Het is geen dure game, maar misschien twijfel je toch nog of je deze veelbesproken game moet downloaden. Female-Gamers to the rescue, wij geven je wat licht in de duisternis.Ubisoft bracht Child of Light naar diverse platformen voor het luttele bedrag van vijftien euro en inmiddels weten we dat ook de Vita binnenkort van dit spel wordt voorzien. Zelfs als je er nog geen seconde van hebt gespeeld, dan heeft de game waarschijnlijk al indruk gemaakt met zijn duizelingwekkend mooie tekenstijl. Daar hoeven we ook eigenlijk niet veel woorden aan vuil te maken; Child of Light straalt je tegemoet en kent zo’n lieflijke animatie dat hij best met een aantal slordigheden zou kunnen wegkomen.Later meer daarover, laten we eerst uitleggen wat de game zelf behelst. Dit is een platforming RPG, wat wil zeggen dat je door te platformen en te puzzelen moet zorgen dat je door de 2D-wereld heengaat, de juiste richting in. Echter, kom je een slechterik tegen dan moet je even omschakelen. Omschakelen naar turn-based RPG-achtig vechten welteverstaan, want dat is precies wat hier gebeurt.
Wat ik wel een interessant gegeven vind aan dat turn-based vechten, is dat tijd ook een rol speelt. Op een balk onderin zie je zowel jezelf als de slechterik(en) bewegen op de balk en de ene gaat sneller dan de ander. Mocht de vijand je heel snel inhalen, dan kan hij je net geplande aanval teniet doen. Zo is het dus niet zo heel erg om beurten als in menig RPG voorkomt en zit er net even wat meer actie in.Het verhaal in de game is ook aardig. Je speelt het meisje Aurora, een kindje dat is gekidnapt naar een andere wereld. Om te zorgen dat ze weer thuis komt, is het nodig dat het licht terugkomt en daarvoor moet ze zijn bij de gemene Queen of the Night. Niet superorigineel, maar het feit dat een meisje met Merida-achtig mooi haar de hoofdrol speelt, is natuurlijk wel een hele leuke draai. Je wordt in je avontuur bijgestaan door vuurvliegje Igniculus die kan helpen op plekken te komen waar je zelf niet bij kunt.Wat natuurlijk ook bij een RPG hoort, is dat je bepaalde eigenschappen kunt verbeteren en levelt. Steeds als je een bepaald niveau haalt, dan kun je weer iets uitzoeken zoals speciale aanvallen of meer HP. Kortom, er is vanalles mogelijk en dat maakt deze game die er van buiten heel charmant uitziet, van binnen ook heel charmant.
Child of Light speelt lekker. Je merkt dat er een goede fundering onder zit in de vorm van de Rayman Legends-engine, dus hij speelt lekker weg. Wat ik wel een beetje irritant vond, was dat ik een lange tijd niet helemaal zeker was wat de opbouw nu precies was; hoelang de game zou zijn en of er echt sprake was van levels/werelden of niet.Maar schuif die controlefreakerige Laura opzij: het is het beste advies om Child of Light aan de schaffen en je helemaal te verliezen in die sprookjes-achtige wereld. Het ziet er niet alleen mooi uit, het kent gevarieerde gameplay en een goede balans tussen RPG en platform. Child of Light is genieten en het mooie is dat dat niet alleen geldt voor de gamer, maar ook voor de meekijker. Sterker nog, die meekijker kan ook iets actiever zijn en zelf in de huid van het vuurvliegje kruipen.
Eigenlijk zijn er weinig redenen te bedenken om deze game niet te spelen. De puzzels zijn niet allemaal even moeilijk, maar dat is niet erg. Ze breken gewoon het wandelen even door en dat is prettig. Als de puzzels ook nog eens heel moeilijk waren, dan duurde een paar meter in deze game wel heel lang (aangezien je ook regelmatig door een vijand wordt opgehouden). Toch is lang in Lemuria rondlopen helemaal niet zo’n probleem, want het ziet er piekfijn uit. Ik had het onderwerp graag een beetje links laten liggen, maar dat is wel waar het elke keer weer op uitdraait in Child of Light. Het is een geweldige game aan de binnenkant, maar hij weet pas echt op te vallen en bij te blijven door die fijne buitenkant.
Laura’s Score:
Gameplay: 8/10
Fun: 9/10
Levensduur: 8/10
Graphics: 10/10
Originaliteit: 9/10
Totaalscore volgens reviewer: 8.8
