Loop ik nu al bij de tweede letter vast? Hoeveel games ken jij die beginnen met de B? Welke hiervan heb je daadwerkelijk ooit gespeeld, of speel je misschien nog steeds?
Patricia: Het eerste waar ik aan dacht is Bomberman, alleen klopte deze niet met wat ik in gedachten had. Ik had het met Mega Man door elkaar gehaald, dus moest ik opzoek naar iets anders. Wat te denken van dat Bom spel dat je vroeger in Windows kon spelen? Nou, die heet Mijnenveger, kon ik ook niet gebruiken. Na wat Google werk ben ik terecht gekomen op, Burnout Paradise racer! Ik heb diverse racegames gespeeld waaronder deze. Ik moest er wel heel diep voor graven en ik merk ook dat ik er eigenlijk geen actieve herinnering aan heb.
Alena: Patricia heeft helaas Burnout voor me weg gekaapt, dus ik moest nadenken over een andere game met een B. Borderlands dan maar! Ik ben dus echt niet goed in shooters, maar ik vind Borderlands wel een hele toffe game. De stijl, de muziek en de flauwe humor zijn wel aan mij besteed. Er komt ook nog een film van, al weet ik nog niet goed wat ik daar van moet denken. De film heeft in ieder geval wel een hele dikke cast! Eerst maar eens even een trailer afwachten.
Linn: Buffy the Vampire Slayer: Chaos Bleeds! Ik was een enorme Buffy-fan en had natuurlijk ook de game. Helaas werd ik wel continue kotsmisselijk tijdens het spelen van al het draaien op de PlayStation 2, maar stiekem was het wel gewoon een leuke game. Ik voel de nostalgie weer naar boven komen en zou stiekem weer opnieuw willen spelen. Het was stiekem wel genieten om al die vampieren met je staak te doden.
Amber: Battlefield! Mijn absolute favoriet van die franchise zal voor altijd Battlefield 1942 blijven, want dat is de eerste first person shooter die ik ooit gespeeld heb en het begin van mijn uiteindelijke Counter Strike carrière. Ik heb ooit met Battlefield Vietnam nog een LAN gewonnen. Dat was Drome in Rotterdam geloof ik in 2004 of 2005, lang geleden in ieder geval met Desert Rabbits. Geweldige clan en ik game nog steeds samen met deze heren en dat allemaal dankzij Battlefield.
Lisa: Bijna ben ik ook voor Battlefield gegaan (Battlefield 2 (2005) blijft voor mij nog steeds de leukste en beste, uit deze franchise), maar omdat Amber deze al geclaimd heeft, ga ik voor de fantastische game Bloodborne. De setting van deze game is waanzinnig en past perfect in mijn straatje. Ik vond vooral ook indrukwekkend hoe de omgevingen op elkaar aansluiten en met elkaar verweven zijn. Nog indrukwekkender zijn natuurlijk de bosses en andere vijanden die je tegenkomt. Ze zijn ontzettend gaaf ontworpen en bijna elke boss fight is wel memorabel. Mijn favoriet blijft denk ik toch wel Ludwig (uit The Old Hunters DLC). Wat een machtig gevoel is dat ook, als je (soms na 20x proberen) eindelijk zo’n boss weet te verslaan. De game is namelijk onvergeeflijk en dwingt je daarmee om van je fouten te leren. Het is niet erg om keer op keer dood te gaan, het hoort allemaal bij het leerproces. Mooi vind ik ook dat het verhaal en de achterliggende lore niet op een dienblaadje geserveerd wordt aan de speler. Je zult zelf de puzzelstukjes bij elkaar moeten rapen en er wat van proberen te maken. Stukjes lore kun je bijvoorbeeld terugvinden in beschrijvingen van bepaalde items en dan nog blijven sommige dingen open ter interpretatie. Het is een prachtige duistere wereld om in te verdiepen en om na te lezen wat voor theorieën andere spelers erop nahouden.
Sam: Wat heb ik tranen van frustratie vergoten bij dit spel en tegelijkertijd enorm genoten, ik heb het over Bioshock Infinite! De sfeer van het spel is gewoonweg meeslepend. De achtergrondmuziek is werkelijk genieten. De gameplay is intuïtief en toch uitdagend, en ik kon er rustig doorheen navigeren. Maar toen kwam die eindbaas… bijna alles was op en ik had echt geen idee hoe ik het moest aanpakken. Huilend probeerde ik keer op keer de eindbaas te verslaan, tot ik zo gefrustreerd raakte dat ik mijn controller bijna wilde weggooien. Net zoals je vroeger Nintendo kon bellen voor hulp, schakelde ik Google in om me te helpen de eindbaas te verslaan. Toen ik een van de oplossingen vond, bleek het zo eenvoudig te zijn dat ik mezelf wel voor mijn hoofd kon slaan. Maar ik ben nog steeds blij dat ik het heb opgezocht, zodat ik ook de aftiteling over mijn scherm zag rollen…
