Toen ik mijn DS net had gekocht, vanwege Nintendogs, kocht ik redelijk snel daarna Animal Crossing Wide World. Ik vermaakte me best met de game, maar ik wist eigenlijk niet zo goed waarom. Wat is er nou boeiend aan virtueel rondhangen? Want dat is eigenlijk wat Animal Crossing is, een beetje rondhangen. Aan de ene kant wordt dat rondhangen wel leuker gemaakt dan vroeger in het echte leven. Een beetje naar het winkelcentrum gaan, Bullit en appelflappen halen bij de plaatselijke Deen supermarkt en dan wachten tot jij en je vrienden zich zo vervelen dat we maar weer naar huis gaan.Zo is het in Animal Crossing niet helemaal. Je kunt lekker rondhangen, maar je kunt daarbij wel geld verdienen. Aan bomen schudden voor kersjes, vlinders vangen, vissen; het zijn allemaal activiteiten die je tijdens het gewone rondhangen niet zo snel doet, maar in Animal Crossing toch erg leuk vindt. Hoewel ik die activiteiten zelfs saai vind, blijf ik er toch mee doorgaan, want je krijgt er meteen een beloning voor. Bells, dat is de valuta in Animal Crossing en om de een of andere vage reden doe je er als gamer alles voor. De rare gesprekken van je nog raardere dorpsgenoten aanhoren, steeds dezelfde activiteit tot je ‘zakken volzitten’ en je weer kunt cashen… Dat is het leven?! Ik verbaas me er elke keer weer over dat ik Animal Crossing blijf spelen. Natuurlijk speelt bij mij wel mee dat ik dol ben op schattigheid en kleurtjes, dus wat dat betreft kan ik in deze franchise mijn ei wel kwijt, maar verder..? Ik hou ervan om dingen te sparen, maar ik wil meestal door een game wel uitgedaagd worden om bepaalde doelen te halen. En natuurlijk, in Animal Crossing moet je zorgen dat je burgers zo blij mogelijk zijn met je, maar dat doe je door steeds weer die herhalingsoefening van activiteiten te doen, want alles kost geld.Toch is er iets anders wat mensen heel aantrekkelijk vinden aan Animal Crossing, en ook ik koester daar een mooie herinnering aan. Ik was al even op internet bevriend geraakt met een Chinese gast die in Engeland woonde. We hadden elkaars nummers wel, maar smsen is natuurlijk een dure bezigheid (hoewel, dat was het toentertijd). We besloten af te spreken in Animal Crossing en ik weet nog goed dat ik het heel tof vond dat hij bij die poort stond, en ik kon zien wat voor figuurtje hij was. Eigenlijk zou ik wel eens wat mensen willen interviewen die ook Animal Crossing spelen. Waarom speel je het? Wat trekt je zo aan dat je dat enigszins doelloos lijkende spel toch steeds weer opstart? Maar ja, misschien weten zij het ook niet, net als ik. Inmiddels zijn we bijna toe aan de nieuwe Animal Crossing New Leaf, en kun je hier binnenkort lezen of ook deze Animal Crossing die vreemde, magische werking op me heeft. Wordt vervolgd..
