Combineer The Witcher 3 met Dragon Age en je krijgt Greedfall. Althans, dat wordt op internet geroepen. Wij hebben de game gespeeld en zijn op onderzoek uitgegaan of deze stelling klopt!
Greedfall is de nieuwe RPG-game van Spiders Studio en je kruipt in de huid van De Sardet; het neefje (of nichtje, als je voor een vrouwelijk personage hebt gekozen) van de prins. De game begint in het havenstadje Serene, welke wordt geteisterd door een ziekte, genaamd de Malichor. Moederlief leidt ook aan deze ziekte en gelooft heilig dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn; ze stuurt je de wijde wereld in, om op zoek te gaan naar een geneesmiddel. Deze zou te vinden zijn op het eiland Teer Fradee. Je gaat uiteraard niet alleen op pad; het is mogelijk om maximaal twee Companions aan jouw zijde te hebben. Daarnaast kun je ook met ze communiceren, reageren ze op jouw keuzes in het spel en is het mogelijk om een vriendschap (of romance) aan te gaan met ze.
Vloeiende gevechten
Voordat je daadwerkelijk aan boord gaat van het schip dat je naar Teer Fradee zal brengen, heb je nog wat losse eindjes af te ronden in Serene. De game komt hierdoor wat langzaam op gang en je krijgt het gevoel van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Dit is echter de manier van de game om je te laten wennen van de besturing en deze onder de knie te krijgen.
Het combatsysteem is in het begin zeker even wennen, maar als je eenmaal doorhebt wat je opties zijn, biedt de game vloeiende gevechten, waarbij verschillende speelstijlen en tactieken mogelijk zijn. Met zomaar button-bashen zul je niet ver komen! Je zult moeten ontwijken, pareren en gebruik maken van verschillende soorten wapens. Zo heb je het ene wapen nodig om het armor van de vijand te breken, waarna je met een ander wapen snel je vijand in mootjes kan hakken. Je kunt bijvoorbeeld ook gebruik maken van je pistool; dit geeft je wat tijd om wat afstand te nemen en jezelf te herpakken. De game krijgt hierdoor ook een beetje een western-gevoel.
De game geeft je ook de mogelijkheid om tijdens gevechten tactisch te pauzeren. Hierdoor kun je nog eens goed nadenken over je volgende stap of andere items toewijzen aan knoppen, zodat je deze altijd binnen bereik hebt, mocht je in een stressvolle situatie komen waarbij snel handelen een vereiste is. Jammer is wel dat je alleen je eigen personage op “pauze” kunt zetten. Het tactisch pauzeren namelijk heeft geen effect op je Companions en je hebt dus ook niet de mogelijkheid om ze aan te sturen of anders op te stellen.
Een skilltree waar je u tegen zegt
Dat Greedfall in de kern een echte RPG is, komt duidelijk naar voren in de enorme skilltree. Hierin zijn 80 verschillende vaardigheden vrij te spelen en is het dus mogelijk om jouw personage perfect te tweaken naar jouw smaak en speelstijl. Ga je voor brute kracht, of stel je liever een hybride personage samen, die van alle markten thuis is?
Allereerst kies je je startersklasse: Warrior (melee-gevechten), Technical (het controleren van het slagveld) en Magic (spreuken en magie). Eenmaal een klasse gekozen, dan kan je deze verder uitbreiden door middel van Talents en Attributen. Denk hierbij aan charisma, craftmanship, science, lockpicking, strength, mentalpower en accuracy. Genoeg keuze dus!
Indrukwekkende graphics, met af en toe ongemakkelijke bugs
Visueel gezien is Greedfall werkelijk prachtig. De architectuur, kostuums, wapens en algemene sfeer in de game zijn zwaar geïnspireerd door Europa in de 17e eeuw. De wildernissen van Teer Fradee zijn heerlijk om doorheen te wandelen en te ontdekken. Daarnaast is zijn de designs van de monsterlijke, mythische wezens die je tegen het lijf kan lopen ontzettend gaaf en indrukwekkend. Gevechten met deze beesten zijn uitdagend en bevredigend. Het is leuk om de juiste tactiek te bedenken hierbij.
