Mijn eerste Xbox kocht ik niet vanwege Halo. Sterker nog mijn eerste keer Halo spelen bij een vriend vond ik verschrikkelijk. De game was donker, het spel ging snel, besturing was bagger en waarom was die controller zo ontzettend groot. Dus nee helaas kan ik niet zeggen dat ik Halo fan ben van het eerste uur. De bewondering voor Halo is pas het afgelopen jaar ontstaan waardoor ik fris en fruitig het Halo 5 Guardians in kon stappen.
De Halo serie bevat alles wat een Sci-Fi fan als ik leuk zou vinden. Het universum, verschillende wezens, onaardse planeten, ruimteschepen en dan heb ik het nog niet over de heerlijke geluiden die alles maakt. Ik wacht nog steeds op het moment dat mijn Senseo een zap geluid maakt in plaats van onuitstaanbaar ge-gorgel waarbij je gaat twijfelen of je het goedje wel wilt gaan drinken. Aangezien ik met mijn Xbox One toch wel de exclusieve series compleet wil gaan maken kocht ik vorig jaar ook de Halo Master Chief Collection. Door chronisch tijdgebrek ligt hij wel op mijn nog af te ronden stapeltje. Maar door deze collectie had ik inmiddels wel zin om aan de slag te gaan met Halo 5 Guardians.
Op audioreis:
Omdat ik niet echt kon wachten besloot ik om de game op te starten terwijl, dochterlief, Fawn erbij zat. Er zou niet veel bloed te zien zijn en wellicht dat we samen mijn karakter konden verfraaien. Het eerste wat mijn dochter zei toen de game opstartte was; “Wow mooie muziek!” En daar heeft ze groot gelijk in. Kazuma Jinnouchi die grotendeels verantwoordelijk is voor de soundtrack van Halo 5 Guardians heeft weer bewezen dat hij je met gemak mee kan laten slepen in een andere wereld. Dit doet hij door klassieke stijlen te mengen met EMD en traditioneel klinkende instrumenten om zo een onaards mogelijke sound te creëren. Eerder werkte hij ook aan Halo 4 en heeft hij de Halo Xbox One E3 muziek mogen verzorgen. Wat betreft sound weet ik dus dat het tijdens de game wel goed gaat zitten. Ze hebben bij 343 Industries een aantal uitstekende audio-experts onder leiding van Sotaro Tojima als audio director aan weten te trekken die een goed team met elkaar vormen.
Het verhaal gaat verder:
Om niet al te veel te spoilen heel kort de campaign samengevat. In Halo 5 Guardians speel je in afwisselende teams zodat je de verhaallijn van twee kanten mee krijgt. Zo ben je met Spartan Jameson Locke en zijn fireteam Osiris op zoek naar the Master Chief en zijn Blue Team. De fireteam Osiris bestaat uit de spartanen Edward Buck die we o.a. in Halo 3: ODST leren kennen, Holly Tanaka en Olympia Vale die beide in Halo 2 Anniversary voorkomen onderdeel van de Halo: The Master Chief Collection. Terwijl je door het schip UNSC Infinity wordt gedropt in Kamchatka om daar te vechten tegen een serie Forerunner. Gevechten tegen de kolonie van mensen moet je het ook opnemen tegen Prometheans die zich gekeerd hebben tegen the Covenant. Je krijgt dit alles te zien dankzij een imposante cutscene waarbij ik op het puntje van mijn stoel zit. Het voelt aan alsof je naar een bioscoopfilm aan het kijken bent. Sowieso de cutscene’s binnen Halo 5: Guardians zijn van hoge kwaliteit en laten je echt een filmervaring beleven. Nu zijn de meningen over deze game-vullende shorts erg verdeeld maar als voormalig kunstacademie student kan ik hier alleen maar van genieten. Prachtig hoeveel er tegenwoordig gedaan kan worden met een stel creatieve breinen. Maar goed ik dwaal weer te ver af even verder met de campaign. Team Osiris onder leiding van Locke is op zoek naar de Master Chief en zijn Blue Team. Ondertussen vergaren ze steeds meer informatie, probeer zeker ook de verschillende informatie te vinden die je zo hier en daar uit niet altijd voor de hand liggende bronnen kan halen. De Master Chief en zijn Blue Team is ondertussen op zoek naar Cortana. Onze Master Chief heeft een beetje twijfels gekregen bij zijn eerdere daden en is op zoek naar de waarheid. Welke rol Cortana hierin heeft is er een waar jij achter mag komen binnen de game. Door de verschillende cutscene’s krijg je een film voorgeschoteld en ondertussen mag je aan de slag in verschillende gevechten.
