Al een tijdje keek ik uit naar deze game en nu is het dan eindelijk zover! Immortals Fenyx Rising is uit en ik ga erachter komen of ik een goede reden had om er naar uit te kijken.

Eerst even in het kort over de game. In Immortals Fenyx Rising (voorheen Gods & Monsters) speel je als Fenyx een held in spe die nog geen idee heeft wat er te wachten staat als hij/zij aanspoelt nadat het schip is vernietigd. Typhon is ontsnapt uit de dieptes van de Etna en besluit wraak te nemen op de goden die hem zo lang verbannen hebben. Overal ontstaan scheuren in de aarde waar zijn monstermatties uit komen en het land teisteren. Maar kunnen de goden niets doen dan? Nope! Zij zijn van hun krachten ontdaan en hebben zich teruggetrokken, aangezien Typhon voorgoed van ze af wil zijn. Dan komt er in de mythologie altijd een mens of halfgod aan te pas. Cue Fenyx! 

Zelf kies je het geslacht (man of vrouw) en kun je met een beperkte hoeveelheid opties het uiterlijk wat aanpassen. Ondertussen leveren Prometheus en Zeus commentaar bij de keuze voor je haarkleur (groen is de kleur van Poseidons kots) nadat ze het verhaal wat voor je hebben ingeleid. Het is alsof ze bovenaf over de schouders van Fenyx meekijken. De rest van het spel hoor je ze namelijk af en toe wat vertellen over de goden en hun oorsprong of welke kant het verhaal op zou kunnen gaan of lichten ze toe welke legendarische vijand Fenyx tegenkomt. Ze maken wat flauwe grapjes over de goden (dus ook over zichzelf) en loodsen je door een erg lange en complexe geschiedenis heen. Goed om te weten is dat Ubisoft de basis van vele Griekse legendes heeft gebruikt, maar dat ze er hier en daar een eigen draai aan hebben gegeven. Ze proberen dus niet een heel waarheidsgetrouw verhaal neer te zetten, maar maken er hun eigen ding van. Flauwe grappen komen gedurende de game vooral tijdens verschillende dialogen terug en dat is zeker een deel van de charme en redt regelmatig een langdradig gesprek. 

Toen ik begon met spelen voelde het eerst een beetje knullig. De sprongen van Fenyx leken een beetje alsof ze uit een heel oude platform game was gesprongen en alle voice acting voelde een beetje knullig. Alsof het net een beetje té over de top is en té graag grappig wil zijn. Later wen je een beetje aan de gespreksstijl, al hadden de gesprekken af en toe wel wat korter gemogen. De mimiek van de personages zijn soms wel echt heel grappig, maar ik weet oprecht niet of ze dat zo bedoeld hebben. Ik hoop het in ieder geval wel. Gaandeweg wordt het wel beter, of je went eraan, maar ik vond het zeker niet storend. Ik denk dat het voor mij vreemd voelde doordat de game een mix van Breath of the Wild en Assassin’s Creed is, maar dan met een heel andere grafische stijl. Wat meer cartoony. Aan het begin klikte het daarom niet helemaal, maar naarmate je meer speelt krijgt het meer zijn eigen karakter en kan ik het beeld van andere games meer loslaten. 