Maar… Hoe mooi de graphics van de omgevingen en wezens ook zijn, de game heeft zeker hier en daar wat technische mankementen. Dit wordt vooral duidelijk tijdens de dialogen; de tanden van de personages zijn vreemd, de lipsynchronisatie loopt niet bepaald soepel en op de achtergrond gebeuren soms ongemakkelijke dingen. Zo lopen je Companions soms dwars door het beeld heen, terwijl jij een serieus gesprek met iemand probeert te voeren. Ook hebben die Companions van je soms de behoefte om op willekeurige momenten een sprintje te trekken, op de achtergrond tijdens zo’n dialoog. Dit levert soms hilarische momenten op, terwijl dat eigenlijk niet de bedoeling is. Wat wel hinderlijk is, is dat je Companions soms ongemakkelijk heen en weer schuifelen als ze met z’n tweetjes in een smalle gang staan.
De besturing heeft helaas zo af en toe ook z’n kuren; de personages bewegen zich houterig voort. Er worden grote, stampende stappen gezet en als je een trapje op (of af) rent, houdt je personage geen rekening met de treden; je rent er soms dwars doorheen. Daarnaast is het ook makkelijk om ineens te blijven hangen, of in een hoekje vast te lopen, waardoor het niet altijd even soepel is om voort te bewegen in de wereld van Greedfall.
Politieke spelletjes
De keuzes die je maakt in de game, hebben invloed op de uitkomsten van quests en het verhaal. Ook hebben jouw keuzes invloed op de Companions die trouw aan jouw zijde meewandelen. Soms zullen ze het eens zijn met jouw acties, soms niet. Elke Companion heeft zijn of haar voorkeuren. Daarnaast zijn er ook verschillende facties in het spel, waar je je populair kunt maken. Kies je ervoor om de zogenaamde godslasteraars te arresteren, of help je ze juist ontsnappen, omdat het eigenlijk onderzoekers zijn waarvan de ideeën niet aansluiten op het geloof van een bepaalde factie? De game houdt netjes je status bij en geeft aan of ze bijvoorbeeld op hun hoede zijn of als je hun vertrouwen gewonnen hebt. Enkele facties die een belangrijke rol spelen in de game zijn de Congregation of Merchants (door hen wordt je in eerste instantie ingehuurd), de Coin brigade en de Islanders. Tot de laatstgenoemde factie boren de inheemse bewoners van Teer Fradee. Het is dus mogelijk om politieke spelletjes te spelen en de facties op die manier te manipuleren, wat weer voor extra diepgang zorgt in de game.
Lisa’s oordeel:
De vergelijkingen met The Witcher 3 en Dragon Age zijn zeker begrijpelijk. Zo lijken sommige mythische beesten zo uit de wereld van The Witcher 3 gestapt te kunnen zijn en doet het Companion-systeem denken aan de Dragon Age-serie. Persoonlijk krijg ik zelfs een Fable-vibe, zo nu en dan. Echter, Greedfall is geen van deze games en trekt zijn eigen plan. Zo voelt de combinatie van westernelementen, in een 17e eeuwse wereld, waarin politieke spelletjes gespeeld worden, uniek aan. Wel is Greedfall bij lange na niet zo gelikt als eerdergenoemde games. De gameplay is af en toe wat klungelig en de bugs zijn erg ongemakkelijk. Greedfall is een ruwe diamant, met veel potentie.
De game is ambitieus, heeft prachtige omgevingen en vloeiende gevechten. De interacties met de Companions zijn leuk en je hebt echt het gevoel dat jouw keuzes in de dialogen het verschil maken. Greedfall heeft daarnaast een ontzettend uitgebreide skilltree, biedt verschillende speelstijlen en er valt genoeg te craften en te brouwen; dit allemaal maakt de game een echte RPG, tot in de kern. Sterker nog, Greedfall voelt als een lekker ouderwetse RPG. De mankementen in de game neem ik dan ook graag voor lief.
+ Prachtige graphics (omgeving)
+ Soepele gevechten
+ Companions zijn erg leuk
+ RPG in de kern; voelt old school aan
+ Indrukwekkende wezens
– Slechte gezichtsuitdrukkingen in dialogen
– Besturing niet altijd even soepel
– Ongemakkelijke bugs
– Komt langzaam op gang
Greedfall is nu uit op PlayStation 4, Xbox One en PC (Steam).
Voor mijn review heb ik game gespeeld op PlayStation 4 Pro.
©SPIDERS STUDIO