Samen spelen:
De campaign begon ik als eerst lekker alleen. Ik speel niet zo heel vaak games samen met anderen. Maar de campaign kan je ook coop spelen. Nu is dit al een veelbesproken onderdeel waarin veel mensen het vreselijk vinden dat dit niet in splitscreen modus kan. Persoonlijk vind ik het niet zo erg. De online coop modus werkt prima en aangezien de meeste in mijn vriendenlijstje ook Halo 5: Guardians op hun Xbox One hebben stroomt de eerste coop uitnodiging al snel binnen. Zo speel ik een aantal missies samen met mijn vriendinnen terwijl we via onze headset gezellig kletsen over hoe prachtig de game is uitgewerkt en uiteraard ook over ditjes en datjes. Heerlijk om even dat moment te hebben vanaf de bank zonder dat ik mijn bakje chips hoef te delen gna gna gna. Terwijl mijn online teamgenootje en ik samen de gevechten aangaan hebben we ondersteuning van de overige twee teamleden. Aangezien shooters niet echt mijn ding zijn ben ik erg dankbaar voor mijn online coop spelers. De twee in-game teamgenoten volgen ons een beetje in het rond en schieten daar waar nodig is. Waar ik die twee voornamelijk dankbaar voor ben is het snelle healen wanneer ik weer eens bijna het loodje leg. Geloof me dat gebeurt best vaak maar goed oefening baart kunst en gelukkig hebben mijn coop spelers geduld met me.
Grafisch genot:
Zoals ik nu al een aantal keren heb benoemd is de game grafisch gezien echt een genot om naar te kijken. De belichting is prachtig gedaan binnen de game en je wandelt verschillende gebieden in. Binnen de schepen kom je een herhalende thema tegen maar persoonlijk vind ik het er prachtig uit zien. Wat ik het mooiste vind binnen de game is de soms verrassende uitzichten die je krijgt. Dat is iets wat mij opviel toen ik de Master Chief Collection begon te spelen en ik word er dan ook erg blij van dat ik binnen Halo 5: Guardians ook een aantal van dat soort momenten mag meemaken. Zo loop ik op een gegeven moment de hoek van een schip om en voor mij is het uitzicht van het universum. De kleuren, de sterren alles komt me tegemoet en mijn ademhaling stokt een klein beetje. Mag ik hier gewoon even een tijdje staan en rond kijken? De gebieden die je binnentreedt zijn prachtig uitgewerkt. Wanneer ik een plas water instap beweegt het water ook met me mee en zo hier en daar zie je ook wezentjes rond kruipen. Er zijn maar weinig echte schoonheidsfoutjes op te merken moet ik heel eerlijk bekennen wat ik voor een console game toch bijzonder vind. Daarnaast loopt de game ook heerlijk met 60 frames per second wat voor het soepele beeld zorgt.
Gameplay mogelijkheden:
Nou zoals eerder aangegeven heb je dus de campaign die je zowel solo als coop kan spelen. Binnen de campaign bestuur je ook verschillende voertuigen, het enige wat ik altijd binnen Halo een rotwerk heb gevonden. Ik word er wel steeds behendiger in maar kom op zeg al die mogelijkheden met die thumbsticks. Het vliegen binnen de game wordt er ook niet makkelijker op maar goed als een game te makkelijk is zit er ook geen uitdaging meer in. Je kan met de voertuigen nu wel sneller switchen van plaats wat dan weer een plus is. De verschillende wapens die je tegenkomt zijn soms ook een flinke uitdaging om te bedienen zeker wanneer je een niet zo bijzonder goede shooter gamer bent. Waarbij je soms overladen wordt met verschillende wapens kom ik zo nu en dan zonder wapens te zitten en dan mag ik heerlijk bashen op mijn tegenstanders. Nu vind ik dat laatste nog niet zo erg om te doen zeker bij de wat kleinere vijanden. Naast de campaign zijn er voor de ware shooter spelers ook nog de online multiplayer mogelijkheden. Uiteraard bevat de game de klassieke Arena modus waarbij je mij zal zien rondrennen als een kip zonder kop. Tijdens een van deze gevechten weet ik zowaar een persoon neer te schieten. Ja zo goed ben ik in shooters gniffel maar goed even door oefenen wanneer ik wat meer tijd heb. Naast de standaard Arena modus is er nu ook de Warzone waarbij je 12 tegen 12 vecht. Deze nieuwe modus zorgt ervoor dat je in grote gevechten kan vechten tegen Spartans, Covenant en Forerunners. Voor mij is dit echt complete chaos en ik zie mezelf al flink rondrennen terwijl ik bij mezelf denk help oh help! Toch weet ik met mijn team de meeste punten te halen. Er zijn ruim 20 multiplayer maps waarin je aan de slag kan gaan en er volgen uiteraard nog een aantal meer.
Sam’s conclusie:
Eindelijk begin ik te snappen waarom er zoveel Halo fans zijn. Het heeft een aantal generaties geduurd maar ik ben overtuigd. Hoewel de online multiplayer nog niet echt aan mij besteed zijn vind ik het heerlijk om de campaign te spelen. Dat ik deze ook online coop kan spelen is voor mij een plus. De game speelt voor mij wel wat makkelijker weg waardoor ik een soort onterechte zelfvertrouwen krijg in mijn shootervaardigheid. Deze wordt meteen ook afgestraft wanneer ik me in de online multiplayer wereld waag. Toch is het voor mij een shooter met alles wat ik in een game wil hebben. Prachtige verhaallijn, bijzonder filmische grafisch goed uitgewerkte cutscenes en een lekkere gameplay. De aanpassingen die ik kan doen en de toekomstige wapens die ik vrij kan gaan spelen zorgen ervoor dat ik beter wil worden in deze shooter.
+ Grafisch ontzettend mooi uitgewerkt.
+ Integrerende verhaallijn.
+ Diverse speelmodi.
– Sommige wapens zijn enorm lastig te hanteren.
Kopen als je: toch eens aan een shooter wilt beginnen met een mooie verhaallijn en prachtige graphics.
