Sinds 28 mei is het spel Fuse van Insomniac Games op de markt verschenen. Hoog tijd voor een review van deze actie shooter op de PlayStation 3.
Dit spel kwam ik eerlijk gezegd per toeval in de winkel tegen. Ik had er geen aankondigingen of trailers van gezien. Ik heb deze game aangeschaft, omdat ik graag met mijn vriend co-op shooters speel. Zoals bijvoorbeeld de Army of Two serie. In Fuse ben je met een groep van vier. Er zijn twee mannen (Dalton en Jacob) en twee vrouwen (Naya en Izzy) om uit te kiezen. De vrouwen winnen het hier toch echt van de mannen, want de wapens van de dames zijn echt veel beter. Naya heeft een onzichtbaarheidsmantel en een warp pistool die zwarte gaten maakt, tot haar beschikking. En Izzy heeft een wapen om vijanden te kristalliseren. Terwijl Jacob een kruisboog heeft en Dalton alleen een heel groot schild waar de hele groep zich achter kan verschuilen. Er zijn uiteraard nog andere wapens te vinden. Dit zijn meer de reguliere wapens zonder speciale krachten of effecten. Overigens kun je tijdens het spel makkelijk en snel wisselen tussen de personages. Dus je kunt eenvoudig uitproberen wat bij jou past. Ik heb eigenlijk het hele spel gespeeld met Izzy.
De chemie in de groep is erg leuk. Er worden grapjes gemaakt, er wordt geroepen of iemand cover nodig heeft en je kunt elkaar healen. De computergestuurde leden van de groep komen je ook geregeld te hulp. Het is dus niet zo dat jij steeds bezig bent met het healen van de rest. Integendeel, soms waren de A.I. sneller bij mijn vriend om hem te healen dan ik. En de groep als geheel telt. Dus zelfs als mijn vriend en ik allebei lagen te wachten op een healing, blijf het spel gewoon doorgaan. Je kunt dus na een healing gewoon de draad weer oppakken. Een groot pluspunt.
Een minpunt is toch wel de verhaallijn. Die is niet heel bijzonder en wat onduidelijk. Ik miste diepgang, waardoor je al snel vergeet wat je (behalve schieten) eigenlijk aan het doen bent. Dat voelde een beetje aan alsof deze game niet serieus genomen hoeft te worden. Je vijanden zijn of soldaten van een privéleger of op hol geslagen robots. Bazen die je moet verslaan zijn ook niet heel spannend. Het komt er eigenlijk op neer dat je je hele verzameling kogels wegschiet. Zodra iedereen tegen het einde van zijn kogels aankomt weet je, dat die baas zo gaat omvallen. Zo wordt het snel een B game, een tussendoortje. Het schiet lekker weg en daar is de kous mee af. En voor een game van bijna €60 euro verwacht ik dan eigenlijk wel wat meer.De gameplay is prima in orde. Izzy reageert goed en zoals bij veel games, krijg je de gelegenheid om in het begin van de game de controls uit te proberen. Naarmate je verder komt in het spel, level je en kun je skills door middel van skillpoints verkrijgen. De graphics zijn ook goed. De omgevingen waar je in terecht komt zijn veelal futuristisch en science fiction-achtig. Binnen lijk je meestal in een soort ruimteschip of laboratorium omgeving te zijn. Buiten ren je vooral naar een op een fabriek lijkend gebouw. Soms beland je in het begin van een level in een mooie omgeving. Even kwamen er herinneringen boven van de laatste Tomb Raider. Maar binnen 2 minuten kom je dan een hek tegen en mag je de industriële omgeving weer in. Niet spectaculair, maar gewoon goed.
Mijn conclusie is dat deze game wel de moeite waard is. Hij wordt gered door een fijne gameplay en de chemie in de groep. Ik zou persoonlijk wel even wachten totdat hij wordt afgeprijsd.
Diana’s Score:Gameplay: 8/10Fun: 9 /10Levensduur: 6/10 Graphics: 8/10Originaliteit: 7/10Totaal volgens reviewer: 7,6
