Vorige week bezocht ik de geweldige Conference for the curious tijdens de STRP Biennale. Hierin waren een aantal sprekers die over onder andere ons gebruik van beeldschermen en de ontwikkelingen van virtual reality bespraken, uiteraard wilde ik hierover meer weten.

Het eerste wat mij aantrok aan de Conference for the curious was dat Jeroen van Mastrigt – Ide, voorzitter van Dutch Game Garden, ook zou spreken over zijn kijk op Virtual Reality of zoals hij het noemt real virtuality. Terwijl de zaal langzaam vol loopt zie ik verschillende mensen plaats nemen. Kunststudenten, zo ook een meisje met een geweldig grote plunjezak alsof alle informatie die ze vandaag zou vergaren zo in de zak mee kon, ouderen die toch graag bij willen blijven, zakenmensen en ook gamers herkenbaar aan hun shirts met level up erop! Het was dus een leuk gemengd publiek en allen luisterden ze gefascineerd naar de sprekers.

img_STRP_BIENNALE_CONFERENCE_03

Als eerste was Francesca Gavin aan de beurt en hoewel ze een enorm document voor las zette ze me toch aan het denken. Terwijl ze sprak liet ze je steeds bewuster worden van hoe vaak wij bezig zijn met een scherm zeker met de komst van de smartphone. Plaatjes van kinderen die met hun gezicht op de iPhone in bed in slaap vallen komen op een groot scherm voorbij. Als moeder maakt me dit bezorgd en denk ik hoe kan je een kind van 4 misschien 5 nu zo in slaap laten vallen? Waarom niet gewoon lekker gezellig samen een boekje lezen nog even wat kletsen en je kind dan instoppen met de favoriete knuffel in plaats van een digitaal apparaat?! Vervolgens ga ik ook mijn eigen ritueel na en besef ik dat hoewel ik mijn eigen dochter hiertegen bescherm ik geregeld een klap van mijn telefoon op mijn neus krijg omdat ik nog even een spelletje in bed speel en langzaam maar zeker in slaap val, terwijl ik eerst altijd een dik boek bovenop mijn neus liet vallen.

img_STRP_BIENNALE_CONFERENCE_02

Francesca Gavin waarschuwt ons dat we door het gebruik van schermen steeds dommer worden en dat we de werkelijkheid vergeten. Nu klinkt dit heel heftig en ik zie je al heftig nee schudden of denken wat een onzin, maar hoe vaak op een dag kijk jij op je telefoonscherm? Terwijl je in de trein zit even appen met je vrienden of delen dat je weer onderweg bent, zo kan het zomaar zijn dat je die leuke man of vrouw schuin tegenover je helemaal niet opmerkt. Je vergeet je fysieke omgeving en laat je opgaan in je beeldscherm en de zin ‘I share therefore I am‘ lijkt een steeds groter belang te hebben in deze tijd.

img_STRP_BIENNALE_CONFERENCE_01

Na deze zeer bewust wordende lezing van Francesca Gavin verscheen Jeroen van Mastrigt – Ide op het podium om te vertellen over Real Virtuality. Uiteraard maakte Jeroen veel gebruik van zijn kennis over games en gaf een gedurfde presentatie. Zoals de statement dat Pacman vergelijkbaar is met GTA omdat ze hetzelfde doel hebben, namelijk de consument naar een game/scherm toetrekken. Wanneer je leert dat ruim 77% van verkoop binnen de appstore onder games valt zie je dat games een groot onderdeel is van de tegenwoordige tijd. Onderzoekers hebben onderzocht dat de gemiddelde jongere voor zijn 21e ruim 10000 uur aan games heeft besteed. Persoonlijk denk ik dat dit aantal over een tijd nog hoger zal liggen aangezien kinderen op steeds jongere leeftijd de beschikking hebben over een gameapparaat, zoals de iPad.

img_STRP_BIENNALE_CONFERENCE_04

Volgens Jeroen is niet de virtual reality op komst maar vooral real virtuality. Het beeld van virtual reality is gebaseerd op films en boeken niet op werkelijkheid. Wanneer we aan virtual reality denken beperken we zelf te veel door in beelden te denken terwijl real virtuality meer gericht is op, volgens Jeroen, de werkelijkheid. In plaats van bijvoorbeeld virtuele werelden zoals Star Trek’s Holodech ziet hij eerder de beweging van mensen die zich verweven met de fysieke en virtuele wereld. Met behulp van onze smartphones gaan we interacties aan met mensen en zijn er apps om bijvoorbeeld te helpen bij het tanden poetsen. Jeroen sluit nog niet uit of hij dit een goed of slecht teken vindt, zelf denkt hij wel dat niet beeld maar audio steeds belangrijker gaat zijn in de toekomst.

img_STRP_BIENNALE_CONFERENCE_07

Tijd voor wat humor na al deze bewustwording en dat kreeg Engelsman Shane Walter, met zijn droge humor, goed voor elkaar. Hij nam ons mee door de tijd en Spice up your life van de Spice Girls klonk door de speakers terwijl we een foto zagen van de meidengroep en een foto van Prins Charles en Prinses Diana. De meidengroep stond op nr. 1 terwijl de Prins en Prinses aankondigde te gaan scheiden in ’96/’97. In datzelfde jaar kwam de eerste 3D game uit, Duke Nukem 3D op de Nintendo 64 en versloeg de IBM supercomputer Deep Blue schaakkampioen Garry Kasparov tijdens een potje schaken. Een belangrijke gebeurtenis maar toch kregen het koninklijk paar en de popgroep meer aandacht.

img_STRP_BIENNALE_CONFERENCE_05

Hiermee zet Shane Walter je aan het denken over hoeveel invloed de media op onze kijk van de wereld heeft. In 1997 startte Shane ook zijn bedrijf onedotzero waarmee hij virtual projecties gebruikt als kunstmedium voor o.a. artiesten als George Michael, U2 maar ook voor reclame uitingen. Dat laatste vindt hij af en toe wel jammer omdat hij graag zou zien dat de mogelijkheden binnen de virtual reality op kunst zou liggen in plaats van het aanprijzen van producten.

img_STRP_BIENNALE_CONFERENCE_08

Na de lezingen namen de sprekers deel aan een panel gesprek waarbij ze bespraken over de steeds slimmer wordende PC en virtual reality. Allen waren ze het erover eens dat we ons bewuster moeten maken van het gebruik van beeldschermen en slimme apparaten. Wel stelden ze dat we niet bang moeten zijn voor artificial intelligence maar eerder bang moeten zijn voor de grote bedrijven achter de intelligente computers, techniek en artificial intelligence. Ik vond de conference ontzettend interessant en ben toch anders gaan kijken naar mijn smartphone en beeldgebruik. Al blijft het lastig om toch niet even Facebook te checken of een spelletje te doen op mijn kleine schermpje voor het slapen gaan, neem ik vanavond toch maar een van mijn vele boeken mee naar bed.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.