Voordat ik aan deze review begin, moet ik eerlijk bekennen dat ik nog nooit een Final Fantasy-game gespeeld heb. Uiteraard ben ik niet geheel onbekend met de franchise en zijn er ook zeker enthousiaste fans op mijn pad gekomen, die beweerden dat Final Fantasy werkelijk fantastisch was en sommigen zien de game zelfs als de belangrijkste in hun leven. Nu is Final Fantasy VII Remake dan eindelijk uitgekomen, iets waar diehard fans enorm hebben op zitten wachten. Ik ben dan ook ontzettend benieuwd hoe ik de game zal ervaren, helemaal omdat ik geen referentiekader heb ten opzichte van het origineel dat in 1997 uitgekomen is.
Relevanter dan ooit
Ik kan mij voorstellen dat Final Fantasy VII een lastige game is om in een nieuw jasje te steken, aangezien het origineel destijds als revolutionair werd gezien door velen, maar volgens mij is het Square Enix aardig gelukt. Om maar met de spreekwoordelijke deur in huis te vallen; wat een geweldige eerste kennismaking met de Final Fantasy-franchise was dit. Hoewel ik in het begin niet gelijk alles van het verhaal meekreeg, je wordt immers vrijwel direct in alle actie gegooid, kostte het mij weinig moeite om in de game te komen. De ietwat dramatische en meeslepende muziek, gecombineerd met de waanzinnige graphics en filmische cutscenes, gaven mij al snel de indruk dat dit een ontzettend gave ervaring zou worden.
Final Fantasy VII Remake zal in verschillende delen worden uitgebracht en dit eerste deel speelt zich af in de stad Midgar. Je speelt voornamelijk als Cloud Strife, een huurling die door de ecologische verzetsgroep Avalanche is ingehuurd om te helpen in de strijd tegen Shinra, een megacorporatie die de essentie van het leven en de wereld gebruikt als energiebron: Mako-energie. Laatstgenoemde heeft als gevolg dat de levensenergie van de planeet wordt leeggezogen en Avalanche zet zich in om dit tegen te gaan. Deze verhaallijn zat ook al in het origineel, maar is wat onderwerp betreft nog steeds ontzettend actueel. Ik kan me voorstellen dat in 1997 de makers van de game het gemunt hadden op de komst van kernenergie, maar het verband is nu te leggen met de huidige klimaatcrises.
Dynamisch vechtsysteem
De gameplay voelt goed aan en is vloeiend. De combinatie van realtime-actie en turn-based-elementen, zorgt voor een dynamisch vechtsysteem. Gelijk bij de eerste boss fight wordt al duidelijk dat je niet ver zult gaan komen met enkel button bashen. Je zult namelijk al snel over een tactische aanpak moeten nadenken, helemaal als je eenmaal meerdere personages onder je besturing hebt hangen. Elk personage heeft namelijk zijn of haar eigen specialiteiten en aanvallen. Op elk moment zul je kunnen wisselen tussen de maximaal drie personages die op dat moment in je team zitten en deze ieder apart aansturen. Daarnaast kun je ook de tijd vertragen, door het openen van het zogenaamde Commands Menu en iedereen één voor één een commando geven. Je zult op je pad verschillende soorten vijanden tegenkomen en dus ook verschillende manieren van aanvallen moeten gebruiken. En terwijl de personages op de vijand inhakken, zal je ATB-balk zich vullen, waarmee je speciale aanvallen kunt uitvoeren als deze vol zit.
Het is ook mogelijk om Final Fantasy VII Remake in Classic Mode te spelen. Hierbij wordt de moeilijkheidsgraad op easy gezet en tijdens de gevechten zal je team automatisch aanvallen. Uiteraard kun je nog steeds ieder personage zelf aansturen, maar deze modus geeft de speler de optie om geduldig af te wachten tot het ATB-balkje vol zit en eindelijk die speciale aanval te kunnen gebruiken.
Materia
Gedurende de game zul je hier en daar glanzende gekleurde bolletjes tegenkomen die je kunt gebruiken voor upgrades. Deze bolletjes, genaamd Materia orbs, zijn in principe gekristalliseerde Mako en kunnen in bijvoorbeeld je wapen of uitrusting gestopt worden. Met elke Materia orb kun je nieuwe aanvallen en vaardigheden leren en ook verbeteren. Zo heb je bijvoorbeeld Fire Materia orbs, waarmee je het element vuur kunt gebruiken tijdens gevechten. Uiteraard is het aantal slots waarin je deze Materia orbs kunt plaatsen beperkt en je zult moeten bepalen welk personage in je team van een upgrade voorziet en welke.
Je hebt daarnaast ook de mogelijkheid om de wapens van Cloud en zijn maatjes te upgraden door middel van een skilltree. Deze is niet zo uitgebreid als in de grote openwereld-games van nu, maar het is zeker een leuke toevoeging. Het is simpel, maar wel effectief. Elk wapen heeft zijn eigen skilltree, waarin nieuwe eigenschappen en aanvallen te ontgrendelen zijn door middel van skill points (SP). Laatstgenoemde verzamel je simpelweg door te levelen. En uiteraard, hoe groter de upgrade, hoe meer SP het je zal kosten om deze te ontgrendelen.
