Wanneer men weer een gameverfilming aankondigt wordt er al snel een zucht geslaakt, hopelijk weet deze film voor de verandering het imago van gamefilms eens op te krikken. Ondanks een aantal redelijke verfilmingen (bijvoorbeeld Resident Evil) bestaat het lijstje van verfilmde games namelijk grotendeels uit flops; films die eigenlijk niet zouden mogen bestaan. Maar hoe komt het dat zoveel verfilmingen de plank hebben misgeslagen? Er liggen genoeg interessante games op de markt, daar ligt het dus niet aan. Female-Gamers.nl gaat op onderzoek uit.
Uwe BollHouse of the Dead, Alone in the Dark, Blood Rayne, you name it. Dit is maar een klein aantal (geflopte) games waar Uwe Boll verantwoordelijk voor is. Waarom ontwikkelaars deze man nog op hun project durven te zetten is mij dan ook een raadsel. Wellicht dat dit samenhangt met commerciële doeleindes? Immers lopen er helaas zat bedrijven rond die enkel om de naamsbekendheid van hun games geven en de verdere zorg van de film aan hun laars lappen. Dat de bedrijven niet op de hoogte zouden zijn van Boll’s slechte werk lijkt me sterk; de man heeft de razzie award voor ‘Worst Director’ gewonnen. Daar komt bij kijken dat de welbekende site Rottentomatoes hem 0% op de coolheidsmeter geeft, wat niet vaak voorkomt. Mocht je nog niet overtuigt zijn, dan hoop ik dat onderstaande afbeelding je van gedachtes doet veranderen:
There you go, een letterlijke screen-capture uit de House of Dead film. Zoals je ziet (zie bijvoorbeeld die mooie start button) is dit gewoon puur een shot uit de game, wat wil zeggen dat Boll een screen-capture uit de game regelrecht in de film heeft gestopt! Om nog maar te zwijgen over het feit dat de locaties van de capture en de film op dat moment niet overeenkomen.Gelukkig is een petitie tegen Uwe Boll op het internet verschenen met als doel een punt te zetten achter zijn carrière. De petitie is een reactie op Boll’s belofte dat hij, wanneer een miljoen mensen een petitie tegen hem tekenen, zal stoppen met het maken van films. Op het moment van schrijven zijn er nog maar 355448 stemmen, maar het is een begin.
Ander mediumEnfin, hoewel Uwe Boll grotendeels verantwoordelijk is voor de slechte gameverfilmingen zou het oneerlijk zijn om mijn vingers enkel naar hem toe te wijzen. Er spelen namelijk meerdere factoren een rol in het falen van gameverfilmingen. Zo schijnen makers niet helemaal te begrijpen dat games anders zijn dan films. Er is een verschil tussen gameplay en plot! De Super Mario Brothers film is hier een mooi voorbeeld van. Dat het leuk is om in de game blokjes kapot te bonken en schildpaddenschilden te ontwijken, wil niet gelijk zeggen dat men dat ook graag in de film terugziet. Zeker niet als dat element vrijwel in de hele film verschijnt. Nog iets wat de verantwoordelijke makers in hun oren mogen knopen; sommige games hebben eenmaal geen diepte. Neem Dead or Alive of Street Fighter als voorbeeld. Deze games mogen dan wellicht fun-to-play zijn maar zijn niet fun-to-watch. Tenzij je van brainless fighting houdt natuurlijk.
Stick to the ScriptEen wat minder voorkomend probleem is het niet willen afwijken van het gamescript (komt meestal bij lineaire games voor). ‘We zetten de game om naar het witte doek en dus moeten we ons ook exact aan de game houden’. Het probleem dat je dan krijgt is dat het bekijken van de film vrijwel dezelfde ervaring zal bieden als het kijken naar hoe iemand gamed; dat is geen €8,50 waard.
Nieuwe doelgroepLast but not least; door een game naar het witte doek te brengen wordt ook de aandacht van niet-gamers getrokken. De film zal dus ook bekeken worden door mensen die misschien helemaal niet bekend zijn met de game. De makers houden hier niet altijd rekening mee. Belangrijke informatie die je zou weten door het spelen van de game ontbreken vaak in de films, waardoor een redelijk groot deel van het publiek een hoop mist of niet begrijpt. Voor hen heeft de film al snel een lak aan diepgang. Daarbij krijgt het concept nu ook nieuwe critici; de filmjournalisten, waarvan een groot deel waarschijnlijk ook niet bekend is met de game. Zij zullen in dit geval ook belangrijke informatie missen en daarom de film waarschijnlijk een slechte recensie geven.
Hopelijk zullen gameverfilmingen in de toekomst een beter imago krijgen. Met Prince of Persia: The Sands Time (geregisseerd door Mike Newell, bekend van Harry Potter: and the Goblet of Fire) in het zicht en bedrijven als Activision-Blizzard die Uwe Bolle de rug toe keren is de hoop gelukkig nog niet verloren.
