Het eerste deel van Lords of Shadow vond ik te gek. Altijd spannend of de opvolger dan weer net zo leuk is om te spelen.
In het eerste deel speelde je Gabriel Belmont. Inmiddels ben je gepromoveerd naar Dracula. Tijdens de intro van de game wordt haarfijn uitgelegd hoe dat zo komt en welke uitdagingen er nu voor je liggen. De game start met een tutorial. Als je de demo al hebt gespeeld, zal dit gedeelte je bekend voorkomen. Daarna kan het echte werk beginnen.
Gabriëls missie is om de terugkeer van Satan te verhinderen. Deze heeft namelijk het voornemen om het einde der tijden te starten en dat wilt natuurlijk niemand. Helaas is Dracula nog lang niet opgewassen tegen de krachten van Satan. Je bent helaas een oude, verrimpelde man. Uit niets is op te maken dat je ooit een aantrekkelijke spierbundel was. Gelukkig krijg je hulp van een oude bekende. Je uiterlijk knapt al snel op, nu je krachten nog.De weg naar het Void Sword, de Arms of Chaos en andere snufjes wordt bemoeilijkt. Massa’s vijanden zul je moeten afslachten. Daar je niet supersterk bent, zul je slim moeten zijn. Hier komen nieuwe gameplay mogelijkheden om de hoek kijken. Zo kun je transformeren in een rat. Dit biedt nieuwe kansen. Want je kunt nu kleine gangetjes in, andere ruimtes verkennen en kabels doorknagen. Ook kun je met vleermuizen je vijanden afleiden of hun lichaam overnemen. Daarnaast zul je weer af en toe een puzzel moeten oplossen.
Doordat het verhaal zich jaren later afspeelt ten opzichte van het eerste deel, is de wereld om Gabriël heen moderner geworden. Dat vind ik zelf jammer, ik vind het niet echt passen. Ik vond de kastelen en ruïnes in deel één zo ontzettend mooi. Nu zie ik wat ik ook zie als ik naar buiten kijk. Voor mijn gevoel hoort Dracula toch thuis in een setting van vroeger. Nu is daar wel een oplossing voor. Ik word gewoon steeds teruggestuurd naar mijn oude kasteel. Een wolf vormt de schakel tussen de huidige wereld en de oude. Op bepaalde plekken kan ik die wolf oproepen en die brengt me dan van de één naar de andere wereld.In eerste instantie valt de game me een beetje tegen. Naast die moderne setting is de wereld wat opener geworden. Het is niet zo open als een open-world game, maar het is wat minder rechtlijnig. Ik houd daar niet van en ik word altijd een beetje zenuwachtig als ik voor de tweede keer door hetzelfde gebied loop. Heb ik wat gemist? Doe ik dit stuk voor nop dubbel? Ik heb graag duidelijkheid over wat ik moet doen en waar ik naar toe moet.
Na een uurtje of twee wordt het verhaal en de kaart duidelijker. Af en toe zoek ik me te pletter, maar uiteindelijk blijkt het meer mijn eigen dommigheid te zijn waardoor ik niet verder kom. Althans, ik ben dingen gewend uit het eerste deel. Eigenlijk moet je die gewoon vergeten. Want veel van wat je uit dat deel weet, kun je in deze opvolger niet gebruiken. Daarnaast is het spelen met die ratjes wel erg leuk. Ook keren er bekenden terug uit het eerste deel en wordt het verraad en afgunst maar al te duidelijk. De gameplay is verbeterd, zeker qua klimmen en klauteren. Dit gaat opmerkelijk beter en makkelijker. Het geluid past wederom heel goed bij de omgevingen en gebeurtenissen. De graphics vind ik niet opvallend beter. Hier moet ik bij melden dat ik het eerste deel op de PlayStation 3 heb gespeeld en dit deel op de Xbox 360. Ik vind PlayStation altijd net iets mooier en beter als het om graphics gaat. De demo heb ik wel op de PlayStation gespeeld en voor mijn gevoel zag het er daar wel beter uit. Maar misschien heb ik tunnelvisie.
De gevechten en de mogelijkheden die je hebt tijdens die gevechten zijn super. Dat voelt gelukkig wel als vanouds. Al kunnen sommige vijanden je het knap lastig maken. Ik ben blij dat je wederom een manier hebt, om tijdens aanvallen HP van je vijanden te kunnen stelen. Void Power is de blauwe balk die je telkens moet aanvullen en de Chaos Power is de gele balk rechts onder in je beeld. Dit aanvullen kan slechts bij bepaalde punten en het is wel jammer dat je die powers soms nodig hebt. Zijn je balkjes dan net leeg dan zul je via Focus aanvallen moeten proberen je powers weer aan te vullen. Focus aanvallen kan ook alleen maar als je Focus balk vol is. Dit doe je door aan te vallen zonder zelf geraakt te worden. Bij de normale vijanden lukt dat prima, bij speciale vijanden of bazen is dat een stuk lastiger.
Al met al vind ik Castlevania: Lords of Shadow 2 een fijne game. Ik moest er even aan wennen dat dingen er anders aan toe gaan, dan in het vorige deel. Als je je daarover heen zet, is het echt een leuke game om te spelen. Je speelt voor het grootste deel toch in de oude setting, zodat je je kunt vergapen aan prachtige omgevingen. De ontwikkelaars hebben hun creativiteit op volle toeren laten draaien bij het verzinnen van nieuwe vijanden. De één is nog gruwelijker dan de andere. Ik heb helaas al verschillende mensen gehoord die de game met de grond gelijk maken. Dat vind ik niet terecht, deze game is zeker de moeite waard.
Diana’s ScoreGameplay: 8/10
Fun: 8/10
Levensduur: 9/10
Graphics: 8/10
Originaliteit: 8/10
Totaal volgens reviewer: 8,2
