Vroeger was ik helemaal gek van de Looney Tunes tekenfilms en stripboeken. Het jeugdsentiment kwam dus ook weer naar boven toen ik Taz Galactic Ball aan het spelen was. Benieuwd naar mijn mening? Lees dan verder voor de review.
Marvin the Martian heeft het weer eens gemunt op de Aarde en deze keer wil hij met zijn leger stukken van de aarde meenemen om zo Mars meer gastvrij te maken. Terwijl Taz een dutje doet, neemt Marvin hem per ongeluk mee naar Mars. Als Taz wakker wordt schrikt hij zich een hoedje, want de wereld die hij kende bestaat nu uit losse delen. Marvin is van plan de Aarde te vernietigen en Taz is de enige die hem kan stoppen..
Het verhaal speelt zich af in twee werelden, namelijk de bovenwereld en de onderwereld. In de bovenwereld bestuur je Taz met behulp van een trackball op het touchscreen (vandaar de naam Galactic Taz Ball). Door de trackball op het touchscreen rond te draaien, verplaats je Taz op het bovenste scherm. Als je de trackball snel genoeg ronddraait, verandert Taz in een verwoestende tornado. Dit is erg handig als er veel robots in de buurt zijn, want die kunnen natuurlijk niet tegen jouw verwoestende kracht op. Ook kun je je verplaatsen over water en grote sprongen maken. Het enige nadeel is alleen dat het een stuk lastiger is om Taz te besturen, waardoor je sneller van het platform valt. Ook kun je op elk moment op een willekeurige knop drukken om Taz een bodemslag te laten maken. Hiermee kun je Taz gelijk tot stilstand brengen en bovendien schakel je er ook de meeste vijanden mee uit.
De onderwereld speelt zich af op het touchscreen, maar je hebt hier minder vrijheid dan in de bovenwereld. In de wereld verplaats je Taz door met je stylus op hem te tikken. Zo kun je hem aansporen te lopen, stilstaan en hem de goede kant op sturen. Ook kun je hem verplaatsen met behulp van verschillende machines. Zo zijn er o.a. ventilators en grijphaken die je kunt gebruiken. Deze kunnen handig zijn, maar kunnen je ook behoorlijk tegenwerken.
Je kunt het spel op drie verschillende niveaus spelen, namelijk leuk, spannend of doldwaas. Welke moeilijkheidsgraad je ook kiest, de game blijft voor mij toch wat aan de makkelijke kant. Als je een keer van het platform valt ga je meteen terug naar het laatste punt, zonder een leven te verliezen. Mocht je nou echt niet langs een bepaald stuk komen, dan kun je een leven inleveren en word je naar het volgende checkpoint verplaatst. Het voorkomt een hoop frustratie, want soms heb je echt zin om je DS door de kamer te gooien als je bijvoorbeeld wéér uit de bocht vliegt door de kracht van de tornado.
De hele game is in 3D en heeft een cartoony stijl. De achtergronden zijn in 2D en lijken recht uit een Looney Tunes strip te komen. Bij mij kwam het Looney Tunes gevoel weer helemaal terug naar boven en geeft de game zo toch iets extra’s mee.De muziek in de game is niet echt bijzonder en is wat eentonig. De stemmen van de characters zijn helaas in het Engels, terwijl het spel zelf volledig Nederlandstalig is. Het enige waar ik me soms echt aan ergerde is het gebrabbel van Taz als hij in een tornado verandert. Zo ‘praat’ Taz nou eenmaal, maar na een tijdje had ik er toch wel genoeg van.
Als je een relaxt spelletje wilt spelen, moet je deze game zeker niet uitkiezen. Na ongeveer een kwartiertje spelen krijg je last van je pols, omdat je continu de trackball moet bewegen. De besturing gaat niet van een leien dakje, maar maakt de game toch uniek. Wel had ik het idee dat het spel continu in herhaling bleef vallen, dat er behalve de omgevingen niets veranderde. Het spel bracht wat jeugdsentiment naar boven, maar door de eentonigheid en de ietwat irritante besturing had ik het na een paar uurtjes spelen ook wel weer gezien. Voor de echte Looney Tunes (en dan vooral Taz) fans is het leuk om deze game eens te spelen, maar als je hem eenmaal hebt uitgespeeld, zul je niet snel overnieuw beginnen.
– Gameplay: 6/10- Fun: 5/10- Levensduur: 5/10- Graphics: 6/10- Geluid: 6/10- Originaliteit: 6/10Eindscore: 6
