Vorig jaar maart verscheen er een nieuwe downloadable game in de PlayStation Store. Deze game van developer Idol Minds werd één van de meest populaire downloads op het PlayStation Network. Ik heb het hier natuurlijk over de game Pain. Hoogste tijd om dit pareltje eens op Blu-ray disc uit te brengen, moet Sony gedacht hebben, want ruim een jaar na dato is deze pijnlijke game ook in de fysieke stores verkrijgbaar.En dat is nog niet alles, ook alle extra content die in de loop van de tijd is uitgekomen in de vorm van pijnlijke levels en sadistische features, is op deze disc terug te vinden. Sadistisch en pijnlijk zijn gelijk twee woorden die perfect weergeven wat voor game dit is. Het doel in Pain is namelijk jou character zoveel mogelijk pijn te laten lijden door hem met een grote katapult een omgeving in te knallen. Het sadistische aspect van deze game is iets dat mij in eerste instantie als muziek in de oren klonk! Hier wil ik wel even bij vermelden dat ik nogal een rijkelijke en soms enigszins zieke fantasie heb, maar ik nooit de behoefte heb gevoeld om me in één of ander latex pakje te hijsen en als SM meesteres mijn vrije uurtjes in een bondagekelder door te brengen. Dat jullie geen verkeerd beeld van me krijgen, hè.
Pain bevat niet echt een verhaallijn maar bestaat eenvoudigweg uit losse missies die je tot een goed einde moet brengen. Voordat je aan deze missies kunt beginnen, ben je verplicht eerst de Crash Course te doorlopen. Deze tutorial leert je stap voor stap alle trucjes en de besturing hiervan. En geloof mij maar als ik zeg dat dat zeker geen overbodige luxe is. Er zijn zoveel dingen waar je rekening mee moet houden, zoveel trucjes die je in de lucht uit kunt voeren en zoveel mogelijkheden om je puntenscore nog flink op te krikken nadat je te pletter bent gevallen, dat het me halverwege de tutorial wel even ging duizelen. Hoe moet ik dit ooit allemaal onthouden en uitvoeren in die paar seconden dat ik als een ragdoll door de lucht vlieg?
Zo begin je met het richten van je character, dit doe je door middel van de linker analoge stick. Met de rechterstick pas je de power aan en met de kruis-button lanceer je jouw character. Vervolgens kun je in de lucht nog wat bijsturen met de linkerstick en kun je tegelijkertijd poses uitvoeren door middel van een combinatie van de linker schouderbutton of linker trigger en één van de vier overbekende PlayStation buttons. Sta je op het punt een object te raken, kun je ervoor kiezen deze vast te grijpen met één van dezelfde PlayStation buttons en wanneer je iets raakt activeer je ‘Ooch’ power om jezelf na je val nog snel even een bepaalde richting uit te bewegen. Dit gebeurt middels de vierpuntstoetsen. Daarnaast heb je nog de mogelijkheid om je capriolen terug te zien en hierbij de camera vrij alle kanten op te bewegen. Alsof dat nog niet genoeg om te onthouden is, gebruik je de rechter trigger om het veld vanaf de bovenkant te kunnen bekijken en is de rechter schouderbutton om een lancering op elk gewenst moment af te breken en over te doen. Zoals ik al zei: hoe ga je dit ooit allemaal onthouden? Gelukkig kan ik je melden dat het na een klein uurtje al een stuk beter ging, maar het blijft toch altijd wel nadenken welke button voor welke actie was en dat is een beetje jammer.
Wat ook zonde is, is dat de missies al snel erg repetitief aan gaan voelen. De gameplay blijft eigenlijk steeds hetzelfde: lanceer jou character door middel van een grote katapult en richt hierbij zoveel mogelijk schade aan. Dit spelprincipe wordt je in een behoorlijk aantal variaties aangeboden, zo zul je bijvoorbeeld een bepaald aantal apen moeten raken die zich over de omgeving verspreid hebben of een mimespeler tijdens je lancering uit de lucht graaien en tegen glazen schotjes aansmijten. Dit gebeurt in verschillende omgevingen, bijvoorbeeld een chaotische stad of een pretpark, en je hebt keus uit een behoorlijk aantal personages. De meeste hiervan zijn speciaal voor Pain ontworpen, maar je kunt bijvoorbeeld ook met Daxter of Buzz spelen. Tot zover de variatie in de game.
Grafisch ziet het er allemaal strak uit. Pain heeft een erg toffe cartoony uitstraling, een uitstraling die perfect bij de niet al te serieuze sfeer van de game past. De vrolijke kleurtjes en chaotische omgevingen spatten van je scherm en worden bijgestaan door leuke, aansluitende soundtracks en geluiden. Lekker luchtig en kleurrijk dus.
Pain is een aardige game die zeker wel goed is voor een aantal uurtjes vermaak. Of hij echt een fysieke versie nodig had, vraag ik me af. Het is in mijn ogen geen game waar je echt weken mee bezig bent en jezelf helemaal in kunt verliezen, daarvoor heeft hij gewoon te weinig diepgang en te weinig variatie. Voel je sterk de behoefte om je sadistische kant te uiten of wil je gewoon een lekker luchtige game om zo af en toe tussendoor een paar potjes te spelen? In dat geval kan pijn wel eens fijn zijn!
InformatieTe koop via online shops en gameshopsKosten ongeveer €29,99