Lineair leveldesign
Op grafisch vlak is de game werkelijk prachtig, maar dan wel met name de hoofdpersonages en kleinere plaatsjes. Bezoek je echter een wat groter gebied, dan zul je merken dat de textures toch wat minder scherp zijn hier en daar, en zijn niet alle NPC’s even mooi afgewerkt. Maar bij de cruciale momenten waar de game om draait, is de game zo ontzettend gelikt. Je kunt elk haartje zien zitten, poriën in het gezicht en zelfs de aderen in Cloud z’n arm zijn zichtbaar. De personages komen door dit soort kleine details echt tot leven. Wat ook erg leuk is, is dat Final Fantasy VII Remake echt een old school feeling heeft, met hier en daar een schatkistje en houten kistjes die je kapot kunt slaan, in de hoop wat leuke en nuttige items te bemachtigen.
De game voelt echter wel ontzettend lineair aan, wat soms jammer is. Het leveldesign is namelijk op zo’n manier opgezet, dat de omgevingen als het ware één lange gang zijn, waarbij je een weg moet banen door obstakels, om zo van A naar B te kunnen. Grotere gebieden zoals bijvoorbeeld steden, voelen daarentegen wat minder claustrofobisch aan, maar er wordt slechts de illusie gewekt dat je geheel vrij kunt rond bewegen en kun gaan en staan waar je maar wilt. Dit is niet per se een minpunt, maar ik merkte dat als ik dan in een wat groter gebied terechtgekomen was, dat ik graag wilde exploren, maar daar weinig voor beloond werd. Gelukkig was daar af en toe wel een schatkistje, die ik anders over het hoofd had gezien en ging mijn Cloud weer op pad met nu wat extra potions op zak.
Helaas is de game hier en daar ook ontzettend buggy. Niet alle textures laden op tijd, waardoor je soms rare wazige vlekken in de omgeving ziet, en er zit vaak een vertraging in bij het aanspreken van een NPC, waardoor Cloud en de NPC elkaar een tijdje ongemakkelijk aan staren. Je kunt op dit moment ook niet bewegen, maar enkel wachten totdat de conversatie eindelijk geladen is. Ook hierbij komt het wel eens voor dat NPC’s op de achtergrond niet op tijd laden en tijdens een conversatie ineens tevoorschijn ploppen.
Muziekschijfjes en minigames
De muziek in de game is ook zeker iets om bij stil te zijn. Het is bij vlagen bombastisch, maar vooral ontzettend meeslepend. Er zijn momenten geweest dat ik na een gevecht even stil heb gestaan om de muziek in me op te nemen. De zware koperblazers, gecombineerd met de hoge strijkers en marcherende drums zorgen af en toe voor een filmische ervaring. Leuk vind ik ook dat er sprake is van diëgetische muziek in de game. Voor degenen die niet bekend zijn met de term, diëgetische muziek is in de filmwereld muziek die wordt gehoord door zowel de kijker en de personages de film zelf. In Final Fantasy VII Remake kun je namelijk muziekschijfjes verzamelen en daarmee de muziek beïnvloeden in bijvoorbeeld een barretje of een winkel, door via een jukebox op te zetten waar je zelf op dat moment graag naar wilt luisteren. Dat suggereert dat zowel de speler als Cloud (en andere personages in de buurt), de muziek ook kunnen horen. De bron van de muziek is immers in beeld (jukebox) en kan door het hoofdpersonage worden aangepast. Uiteraard is het uiteindelijk de bedoeling dat je alle schijfjes in het spel verzamelt voor een muzikale sidequest. Het leuke van deze – soms wat simpele – sidequests is, dat de NPC’s om je heen hierop reageren. Heb je bijvoorbeeld een warenhuis vrijgemaakt van kriebelige beesten, dan zullen de NPC’s je bedanken en je acties erkennen.
Naast sidequests is er ook nog een aantal minigames die de grote verhaallijn doet opbreken. Zo kun je bijvoorbeeld personages uitdagen voor een potje darten of een duel aangaan. Win je de minigames, of weet je de high scores te verbeteren, dan krijg je hier uiteraard een beloning voor, vaak in de vorm van Materia orbs.
Lisa’s oordeel:
Mijn eerste Final Fantasy-game en dan gelijk zo’n prachtige remake als deze mogen treffen. Ik heb mij ontzettend vermaakt met Final Fantasy VII Remake. Hoewel de game er in grote gebieden grafisch niet altijd even gelikt uitziet, blijven de cutscenes en vormgeving van de hoofdpersonages zelf ontzettend indrukwekkend. Het verhaal van de game is interessant en verrassend genoeg nog steeds ontzettend actueel in deze tijd. Het lineaire leveldesign was wel even wennen, maar dat werd gelukkig af en toe opgebroken door een aantal sidequests en hier en daar wat minigames. Het vechtsysteem is een leuke en dynamische combinatie van turn-based en real-time actie, wat zorgt voor een soepele gameplay. De old school feeling van de game is ook zeker iets wat ik kan waarderen. Helaas zijn er wel nog wat bugs in de game, maar wie weet kan dat nog worden opgelost door middel van een patch.
Ik ben in ieder geval benieuwd naar de volgende delen van deze remake en ik ga ook zeker kijken of ik oudere Final Fantasy-games kan bemachtigen.
+ Dynamisch vechtsysteem
+ Soundtrack
+ Soepele gameplay
+ Grafisch gezien werkelijk prachtig…
– … maar dan wel enkel bij de hoofdpersonages en kleinere gebieden
– Voelt soms te lineair opgezet
– Af en toe buggy
© SQUARE ENIX
