Een hoge hoed, een puntneusje en een onuitputtelijke bron van jeugdvrienden en –vriendinnen. Ik heb het natuurlijk over een iemand: Professor Layton. Hij is terug in zijn vijfde avontuur en daarin gaat hij wederom naar een stadje om een vrouw in nood te hulp te schieten. Alweer? Yep, maar dat hoeft helemaal niet saai te zijn.
Er zijn in games van die mannen waar je als gamende vrouw meteen mee wegloopt. Ik bedoel niet Mario met zijn kriebelsnor, maar bijvoorbeeld typjes als Connor uit de nieuwe Assassin’s Creed. Hij is mysterieus en dat maakt hem voor veel dames waanzinnig sexy. In deze review zal ik mijn gamecrush uit de doeken doen, want dat is namelijk Hershel Layton. Hij is charmant, welbespraakt en een rots in de branding voor mensen die hem nodig hebben. Wat een wereldvent!Ook in dit nieuwe avontuur laat Professor Layton zich weer van zijn beste kant zien, hoewel dat niet op alle fronten gezegd kan worden. Voor het eerst zien we hem namelijk écht van meerdere kanten, omdat hij in 3D is. Het is de eerste keer dat een Layton-game op 3DS uitkomt en de makers, Level-5, hebben bedacht dat 3D heel goed werkt voor Layton. Behalve de straatjes van Monte d’Or, waar de game zich afspeelt, ben ik niet helemaal zo intro dat 3D, want Professor Layton was altijd zo’n anime-achtige game die bijna als een film genoten kon worden.
Dat 3D-effect in de game is voor mijn gevoel een kleine stijlbreuk in de verder zo vertrouwde beelden. De tussenfilmpjes zijn namelijk nog steeds in anime-vorm en het zal je waarschijnlijk wel opvallen dat hierin het 3D nagenoeg niet naar voren komt. In de verdere game kun je net als altijd zoeken met je vergrootglasje naar puzzels, goodies en hintmuntjes en daar werkt het 3D wel leuk, je ziet je glaasje echt naar achteren en naar voren gaan. Erg tof. Het feit dat Professor Layton en Luke in de dialoogvensters nu 3D zijn is ook een beetje een kwestie van wennen, maar ik blijf erbij dat het die briljante sfeer in de game in ieder geval niet bevorderd.Hoe dan ook, laat ik eens vertellen wat Layton in dat stadje Monte d’Or doet. Hij heeft van een vriendin van vroeger een brief gekregen en hij is daar met assistenten Luke en Emmy naartoe gereisd om op onderzoek uit te gaan. Het duurt niet lang voordat het drietal met de oorzaak van het probleem geconfronteerd worden, want tijdens een parade verschijnt er een gemaskerde jongeman die mensen in steen veranderd. Uiteraard rent het hele publiek in blinde paniek weg, maar dat geldt niet voor Layton en zijn gevolg.
Hij kamt gedurende de game het hele stadje Monte d’Or uit, zoekend naar de diverse vragen die beantwoord moeten worden. Wie gebruikt dat masker, wat doet dat masker en waar heeft hij dat masker gevonden? Uiteraard wandel je niet zomaar door de stad, want je komt onderweg de raarste figuren tegen die je puzzels voorleggen of gewoon verwarrend tegen je aanbrabbelen. Fantastisch. Zelfs in de Nederlandse vertaling komen alle typetjes erg goed over, zelfs een man die steeds in woordspelingen praat en een vrouw die Amerikaans is. Heel goed gedaan.Het zoeken naar hintmuntjes, die vaak in vazen of schoorstenen verstopt zitten, gaat er nu iets anders aan toe dan eerder en het wordt je hierin een stuk makkelijker gemaakt. Je bekijkt de verschillende ruimtes nu namelijk niet door hysterisch op je touchscreen te tikken, maar door met je vergrootglas over je touchscreen heen te glijden totdat hij oranje of blauw wordt. Oranje betekent dat je een object, puzzel of hintmuntje hebt gevonden of dat er gepraat kan worden met iemand. Wordt hij blauw, dan kun je inzoemen achter bijvoorbeeld een bosje of een kraampje, zodat je ziet wat zich daar afspeelt.
