Eindelijk draait hij in de bioscoop, het langverwachte derde en laatste deel in de Guardians of the Galaxy trilogie. Verschillende recensenten noemen het de beste Marvel film sinds Avengers: Endgame, anderen zijn er niet zo over te spreken en ik mocht gaan kijken of ik het ergens mee eens ben.
Toegegeven, ik ben sowieso Marvel fan en ik ben niet super kritisch. Ik vind iets niet snel heel slecht, want ik vind dat ook de nieuwe generatie superhelden en regisseurs van superheldenfilms de ruimte moeten krijgen om te verkennen wat de mogelijkheden zijn. De Guardians of the Galaxy zijn, net als Ant-Man nog van de vorige generatie superhelden. De films hebben daarom al een bepaalde stijl die ze eigenlijk altijd trouw opvolgen. Guardians of the Galaxy Vol. 3 is wederom geregisseerd door James Gunn, wie ook verantwoordelijk was voor de eerste twee delen.
In deze Guadians film zien we de helden in Nowhere, de thuisbasis die je wellicht ook al had gezien in de Guardians of the Galaxy: Holiday Special. Ze zijn druk met de wederopbouw en het gezellig maken, als ze worden overvallen door Adam Warlock, die in deze film zijn introductie maakt. Warlock blijkt op zoek naar Rocket, maar daar steken de Guardians of the freakin’ Galaxy natuurlijk een stokje voor. Ware het niet dat ze voor een flinke uitdaging komen te staan als ze erachter komen dat ze, om Rocket te redden, naar The High Evolutionary (gespeeld door Chukwudi Iwuji) moeten. Hij wil het hele universum verbeteren door dieren en mensen superieur te maken en te ‘upgraden’ op welke manier dan ook. Chukwudi Iwuji speelt hem echt onwijs goed. Alles schreeuwt control freak met behoorlijke issues.
Dat brengt ons gelijk bij de rode draad door deze film, namelijk het verhaal van Rocket. Hoe is Rocket geworden wie hij is en waarom wilde hij nooit vertellen over zijn verleden? Dit verleden blijkt nogal traumatisch, wat natuurlijk ook wel te verwachten was. Als je wat van de preview clips hebt gezien, heb je mogelijk al een traantje weggepinkt bij de scene in een van de hokken, waar hij zichzelf de naam Rocket geeft. The High Evolutionary doet eigenlijk aan dierproeven +. Hij sleutelt aan dieren, geeft ze andere poten, bestudeert hun brein en vernietigt iedereen waar hij geen nut meer voor heeft. En als ik ergens een zwak voor heb, is het voor dieren. Ik heb me toch vaak zitten huilen in die bioscoop en ik was niet de enige.
De film was dan ook bikkelhard op deze momenten en waren erg emotioneel. Gelukkig is er de komische balans die we van de Guardians triologie kennen. Drax, Mantis, Peter en Nebula zorgen regelmatig voor comic relief, al zijn de grappen niet altijd even raak. Het houdt de film wat luchtig, tussen alle emoties door. Wat ik ook wel tof vond, is dat we Kraglin wat meer in actie zien. Hij heeft natuurlijk het stokje (of pijltje) van Yondu overgenomen en probeert met man en macht controle te krijgen over het fluiten en daarmee sturen van zijn pijl. Er wordt regelmatig verwezen naar andere Guardians of Marvel films, dus het is wel fijn om wat voorkennis te hebben, maar zeker niet noodzakelijk. Ook als losstaande film kan hij het goed doen.
Wat ook bij de stijl van Guardians of the Galaxy hoort, is een lekkere soundtrack. Ik vind hem iets minder in balans dan de vorige films, maar hij is wel weer heel vet. Radiohead, Florence + The Machine, Heart en nog veel meer komen voorbij. De nummers passen weer goed bij de sfeer van de film en dragen goed bij aan het verhaal. Ook de muziek zorgt voor een goede balans tussen alle verschillende emoties die voorbij komen. Ik vond het verhaal ook vrij sterk, met name het verhaal van Rocket wat goed in elkaar zat. Andere elementen voelden soms wat overbodig, of leken vooral aanwezig voor de special effects. Maar overall een goed verhaal met een lekker einde.
Alena’s conclusie
Het 150 minuten durende epos heeft me geen minuut verveeld. Ik werd gelukkig door alle emoties heen gesleept en was vaker ontspannen of aan het lachen dan dat ik moest huilen (al waren die momenten wel echt even intens). En om nog antwoord te geven op de vraag: is de film ook de beste sinds Avengers: Endgame? Misschien wel. Ik vond de andere films ook echt niet slecht, zoals je bijvoorbeeld hebt kunnen lezen in mijn review van Ant-Man and the Wasp: Quantumania. Dit voelde toch wel weer anders, maar dat komt misschien ook door de bekende formule van de Guardians trilogie. De mid-credits scene en end-credits scene waren ook weer genieten en laten natuurlijk weer net niets los over een vervolg. We zullen zien wat het universum ons nog gaat brengen. Guardians of the Galaxy Vol. 3 draait nu in de bioscioop.
