Het is weer tijd voor een review van een gezinsvriendelijke game! De lange weekenden en vakanties komen er weer aan, dus het is altijd fijn om te weten of er voldoende vermaak is als het weer zo regenachtig is als de afgelopen tijd. Vandaag review ik Spirit Roots voor je, maar is deze ook geschikt voor die regenachtige dagen?

In Spirit Roots ben je een held die besluit om de regels wat te breken. Nadat tijdens een oorlog van het sterrenstelsel alle planeten bijna volledig vernietigd zijn sluiten alle planeten en volken vrede en maken ze van alle restjes één grote planeet. Ze spreken met elkaar af dat ze niet over elkaars grenzen mogen komen, maar daar komt onze held om de hoek. Als de wereld ineens uit elkaar begint te vallen besluit hij de regels te negeren om zijn familie terug te vinden. Gewapend met een zwaard en geweer gaat hij de grenzen over om alle vervelende figuren een lesje te leren.

Het spel is onderverdeeld in verschillende werelden waar je een soort magische vlammetjes moet verzamelen. Bij voldoende vlammetjes ontgrendel je het volgende gebied en elk gebied zou niet compleet zijn zonder eindbaas. De eerste indruk is goed als ik de game opstart, want je krijgt gelijk een soort introductie tot het verhaal (zie bovenstaande) en je mag aan wereld 1, level 1 beginnen. De besturing wijst zichzelf, al vond ik het best vreemd dat ik er niet aan kon wennen dat ik moest springen met B en slaan met A, dat kostte me later nog hoop frustratie en daarover straks meer. Je hebt dus een zwaard bij je, maar ook nog een geweer waarmee je op afstand op je vijanden kan schieten. Het zwaard is echter effectiever had ik het idee, dus die gebruikte ik vaker. Linksboven in beeld zie ik drie hartjes staan, dus veel misstappen heb ik helaas niet en die misstappen maakte ik vrij vaak en snel. Ik kreeg de indruk dat het nogal precies komt in deze game en ik vraag me af of dit bedoeld is om het uitdagend te maken of dat het gewoon niet goed doordacht is. Soms sla je met je zwaard door iemand heen en verplaats je zelf ook een stukje naar voren waardoor je je vijand raakt en dus een hartje verliest. Nu is dat niet zo erg, maar het verliezen van een hartje betekent ook dat je terug gaat naar een checkpoint. En dat is wel echt onwijs irritant na een tijdje. Drie hartjes verliezen betekent dan weer het hele level opnieuw. Voordeel is dat de levels niet heel groot zijn, dus op zich ben je vrij snel weer waar je was. Toch vond ik dit wel echt een minpunt aan deze game.

Ik vind het uiterlijk van de game wel echt heel erg leuk. De vijanden doen me een beetje denken aan de stijl van de Rayman games en dat maakt het gelijk ook speelbaar voor kinderen. Het is spannend, maar zeker niet eng. De vijanden hebben ook wat knulligs, waardoor het voor kinderen gewoon heel goed te doen is. Mijn zoon vond het ook leuk om te spelen en dat is nou niet de grootste held. Eindbazen zijn ook goed te doen als je een beetje door hebt welke stappen ze zetten. Elke wereld heeft nieuwe vijanden die er vooral qua uiterlijk anders uit zien en een andere aanval hebben. Doordat de game ook lekker straightforward is, niet teveel gedoe er omheen, is het heel laagdrempelig en kan iedereen het spelen. Aan de andere kant maakt dat wel dat het na een tijdje wat gaat vervelen. Zeker als je het level steeds weer opnieuw moet spelen. Leuke toevoeging is trouwens dat wanneer je het spel van pauze haalt hij voor je aftelt, zodat je je nog even kan voorbereiden.

Spirit Roots is ontwikkeld door Fireart Games uit Polen en ze hebben naast Spirit Roots nog geen andere games op hun lijstje staan. Wel hebben ze nog een game in ontwikkeling, genaamd TOHU, wat een avontuurlijke point-and-click moet worden. Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd, want ondanks dat deze game voor mijn gevoel nog wel wat opgepoetst mag worden is het idee heel erg leuk en ziet het er ook leuk uit.

Alena’s oordeel:
Deze sidescroller is vrij basic en daarmee ook snel onder de knie te krijgen voor jongere spelers. Het werd voor mij echter heel snel eentonig en ik had al gauw nog maar weinig zin om verder te spelen. Best jammer, want de game ziet er wel heel erg leuk uit. Ook vond ik het zeer hinderlijk dat je gelijk weer naar een checkpoint terug gaat als je geraakt wordt. Vooral het minimale aanraken van stekels in de grond bijvoorbeeld leverde mij veel frustratie op. Met maar drie hartjes was ik er snel flauw van, maar gelukkig kun je dan vanaf het begin van het level weer opnieuw beginnen. Al met al denk ik dat de game het net niet helemaal is en komt het wat oppoetsen te kort. De score van 7.0 die ik voor deze game geef is ook een beetje vanuit het idee dat het meer op het jongere publiek gericht zou kunnen zijn. Voor hen is denk ik een zeer vermakelijke game met een leuk verhaal en best oké voor de regenachtige dagen.

+ Laagdrempelig en snel te begrijpen
+ Geschikt voor kinderen
+ Vrolijke en leuke stijl
– Snel eentonig voor de gevorderde speler
– Terug naar checkpoint bij één foute aanraking

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.