Voor de game is er een hoofdverhaallijn waar je met Fenyx doorheen speelt. Op de kaart zie je waar je met Fenyx heen moet om het voorhaal voort te zetten, maar mocht je meer zin hebben in kleinere missies en puzzels is er genoeg te doen in de open wereld. Zo zijn er overal rifts waar Fenyx in kan springen om daar een soort puzzeldungeon (soms met een paar vijanden) op te lossen om daar een kist en de bliksem van Zeus te vinden. Maar hoe weet je nou waar je al die extra missies, rifts etc. kunt vinden? Nou, door een zeer overrompelende optie waarbij Fenyx een soort superogen krijgt en verschillende belangrijke punten op de kaart vindt. Het is een beetje alsof je inzoomt, waarna je langzaam rond kunt kijken en een signaal krijgt als er iets interessants is, zoals een rift, kist of een mini-game. Al deze dingen kunnen bijvoorbeeld stenen voor upgrades, wapens en armour bevatten en soms een variant op armour die je al hebt. De belangrijkste plek om vervolgens te upgraden is in the Hall of Gods. Daar kun je bijvoorbeels je uithoudingsvermogen, wapens, drankjes etc. upgraden. Voor al die upgrades heb je verschillende items nodig, die je uiteraard over de hele wereld kunt vinden zoals edelstenen, paddenstoelen of zogenoemde Coins of Charon die je verdient met minigames. Ook vind je daar Hermes, waar je verschillende exclusieve items bij kunt kopen. Voor deze items heb je Elektrum nodig, wat je verdient door dagelijkse missies te doen. Deze winkel van Hermes is verbonden met Ubisoft en ik ben er in het begin wel veel tegenaan gelopen dat hij geen verbinding kon maken. Jammer, want dat maakt dat ik minder gemotiveerd ben om die missies dan ook daadwerkelijk te gaan doen. Hopelijk was het alleen een release probleem. Upgraden is overigens vrij simpel, want de upgrade die je doet geldt voor elk wapen of elke armour in die categorie. Dus, stel dat je ervoor kiest om je bijlen te upgraden, dan worden al je bijlen sterker, niet alleen degene die je op dat moment gebruikt. Wel heeft elk item natuurlijk zijn eigen individuele eigenschappen. 

Uiteindelijk is natuurlijk het doel dat je Typhon weer terug naar de onderwereld stuurt, maar ik vond mijzelf nog best een lange tijd niet bepaald sterk. Zo liepen er vijanden rond met een paarse aura waar ik echt geen schijn van kans tegen maakte. Deed ik iets verkeerd? Wilde ik te snel? Of vergat ik gewoon allemaal dingen? Je kunt overigens de gamemode aanpassen naar je stijl. Ga je voor een flinke uitdaging of wil je liever gewoon genieten van het verhaal. Ik ging voor het laatste, dat doe ik eigenlijk altijd, ik ben een softie. Aan de ene kant is dat lekker, want je kunt redelijk snel de wat kleinere vijanden verslaan. De vijanden zijn aan het begin misschien wat eentonig, maar naarmate je in andere gebieden komt zal je merken dat je vijanden veranderen en ook wel moeilijker worden. Er lopen ook wilde dieren rond, zoals everzwijnen en beren, maar ook herten en paarden waar je een mount van kunt maken. Mount varieren voornamelijk in uiterlijk, maar mounts verschillen vooral in de stamina bar. Dit kan varieren van één tot drie, waarvan drie natuurlijk het beste is en je dus lekkere sprintjes kunt trekken. Overigens moet je niet verwachten dat je mounts zomaar overal tegenkomt. Ze zitten in verschillende gebieden en je moet ze voorzichtig benaderen om ze te temmen. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik teveel bezig was met de hele boel verkennen en daardoor niet snel verder ging in het verhaal. Ik begon met Afrodite te helpen, waardoor het spreekwoordelijke balletje uiteindelijk ging rollen. Daarna kreeg het allemaal wel wat meer logica, maar het is nog steeds allemachtig veel wat je kunt doen in de wereld van Immortals Fenyx Rising. O ja, er vliegt ook nog een vogel met je mee. Phosphor is eigenlijk je huisdier nadat je hem hebt gered en heeft ook zijn eigen aanval die je hem/haar kunt laten doen. Net als voor wapens en armour zijn er ook varianten voor Phosphor die niet alleen het uiterlijk maar ook de eigenschappen veranderen. 

Elke god heeft een gebied met een eigen tempel waar Fenyx naar moet afreizen. De gebieden zijn heel erg goed afgestemd op de goden. Zo is het gebied van liefdesgodin Afrodite groen en vol bloemen en is het gebied van Ares, god van de oorlog, veel ruiger en gevuld met steen. Ik vind het er mooi uit zien wanneer je er met je vleugels overheen vliegt, maar ook wanneer je er te voet of op je mount doorheen rent. Ik had wel het gevoel dat je in het begin veel moet klimmen en dat gaat niet persé snel, dus daar was ik gauw klaar mee. Gelukkig helpt het setje vleugels van Daedalus je al gauw om wat grotere afstanden te overbruggen. De uitkijkpunten in ieder gebied zijn ook wel machtig mooi en geven een prachtige blik op de rest van het gebied. Vanuit daar kun je die bijzondere gave van verkennen dan ook weer gebruiken om wat ontbrekende kisten en rifts te vinden. Daarnaast heeft Typhon voor elke god een andere Wraith die je af en toe in het gebied achtervolgt. Om deze wraith voorgoed te verbannen moet je de oorspronkelijke geest vinden, bijvoorbeeld van Achilles. Volg je het allemaal nog? Ik was de draad op een gegeven moment wel een beetje kwijt. 

