Gamen is niet altijd leuk. Af en toe (zeer zelden) heb je wel eens een game waarvan je compleet de kriebels krijgt. Erger nog: je krijgt nare herinneringen wanneer je überhaupt aan de game denkt. Daarom dit keer in de FAQ: Welke game heeft jou een trauma bezorgd?
Alena: Ju-On: The Grudge! We hadden deze game voor de Nintendo Wii en ik heb me daar toch een potje nachtmerries van gehad… Dan zaten we in het donker, achter een kussen verstopt en wisselden we elkaar af met de Wii Remote. Het vervelende aan dat spel was dat je steeds nieuwe batterijen moest zoeken voor je zaklamp! Als de batterijen leeg waren kwam dat enge meisje ineens weer naar je toe gerend (of gewoon op een ander willekeurig vreselijk moment). Ik heb er nog nachtmerries van..
Patricia: Ik sluit me aan bij Alena, lege batterijen! Dat is alleen al een trauma waard. Toch zit het bij mij net even iets anders. In de tijd dat ik Counter-Strike speelde waren er niet heel veel meiden die het ook speelden en was er altijd gedoe tussen de meiden(teams). Ik bouwde vriendschappen op met de meiden uit mijn team en dacht dat dit goed ging. Gesprekken minderden op MSN of mIRC, waar we gebruik van maakten om te praten enzovoorts. Tot op een dag bleek dat er een aantal meiden hadden besloten om een nieuw team te starten. Dit kwam voor mij als een schok! Ik dacht namelijk dat het allemaal koek en ei was, maar toch bleek dit niet zo te zijn en hebben ze achter mijn rug om dit gedaan. Er kwam namelijk een moment dat ik in een groepsgesprek werd toegevoegd waarin de meiden dit aan me lieten weten. Ik was echt gebroken hierdoor en mijn zelfvertrouwen en het vertrouwen van mensen heeft hierdoor best een deuk opgelopen. Ik vertrouwde ze niet meer, ook al kwamen we in de toekomst nog wel weer bij elkaar, ik heb me nooit meer volledig durven open stellen en merk dat ik er tot op de dag van vandaag nog wel eens last van heb.
Amber: Er is nooit een spel geweest waar ik erg van geschrokken ben of een trauma van opgelopen heb, eerder van mensen in games. Zeker toen ik begon met fanatiek gamen als meisje van 15 heb ik veel gescheld en onzin over mij heen gekregen van mannen/jongens. Het is nu gelukkig een stuk normaler voor meiden om te gamen, maar toen ik begon was dit heel erg ongebruikelijk en dat kreeg ik vaak te horen. Ik moest maar naar de keuken toe of met poppen bezig zijn etc. Meestal kan je die opmerkingen zo van je af zetten, maar op slechte dagen komen ze hard binnen. Counter Strike 1.6 was af en toe een mijnenveld.
Lisa: Amnesia: The Dark Descent is de eerste game die in mij op komt en nou is die game al een trauma op zich, maar helemaal het ‘waterlevel’. Amnesia is een first person horror survival game, waarbij het hoofdpersonage – je raadt het al – aan geheugenverlies lijdt. In een verlaten kasteel probeert hij zijn verleden te achterhalen, maar achter elke hoek schuilt er wel gevaar. Als de spelers te lang in het donker blijft staan, gaat de mentale welgesteldheid achteruit, wat zelfs tot hallucinaties kan leiden. Daarnaast word je ook nog eens achterna gezeten door een monster, alsof het steeds bijvullen van je olielampje al niet stressvol genoeg was. In het zogenoemde waterlevel, krijgt de speler te maken met een onzichtbaar monster. In een overstroomde kelder moet je de uitweg zien te vinden, maar ze er zit een addertje onder het gras – of eigenlijk in het water. Zodra je het water in stapt, word je aangevallen door het monster. Klein detail ook, de speler kan niet terugvechten. Door middel van drijvende kratten en andere afleidingsmanoeuvres moet je je een weg zien te banen door dit gedeelte van de game. STRESS!
Linn: een lastige vraag, maar de eerste game die in mij opkomt is toch Dollhouse! De opzet was grappig, maar de uitvoering was toch eigenlijk doodeng. Ik heb echt af en toe nachtmerries van de poppen die opeens achter je aan kwamen rennen inclusief het bijbehorende geluid. Nog krijg ik er kippevel van. Ook de puzzels die opgelost dienden te worden en keer op keer bruut verstoord worden door die enge poppen. Bleeeggh.
Nu de vraag aan jou. Welke game heeft jou een trauma bezorgd?