Betekent deze makkelijke manier van zoeken dat je die 150 puzzels die de game bevat zo hebt gevonden? Zeker niet. Het duurt in deze Layton eigenlijk best lang voor je weer een nieuwe puzzel voorgeschoteld krijgt. Dat is wel prettig, want hierdoor voel je je minder gehaast en neem je meer tijd voor puzzels. Misschien ligt het aan mij, maar ik vind niets irritanter als rechtsonder steeds geconfronteerd worden met het feit dat ik sommige puzzels nog niet heb opgelost (maar wel al heb gevonden), omdat ik me door de game en de grote hoeveelheid puzzels opgehaast voel.Overigens blijft het niet bij 150 puzzels, want via Nintendo Network verschijnt er elke dag een nieuwe puzzel. Let op, dit gebeurt tot een jaar na release van de game, wat betekent dat er in totaal 365 puzzels bijkomen. Koop je de game nu, dan heb je er dus al een aantal gemist, maar goed, er is genoeg aan Professor Layton om je verder nog bezig te houden hoor. Zo sleep je de hele tijd in je koffer een superaandoenlijk konijntje met je mee, dat je hebt weten te redden van de dood. Hij zou namelijk worden omgebracht als hij geen truukjes kon doen in het circus. Het is aan Luke om hem via een soort mini-game systeem toch het een en ander aan te leren om hem zo een circuswaardige langoor te maken.
Het hele avontuur speelt zich overigens niet alleen af in het heden, want je reist ook naar Laytons studententijd, toen hij met zijn buddy Randall naar school ging. Het gaat best diep en het is grappig om Layton in zijn jongere jaren te zien met zijn langige haar, zonder zijn signature hoge hoed! Wat ook bijzonder is om te vermelden, is dat er wat real-time actiestukjes in deze game zitten. Het zijn er helaas niet veel, iets met mummies en aan het begin een achtervolging te paard, maar het is wel klein elementje dat het spel weer net een andere draai geeft.Waarmee ik wil eindigen, is iets anders nieuws aan de game en dat is dat de puzzels niet uit het niets komen. Daarmee bedoel ik te zeggen dat de onderwerpen nu aansluiten bij de personen, de gesprekken of de objecten die Layton op zijn pad tegenkomt. Gek genoeg heb ik altijd gedacht dat dat veel beter zou zijn. Waarom zou je zomaar een puzzel moeten maken over wolven en schaapjes terwijl je bij wijze van spreken met een balletdanseres staat te praten over een mysterieuze verdwijning?
Level-5 heeft naar mensen zoals ik geluisterd en dat gaat ten koste van de sfeer in de game. Het is niet heel erg storend, maar er zitten veel rare snuiters in de game en die komen minder raar over omdat ze het ergens over hebben en met een puzzel komen die daar ook over gaat, in plaats van een totaal uit het niets komend onderwerp wat natuurlijk gek is. Het is aan de ene kant ook wel weer grappig hoe ze het in de gesprekjes hebben weten te voegen en je kunt er de humor van inzien hoe hard het ontwikkelteam zijn best heeft gedaan om naar het onderwerp toe te praten, maar als het aan mij ligt ga ik liever terug naar de puzzelonderwerpen die zomaar uit de lucht komen vallen.Verder niets dan lof voor Professor Layton. Level-5 heeft duidelijk vernieuwing in de game aangebracht door het 3D-effect, de real-time actiestukjes en die puzzelonderwerpen die op elkaar aansluiten. Ook zijn er sommige puzzels die gebruikmaken van 3D en ook de overige puzzels hebben weer leuke, nieuwe manieren om je uit te dagen. Blijf vooral logisch denken en geniet van het mooie verhaal dat wordt verteld en die prachtige filmische tussenstukjes, want dat is waar Professor Layton nog steeds een uitblinker in is. Ik kan dan ook niet anders dan de hardwerkende Hershel een hele dikke voldoende en dus een Pink Prize geven.
Mijn score:Gameplay: 8/10Fun: 9/10Levensduur: 9 /10Graphics: 7 /10Originaliteit: 7,5 /10Totaal volgens reviewer: 8,1
