Waar november voor veel mensen vooral een maand is om hun snor te laten staan, ben ik juist iemand die in november haar snor drukt. Als mijn moeder belt om te vragen of we naar het tuincentrum gaan, dan moet ik zeggen: “Mam, het is november.”November is een maand waarin ik het zo druk heb, dat ik me achteraf haast niet kan voorstellen dat november weer voorbij is. Het lijkt geen 30, maar 3 dagen te duren. Nu heeft dat meerdere oorzaken. Ten eerste moet ik met verlanglijstjes in de weer en het huis moet gedecoreerd worden. Oke, dat kan ik ook pas in december doen, maar zo zit ik nu eenmaal niet in elkaar.Sowieso zijn november en december druk omdat er veel verjaardagen en evenementen zijn om heen te gaan. Het is bizar hoe snel de weekenden vollopen en ik heb gemerkt dat dit eigenlijk mijn hele leven al zo is. Waar maanden als april, mei en juni een eeuwigheid lijken te duren, is november en december maar een paar weken en dan is het alweer voorbij.De allergrootste reden van de drukte hangt natuurlijk samen met de feestdagen. Alle gamebedrijven doen keihard hun best om in oktober, november en zelfs december nog met grote titels te komen. Dikke dollartekens in hun ogen natuurlijk, want hoewel games vrij dure cadeaus zijn, worden ze toch elk jaar weer op miljoenen verlanglijstjes gezet. Ook ik ben daar schuldig aan trouwens, dit jaar staat de Disney Infinity-set van The Lone Ranger op mijn verlanglijstje. Die poppetjes zijn zo mooi, ik vind het bijna zonde om ermee te spelen.Hoe dan ook, al die games die uitkomen betekenen razend grote drukte onder de Female-Gamers-schrijvers. Patricia buigt zich momenteel over zowel Skylanders als The Sims 3 en het is soms dus wat lastig om te zorgen dat de reviews al heel vroeg online staan. Weet dat we er hard aan werken om onze werkwijze te stroomlijnen, want we willen jullie natuurlijk goed inlichten over de games die wellicht op jullie verlanglijstjes staan.Bij mij thuis is deze tijd extra hectisch, omdat mijn vriend ook gamerecensent is. Waar ik het in bladen altijd heel triest vind als stelletjes letterlijk de agenda erbij moeten pakken om te zorgen dat ze elkaar uberhaupt zien, is het eigenlijk bij ons thuis niet veel anders. Niet zozeer omdat we elkaar anders niet zien, maar omdat we moeten afspreken wie wanneer op welke console/PC kan spelen. Tot nu toe verloopt het nog prima hoor, maar soms is het wel eens jammer dat ik voortdurend beneden zit en mijn vriend op zolder. Soms spreken we zelfs af dat we na een x aantal uren ruilen van plek, we zijn eigenlijk een soort gamefabriekje met zijn tweetjes.Ik houd mijn hoofd boven water, omdat ik ontzettend gek ben op deze tijd van het jaar. November en december zijn voor mij de maanden waarin ik straal, vrolijk ben en niets me uit het veld kan slaan. Bovendien vind ik het gamen en het schrijven over games veel te leuk. Zelfs als je soms een rotgame moet doen, dan is het toch leuk omdat zo’n game je weer even met beide benen op de grond zet. En in bijvoorbeeld indiegames (die meestal kwalitatief wat minder zijn) zitten vaak hele originele ideeen waar ik ook weer inspiratie uithaal. Ik ben benieuwd wat november me dit jaar weer allemaal gaat brengen, maar ik weet zeker dat het allemaal weer in een keer knipperen voorbij is.
