Gamen is voor de meeste personen puur een hobby. Voor anderen is het hun bron van inkomsten. Toch kan een hobby ook uit de hand lopen in de vorm van te veel tijd achter het scherm doorbrengen of een enorme verzamelwoede krijgen. Daarom de vraag dit keer: ‘Hoe ver gaat jouw liefde voor gamen?’
Alena: Hmmm, best ver denk ik. Ik game wel regelmatig, vind heel veel verschillende dingen leuk en hou ook wel het laatste nieuws bij. Ik neem het gamen zelfs op mijn werk mee. Ik werk met jongeren met bijvoorbeeld angstklachten of ASS. Ik vind het dan fantastisch om met de jongeren die gamen te kijken naar hun kwaliteiten die ze bijvoorbeeld op school niet laten zien. Hoe tof is het als het tijdens het gamen wel lukt!
Patricia: Uhm, ik ben bang dat de liefde wel enigszins is bekoeld de afgelopen jaren. Natuurlijk speel ik zo nu en dan wel iets maar lang niet zo fanatiek als ‘vroeger’. Wanneer is vroeger? Nou eigenlijk voordat de kinderen er waren. De oudste is nu elf jaar en in het begin toen ze klein was speelde ik nog wel eens, maar als er dan een slechte avond of nacht was, kon ik niet gerust spelen. Dus ging ik op zoek naar games die je makkelijk kon pauzeren. Dat werkte nog wel in het begin tot ze de kleurtjes op mijn computerscherm ook leuk begon te vinden en nu speelt mijn zoontje van zeven meer dan dat ik zelf speel. Daarbij wil ik wel even kwijt dat hij heus niet de hele dag maar aan het gamen is, we hebben daar wel regeltjes voor hoor. De liefde is bij mij dan wel bekoeld en ik ben met hele andere dingen bezig, toch blijft het kriebelen hoor.
Amber: Het is toch wel een soort van mijn eerste liefde, gamen. Ik heb er geweldige vriendinnen aan over gehouden en zonder gamen zou ik mijn vriend ook niet ontmoet hebben. Het is nog altijd de ultieme ontspanning na een lange dag werken en ik heb ook in game geweldige herinneringen. Zoals met mijn vriendengroep in DayZ hele avonturen beleven, of in Warzone. Mijn liefde voor gamen is eindeloos!
Linn: Wat is de definitie van ver? Ik heb een uitgebreide collectie aan consoles en games, maar er is toch ook een wereld buiten het gamen. Films en series bijvoorbeeld en mijn kattenkinderen. Toch maakt het een groot deel van mijn leven uit en ben ik wel continue bezig met gamen. Zij het niet actief aan het gamen zelf, dan wel het zoeken naar game-gerelateerde merchandise (op de kop tikken dan) of het nieuws over gamen in de gaten houden. Hier in huis hebben wij toch best wel plezier aan samen gamen: de een op de Nintendo Switch en de ander op de PlayStation of natuurlijk met een bordspel op tafel. Hier in huis ademt alles: nerds!
Lisa: Games zijn absoluut niet weg te denken uit mijn leven, maar helaas over de jaren heen wel steeds minder tijd gekregen voor deze hobby. Hoe ver mijn liefde gaat, dat ligt natuurlijk aan wat je met ‘ver’ bedoelt. Ik heb wel eens een week vrij gevraagd voor de release van een nieuwe game (meest recent was Cyberpunk 2077), maar heb daarentegen nog nooit een nachtrelease meegemaakt waarbij ‘s nachts ik voor de deur ben gaan liggen of iets dergelijks. Ik heb verder wel een aantal game-gerelateerde collecties, verzamel hier en daar wat statues (The Last of Us, Cyberpunk 2077, Splinter Cell, Assassin’s Creed) en artboeken, met als mijn grootste collectie die van The Witcher. Van laatstgenoemde heb ik ook een tattoo, wat voor sommigen denk ik wel als ‘ver’ gezien kan worden. Al met al denk dat mijn liefde voor games een gezonde relatie is; ik vind het een mooie hobby en het is onlosmakelijk met mij verbonden, maar er is meer in het leven dan alleen maar games.
Nu jij! Hoe ver gaat jouw liefde voor gamen?
