Een Monster Hunter look-alike op de PlayStation Vita. Dat is althans hoe Toukiden: The Age of Demons regelmatig wordt weggezet. Maar, waar het natuurlijk echt om draait is of die game net zo’n kwaliteit ademt.Wat er in deze game van je wordt verwacht is simpel. Er zijn enorme wezens, een soort mythische monsterdraken, die jij als ‘slayer’ (of je hoort nu metal, of je denkt nu aan de groot-ogige Buffy) een kopje kleiner moet rammen. Uiteraard komen je wapens in diverse klasses, zodat je steeds grotere en gevaarlijke beesten de baas kunt blijven. De reden dat je die demonische wezens afmaakt, is om weer nieuwe wapens en pantsers te maken. Op zich wordt er in deze game genoeg uitgelegd, maar sowieso spreekt de gameplay vrijwel voor zich. Het verhaal is een beetje standaard, evenals de dialogen. Toch is het daardoor wel een soort lichtere versie van Monster Hunter en dat kan natuurlijk voor veel nieuwe gamers aantrekkelijk zijn. Ik kan me in ieder geval voorstellen dat de Monster Hunter-franchise verse gamers wat afschrikt omdat hij al zo lang bestaat en meer de diepte in gaat.

Bovendien gaat het ook wel ver in dit genre. Je moet stukken van die wezens zien te verkrijgen en die moet je dan schonen en dan kun je het inzetten om weer nieuwe items van te maken voor jezelf. Het maakt de game interessanter. Immers kun je er dus niet lustig op los rossen, want je moet sommige delen netjes houden voor na het gevecht. Het is even omschakelen op het begin, want er zijn niet veel games die zo te werk gaan. Wat ook wel leuk is, is dat de heftige gevechten niet achter elkaar blijven komen. Je kunt tussendoor even bijkomen in het dorpje, waar je gezellig kunt babbelen met de smid of een verkoper enzovoorts. Hierbij zie je dan ook heel duidelijk naar voren komen dat deze game Japanse roots heeft. Sowieso dat je je wapens kunt levelen geeft dat al aan, maar ik vind altijd die gekke gesprekjes met dorpelingen iets wat typisch Japans is. Ik weet niet waarom maar ik ga soms zelfs expres terug om te kijken of ze hetzelfde blijven zeggen of met nieuwe dingen komen.

Zelf ben ik dan weer minder gefocust op wapens levelen, maar mocht je dat wel zijn dan kun je je lol op. Er is veel variatie in wapens, zo kun je voor grote zwaarden kiezen, maar je kunt ook Mitama toepassen. Mitama betekent dat je speciale spells kunt toepassen voor helen of om extra schade te berokkenen bij anderen. Kortom, typische RPG-dingen die games gemakkelijk heel verslavend en uitdagend maken. Ik moet zeggen dat ik altijd geneigd ben om steeds met hetzelfde wapen te blijven rondlopen, maar zelfs ik vind het tof om mijn wapen steeds beter te zien worden, dat voelt toch net even machtiger. Plus, het is akelig frustrerend om te laat tot de ontdekking te komen dat je simpele wapen het niveau van de schurken niet meer aankan.

Toukiden: The Age of Demons is inderdaad een game die erg veel gemeen heeft met Monster Hunter. Maar, aangezien er geen Monster Hunters op PS Vita zijn, is deze game zijn prijs best waard. Het is geen briljante, super moeilijke titel, maar daardoor wel eentje die voor onbekenden van dit genre erg geschikt is. Hij gaat niet zo diep als Monster Hunter, maar blijft op zijn beurt ook weer niet te oppervlakkig. Je moet wel een beetje zelf zorgen voor afwisseling, want de game kan repetitief aanvoelen. Ga dus lekker naar het dorpje, zoek manieren om je wapens van een upgrade te voorzien en hak ze –met beleid- in de pan.

Laura’s Score
Gameplay: 7/10
Fun: 8/10
Levensduur: 7/10
Graphics: 8/10
Originaliteit: 5/10
Totaal volgens reviewer: 7,0

About JennyD

Jenny schrijft graag over games, films en tech. Als ze niet te laat is met op play drukken als haar katten debiel doen, dan is ze in de bioscoop te vinden, cocktails aan het drinken of aan het genieten van een hiphopfeestje.

View all posts by JennyD

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.