Eindelijk!! Het duurt altijd veel te lang voordat er weer een nieuwe Assassin’s Creed uit komt. Na al die games zijn er mensen die de Franchise meer van het zelfde beginnen te vinden, ik denk daar echter anders over en heb nog steeds heel veel uren plezier van deze reis door de tijd.
De Assassin’s Creed serie bestaat inmiddels uit vier games, twee met een cijfer achter de titel en twee met een benaming. Het idee hier achter is dat ieder deel van Assassin’s Creed met een cijfer er een nieuwe Assassin wordt getoond. Dit betekend een nieuw deel van de geschiedenis of misschien wel de toekomst.Dit deel speelt zich af in Constantinopel het voormalige Istanboel en reis je met Ezio af naar Turkije om je zoektocht naar de ‘apple of eden’ te vervolgen. In het begin van de game worden er een aantal filmpjes getoond om je geheugen weer even op te frissen en te vertellen wat er zich de vorige delen heeft afgespeeld. Dit loopt allemaal erg soepel, als je de games gespeeld hebt zul je het niet vervelend vinden omdat ze leuk in elkaar zitten en alles nog even op gerakeld word. En als je de vorige games niet gespeeld hebt is het een mooi opzetje om grotendeels de verhaallijn te begrijpen.
Ezio is inmiddels wat ouder dan in Assassin’s Creed II en dit betekend dat hij wat meer ervaring heeft. Hij ontdekt nieuwe mensen en maakt verschillende nieuwe vrienden en vijanden. Naast de reis die je met hem beleefd komen er ook flash backs van Altair de Assassin uit deel één voorbij. Je merkt dat beide personages een andere speel stijl hebben en zelfs in de manier van lopen verschillen. Door dat je af en toe met een ander personage mag spelen is de game bijna nooit eentonig. De side missies zitten goed verworven in de main story dus je hoeft niet extra op zoek. Maar om de game 100% uit te spelen zul je wel op zoek moeten gaan naar defragmentatie stukjes en zul je alle winkels weer moeten openen net zoals je dit in Brotherhood deed.
Het belangrijkste van Assassin’s Creed vind ik het verhaal en dat is zoals gewoonlijk weer adembenemend. Je word meegesleurd in een achtbaan van emoties en vragen, want dat is iets waar ze bij deze franchise alles vanaf weten. Er is geen game die je uitspeelt en dat je dan denkt zo nu weet ik alles en heb ik geen vragen meer. Nee iedere stap die je neemt nodigt je uit om door te spelen en soms zelfs te wachten tot het volgende deel. Het voelt alsof je weer moet wachten op de volgende film of het volgende boek en sommige mensen vinden dit irritant. Ik vind dit echter super want er is niks leukers dan fantaseren over een volgend deel en de spanning als dit dan dichterbij komt is als een verjaardag voor een kind van 7.
Ik kan natuurlijk niet alleen lovend zijn over deze game. Zo hebben de makers een aantal dingen verzonnen om de game iets uit de sleur te halen waar een aantal mensen in belanden. Zo kun je net als in het vorige deel torens veroveren van je vijand. Dit is nog niet zo apart maar deze vijanden kunnen de toren ook weer terug winnen. Zodra zij jouw toren aanvallen kun je de Assassin’s oproepen en begint er een strategie game, hierbij moet je de toren verdedigen door barricades op te bouwen en sluipschutters op de daken te zetten. Ik werd hier heel moe van want als ik een strategie game wil spelen speel ik wel iets anders en als er één genre is wat mij echt niet ligt zijn het strategie games. Ik denk dat ik wel 12 battles heb gehad waarvan ik alleen de tutorial battle won. Misschien ligt het aan mij en ben ik gewoon erg slecht maar dit mogen ze er van mij wel uit houden in het volgende deel.
Naast de strategie games kun je ook als Desmond kleine games spelen. Zo kun je een soort van Portal puzzels oplossen om Desmond meer over zijn verleden te laten herinneren. Deze zijn erg leuk maar hebben verder weinig met het verhaal te maken, maar je wordt er wel door in verwarring gebracht. Moet ik ze nu wel spelen voordat ik het verhaal uitspeel of niet? Mag ik ze gewoon laten liggen of mis ik dan iets? Ik heb vier van deze puzzels voltooid en hierna heb ik er niks meer mee gedaan maar ik denk niet dat ik iets in de verhaallijn gemist heb.
En natuurlijk kan een multiplayer in Assassin’s Creed niet meer ontbreken. Nadat er een hoop gemengde gevoelens waren over de multiplayer van Brotherhood, heeft Ubisoft geprobeerd iets meer uitdaging in de multiplayer te stoppen. Dit door niet meer aan te tonen welke Assassin je moet vermoorden. Het is nu de bedoeling dat je de juiste persoon uit een mensenmassa pikt door de onverwachte bewegingen of acties die hij/zij begaat. Zo lang je dus niks aparts doet kun je niet erg snel ontmantelt worden. Natuurlijk laten ze je niet helemaal zonder richtlijnen moorden. Zodra je bij je doelwit komt krijg je wel te zien dat je er in de buurt bent, maar of dat nu boven, onder, links of rechts is moet je zelf uitvogelen.
Al met al is Assassin’s Creed Revelations weer een geslaagde game uit de franchise met een aantal min puntjes op de mini games of side games maar grote plus punten voor het verhaal en de graphics. Want deze zien er ook weer super uit. Of je nu door de straten van Rome of Constantinopel waagt je bevind je voor een aantal uren echt in het buitenland en heel veel jaren weg van hier.
Algemene informatie:Ontwikkelaar: Ubisoft MontrealUitgever: UbisoftPlatform: PC, Xbox 360, PlayStation 3Rating: 18+
Gameplay: 9/10 Fun: 8,5/10 Levensduur: 8/10 Graphics: 8/10 Originaliteit: 7,5/10Totaalscore volgens reviewer: 8.2
