Ergens is bij een ieder de liefde voor gamen begonnen. Bij de één is het met de paplepel ingegoten, de ander heeft het ontdekt via bijvoorbeeld vriendjes. De één startte op de PC en de ander kreeg al een heuse console voorgeschoteld. Hoe begon de liefde voor gamen bij onze Female-Gamers-redactie? Je leest het in de FAQ: Hoe is jouw liefde voor gamen ontstaan?

Alena:
Mijn ooms hadden vroeger altijd de nieuwste computers in huis, zoals toen de Commodore 64 en de Atari. Als zij dan weer wat nieuwers kregen, kregen wij die van hun! Dat was echt genieten, want ik had natuurlijk allang afgekeken bij mijn neven en nichten 🙂 Zo ging ik bijvoorbeeld King’s Quest spelen. Later kreeg ik zelf een PlayStation en speelde ik heel veel Rayman en Burnout. Ook ging ik de eerste Sims met uitbreidingen spelen op mijn eigen PC. De interesse was er dus altijd al en toen ik klein was en groeide alleen maar meer toen ik het zelf in handen kreeg.

Patricia: Nu gaan we echt heel ver terug in de tijd hoor. Want toen ik een klein meisje was, zag ik eens een game-console en de bewegende beelden zijn tot op de dag van vandaag op mijn netvlies gebrand. Ik kwam er al vrij jong mee in aanraking en het is altijd een onderdeel van mijn leven geweest. Of het nu de fanatieke weekend sessies van Yoshi’s Cookie waren met mijn vader op de Nintendo of het spelen van Commander Keen bij mijn buurmeisjes ergens is het in mijn DNA opgenomen ofzo. Pas toen ik Counter-Strike ging spelen, dankzij mijn broertje, was het hek van de dam. Hoewel ik nu lang zo fanatiek niet meer speel, is het altijd een onderdeel van mijn bestaan!

Linn:
Vroegah! Lang geleden kregen ik en mijn broer een Super Nintendo met daarbij Super Mario Bros. Door het dolle heen waren wij en uren en uren hebben wij dan ook besteed aan de Super Nintendo. Om ons te blijven uitdagen en vermaken kregen we geregeld een nieuw spel. Vaak was de vraag in de winkel om een uitdagend spel waar we lang zoet mee zouden zijn. Nadat er weer een zogenaamd uitdagende cartridge ons had bereikt stond mijn vader 3 uur later weer in de winkel, omdat we hem uit hadden gespeeld. Eerlijk gezegd hebben we behoorlijk lang met de Super Nintendo gedaan. De eerstvolgende console die in huis kwam was pas de PlayStation 2. Ook speelden we regelmatig games op de PC van de Floppy-discs, waaronder één of ander Rad van Fortuin-spelletje en Donkey Kong en natuurlijk heb ik vroeger the Sims 1 en Theme Park helemaal grijsgespeeld als solo-speler. Heerlijk!

Jadzia:
Mijn liefde voor gamen begon rond mijn 6e toen mijn vader de NES met Zapper in huis haalde. In het weekend speelden we samen of om de beurt de games Super Mario of Duck Hunt. Mijn favoriete game destijds was Paperboy! Na de NES volgde de SEGA en uiteindelijk kreeg ik mijn eigen computer waarop ik eindeloos games als Age of Empires en DOOM speelde. Al vrij snel ontdekte ik de Warcraft-serie en ging ik voor het eerst ook echt online gamen. Bij Warcraft III speelde ik het liefst voor The Horde, terwijl ik bij World of Warcraft mijn eerste karakters bij de Alliance creëerde. Ondanks mijn start met console gamen was ik lang enkel een PC-gamer (Glorious PC Master Race :P). Toen Fable werd aangekondigd en deze niet naar de PC kwam, moest ik die game gewoon spelen en heb toen toch maar een Xbox gekocht. Sindsdien heb ik steeds de nieuwste Xbox gekocht en speel ik net zo lief op een console als op een PC. Hoewel ik RTS-games toch echt op mijn PC blijf spelen, want op een console werkt dat gewoon niet zo lekker.

Lisa:
Mijn liefde voor gamen gaat ver terug, naar toen ik nog een klein meisje was. Opeens hadden we een SNES in huis en heb daar aardig wat uurtjes op gespeeld, maar echt heel bewust van het gamen was ik misschien nog niet. Dat kwam pas toen ik mijn eerste Game Boy kreeg (je weet wel, die grote witte) en voor het eerst in de wereld van Pokémon Red stapte. Op een gegeven moment kreeg ik ook mijn eerste PC (wederom, zo’n grote witte bak) en ik herinner me vooral Grand Prix Circuit en Prince Of Persia, die speelbaar waren op MS-DOS. Tevens had ik inmiddels een Nintendo 64 tot mijn beschikking, waarmee ik kennismaakte met The Legend of Zelda en wat Mario-games. Natuurlijk hadden we ook Pokémon Stadium; de minigames blijven nog steeds één van de leukste die er zijn. Uiteindelijk kwam in 2002 al snel de eerste Xbox in huis en raakte ik verknocht aan games als Ninja Gaiden (wat veel te moeilijk was, maar dat maakte niet uit, want het was prachtig) en Splinter Cell. Toen op een gegeven moment de eerste Fable-game uitkwam, in 2004, was ik helemaal vertrokken. Ik hield de release van deze game al zoveel mogelijk in de gaten (voor zover dat kon in die tijd), en had inmiddels een flinke verzameling aan game-magazines. Deze game heeft nog steeds een speciaal plekje in mijn hart (ik had destijds ook een Fable fansite) en heeft zeker de liefde voor RPG’s aangewakkerd, waarbij de speler verschillende keuzes kan maken die ook invloed hebben op de game zelf. De Xbox 360 was op een gegeven moment ook een feit; deze console heb ik gekocht van m’n eerste salaris bij een nieuw baantje dat ik had. Fast forward naar nu, momenteel speel ik vooral op PC en af en toe de PlayStation 4 Pro (voor de exclusives). Gamen is en blijft een belangrijk onderdeel van mijn leven, en is iets wat ik altijd zal blijven doen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.