Het gebeurt niet vaak dat er zoveel PlayStation-personages samenkomen in een game. Maar, is PlayStation All-Stars Battle Royale een mooie ode aan de vreemde figuren uit de stal van Sony of een slap aftreksel van een soortgelijke Nintendo-game?
Mijn hart maakte een sprongetje toen bekend werd dat het personage PaRappa the Rapper in deze game zat. Ik wist toen helemaal zeker dat ik hem moest hebben, want ik ben een groot fan van het rappende hondje dat voortdurend “I gotta believe!” uitroept. Het feit dat ook de dames Fat Princess, Nariko en Kat erin zaten, vind ik heel erg tof. Daarnaast kun je er personages uit Twisted Metal, Ape Escape, LittleBigPlanet, Devil May Cry enzovoorts enzovoorts in tegenkomen. Tenminste, tegenkomen.. je moet ze allemaal een keer kiezen, want de korte verhaalmodus kent voor elk personage een eigen verhaaltje. Het zijn vaak heel nietszeggende avonturen, maar het is wel leuk om alle figuren eens uit te proberen.
Er zit namelijk een groot verschil tussen de diverse mannetjes en vrouwtjes. Zo is bijvoorbeeld Sack Boy heel klein, waardoor hij weinig bereik heeft als hij om zich heen slaat, terwijl Nariko een enorm bereik heeft maar wel ietwat langzaam is. Het is erg leuk om alle personages uit te proberen en ik ben groot fan geworden van Kratos in deze game, omdat hij behalve snel is ook een groot bereik heeft met zijn blades of chaos. Heerlijk om met hem door het beeld te vliegen en iedereen een kopje kleiner te maken.
Hoewel, je moet ook weer niet te veel door de levels heen stuiteren, want dat komt je vaak duur te staan. Het is vooral zaak om rustig te blijven in de chaos en te zorgen dat je je powermoves goed inzet. Powermoves krijg je door je vijanden veel te raken en dat doe je met drie van je rechterknoppen. Met de vierde, de onderste, spring je. Het is soms een enorme drukte in beeld, want behalve de vijanden zijn er ook andere elementen die de arena op stelten zetten. Denk daarbij aan figuren die vanuit de achtergrond op jullie schieten bijvoorbeeld.
Hoezeer ik ook fan ben van Super Smash Bros., deze ‘rip-off’ is helemaal geen slechte. Ik vermaak me prima met alle verhaaltjes, omdat ze precies de goede lengte zijn en je zelf kunt kiezen of je voor moeilijk, moeilijker of moeilijkst gaat. Daarnaast is het natuurlijk een perfecte game om met anderen samen te spelen, want je kunt het elkaar ontzettend moeilijk maken, helemaal door extra items die in de arena verschijnen, zoals een gun of een vis waarmee je mensen heel ver weg kunt slaan.
Sowieso zijn de arena’s erg mooi. Het is heerlijk om weer in de dojo uit PaRappa the Rapper te komen en het is grappig om een schattig figuurtje als Toro in een gewelddadige omgeving als die uit Killzone te zien. Als je de credits ziet, dan merk je dat het een enorm groot project is geweest waaraan ontzettend veel mensen hebben gewerkt en ik denk dat ze dat heel succesvol hebben gedaan. Er is veel oog voor detail, elk personage kent vele eigen moves en de moeite waar men door heen is gegaan om voor iedereen een eigen achtergrondverhaal te bedenken is ook best knap in elkaar gezet.
Laura’s score:Gameplay: 9/10Fun: 9/10Levensduur: 7,5/10 Graphics: 8/10Originaliteit: 7/10Totaal volgens reviewer: 8