En toch zet ik de game elke keer weer aan, doe ik weer een poging om veel te sterke vijanden te verslaan om vervolgens maar weer af te druipen naar wat sidequests om op die manier mezelf sterker te maken en betere gear te krijgen. Het verhaal blijft me lokken, ik blijf nieuwsgierig naar hoe sterk Fenyx nog kan worden, welke goden, halfgoden en andere legenden ik nog tegen ga komen. Ik ben altijd een fan geweest van mythologie, dus dit zit helemaal in mijn straatje. Maar aan de andere kant vind ik het dus ook veel en zie ik soms door alle icoontjes op de map de missie niet meer. Ik ben dan ook wat minder gebruik gaan maken van het verkennen op een afstandje en ben gewoon maar gaan lopen en vliegen. Dan wordt het ook ineens een stuk leuker en ben ik in ieder geval minder afgeleid door alles wat je nog meer kunt doen. Grafisch heb ik wel een klein puntje van aandacht. Ik bedoel, de game zelf ziet er goed uit en ongeacht of de stijl van de personages je ligt zien ze er wel goed uit. Maar de game geeft de mogelijkheid om te wisselen tussen Performance en Quality, maar dat laatste beviel mij niet zo. Ik speelde de game op de Xbox Series X, maar hij haperde wat en draaide niet bepaald soepel, dus ik speel liever op Performance en dat ziet er wat mij betreft net zo netjes uit. Dat valt mij dan wel weer tegen van deze game die misschien niet specifiek voor de Next Gen consoles is ontwikkeld, maar ze hebben genoeg tijd gehad om de game hierop aan te passen. Zeker van Ubisoft, zowel ontwikkelaar als uitgever, had ik wel wat meer verwacht. 

Alena’s oordeel

Man man man, wat een game. En dat bedoel ik best wel positief hoor. Aan het begin moest ik er echt in komen en twijfelde ik heel erg of ik het wel leuk zou gaan vinden, maar naarmate je meer in het verhaal komt en echt ergens naartoe gaat werken wordt het wel heel erg leuk. Er zijn wel veel gelijkenissen met bijvoorbeeld Breath of the Wild. Zelfs het optillen van zware items met je superpowers heeft een gele aura, net als wanneer Link iets probeert op te tillen. En zo zijn er wel meer gelijkenissen met andere games, maar ach wat doet dat er toe. Het heeft volledig zijn eigen stijl door de humor die door de game verwerkt zit, door een eigen draai te geven aan mythen en legenden en door een wereld te maken die zo groot is dat je er zowat in verzuipt. Dat vond ik zelf persoonlijk het meest lastige. Er is zoveel te doen, dat ik het eerst even niet kon bijhouden. Wat moet ik nu doen? Wie heeft hulp nodig en waar moet ik dan beginnen? Rift? Upgraden? En hoe kom ik dan aan Elektrum? Maar als je eenmaal in het ritme van de game zit en daar je eigen handigheid in hebt gevonden kun je Fenyx al vrij snel naar een hoger niveau tillen en kun je steeds grotere vijanden verslaan. Naast het volgen van het verhaal is er ook genoeg naast te doen en hoef je de game zeker niet snel uitgespeeld te hebben. Het is wel een game om lekker wat tijd voor te nemen en goed uit te kammen als je het mij vraagt. De mogelijkheid om de moeilijkheid aan te passen maakt dan ook dat het voor veel mensen toegankelijk is, ook als je wat meer pro bent en minder een schijterd (ik dus). Voor mij is de game nu wel even genoeg, dus de eerste Season Pass mag van mij wel heel even wachten. Eerst hier maar eens alles uit halen. 

+ Humor
+ Veel speeltijd
+ Leuke verhaallijn en veel ernaast te doen
+ Gebieden aangepast op de betreffende goden

– Soms verbindingsproblemen met Ubisoft
– Quality werkt niet soepel op next gen console

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.