We zijn allemaal wel eens op zoek naar een game om een keer op de regenachtige zondagmiddag lekker te spelen of gewoon ‘s avonds als je nog uitgebreid aan het uitbuiken bent van je zelf gekookte drie gangen diner. Mocht je daar nou ook nog een klein beetje je hersens bij willen gebruiken, maar niet persé te veel, dan is Circle Empires misschien wel wat voor jou.

“Always start a design by drawing a circle”.  Die uitspraak van een beroemde grafische designer gaf Mihkel Trei, hoofd ontwikkelaar bij Luminous de inspiratie voor Circle Empires. De ontwikkelaar uit Estland werkte samen met uitgever Iceberg Interactive uit Haarlem en brachten op 8 augustus 2018 Circle Empires naar Steam. De game krijgt op Steam veel positieve reacties, dus hoog tijd om daar zelf eens achter te komen! De game lijkt op het eerste gezicht wat op Kingdom Rush qua tekenstijl, maar de gameplay is heel anders, want zoals de titel van de game misschien wel suggereert, werk je met cirkels. Er zijn best veel verschillende personages om uit te kiezen en al die personages hebben drie speltypes, namelijk Monster Hunt, Full Conquest en Imperial Conflict. In Monster Hunt moet je op zoek naar je vijand, maar hoef je niet alle andere cirkels te veroveren. In Full Conquest moet je dus wel al die andere cirkels veroveren, maar zijn de vijanden vooral defensief en bij Imperial Conflict moet je het opnemen tegen vijanden die ook andere cirkels willen veroveren. Van elke modus kun je het niveau aanpassen van Easy tot Impossible en daar komt dan dat gebruiken van die hersens natuurlijk wel van pas (tenzij je dus liever op Easy speelt, daar is ook niks mee namelijk). Ik begon bij elk speltype met Easy, want er was geen tutorial. Eigenlijk zeggen de makes dus “Nou succes ermee hè, ok doei!” Gelukkig is de game niet heel moeilijk te begrijpen en wijst het zichzelf eigenlijk wel en het heeft ook wel wat dat je niet een hele tutorial hoeft door te werken, zeker als het niet de eerste keer is als je een game als dit speelt.

Het begint allemaal echter met het kiezen van een leider, want zonder leider kun je het leger natuurlijk nooit al die cirkels laten veroveren. Elke leider geeft je andere startwaardes voor bijvoorbeeld hout, goud en voedsel. Daarnaast voegen ze ook wat toe aan overgenomen cirkels, zoals torens, een muur of een aantal krijgers. Bij de meeste leiders begint je in ieder geval met een aantal struiken om voedsel van te verzamelen, bomen om hout van te verzamelen en een aantal werkers om dit voor je te doen. Vervolgens is het aan jou om te bedenken wat je nodig hebt, meer werkers, meer bronnen of misschien moet je alvast een leger gaan opbouwen. Dit kost natuurlijk allemaal hout, voedsel en geld, dus je kunt niet zomaar wat uitgeven, zeker niet als er allemaal legers zijn die jouw cirkel willen veroveren. Dit leger kan uit heel veel verschillende units bestaan die close combat of ranged zijn en hier en daar zit er wat magie tussen. Daarnaast kun je nog een speciaal gebouw neerzetten, waarmee je monsters voor je leger kunt creëren of je zet een monsterpompoen neer die zowel voedsel als random een monster aan je leger toevoegt.

Ik heb zelf dus eerst een paar keer Easy en Normal gespeeld, gewoon om een beetje gevoel te krijgen voor de game. Na een aantal potjes heb ik het niveau wat opgevoerd en dan wordt het wel even opletten, want dan worden de legers om je heen ineens veel vijandiger, waardoor je alert moet zijn op waar je leger is en of je jouw veroverde cirkels wel goed verdedigt. Bovendien moet je dan ook gaan letten op het type vijand dat je probeert te verslaan, want elke vijand doet een bepaalde hoeveelheid schade die je wel moet kunnen incasseren. Je leger mag dan wel heel sterk zijn, maar als je vijand twee keer zoveel schade aanricht ga je het alsnog verliezen. Alle verloren units moet je natuurlijk ook weer kunnen vervangen, dus ondertussen niet vergeten om al die bronnen in de gaten te houden en overal werkers neer te zetten die het gretig voor je blijven verzamelen.

Alena’s oordeel
Al met al is Circle Empires een hele vermakelijke game. Er zijn veel nieuwe leiders en monsters vrij te spelen en als je ijverig bent wil je die natuurlijk allemaal als een soort collectie van surprise ei speeltjes. Alleen bij een surprise ei krijg je nog wat chocola om op te knagen, hier moet je het doen met zoete winst of bitter verlies. Ik ga toch het liefst voor zoete winst, dus ik speel vaak wel een behapbaar niveau, maar ik kan me voorstellen dat iedereen die een uitdaging nodig heeft snel de hogere niveaus gaat spelen om zo de Nightmare en Impossible modus vrij te spelen (mij niet gezien…). Ook fijn dat je niet alleen de moeilijkheidsgraad kunt aanpassen, maar in Full Conquest kun je de grootte van de kaart nog aanpassen en in Imperial Conflict kun je naast de grootte ook het aantal vijanden nog aanpassen. Al deze aanpassingen maken het daarom wel prettig voor iedereen om te spelen en maakt de game zeer toegankelijk. Een nadeel vind ik wel dat het spel op zich niet heel veel verandert, waardoor ik het na een tijdje toch wat eentonig vond worden en ik het niet lange tijd achter elkaar wil spelen. In elk spel gaat het om die cirkels en enerzijds maakt dat het makkelijk, anderzijds misschien toch wat saai. De game heeft mij daarom toch niet helemaal veroverd.

+ Toegankelijk voor spelers op elk niveau
+ Doel is duidelijk en simpel beschreven
+ Veel vrij te spelen

– Veel van hetzelfde, dus kan eentonig gevonden worden

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.