Met een beetje schaamrood op mijn wangen tik ik dan nu eindelijk mijn review over StarCraft II: Legacy of the Void. Wat was ik blij dat ik deze game mocht gaan spelen. Het PC gamen begon bij mij echt vorm te krijgen toen ik strategy games ging spelen. StarCraft loopt al jaren mee en is nog steeds populair voor een aantal goede redenen.
Hoewel ik erg gecharmeerd ben van SF thema’s in games, films, boeken, muziek en series heb ik StarCraft nooit echt fanatiek gespeeld. De grootste reden hierachter is dat ik mijn hart had verkocht aan de WarCraft serie binnen de Blizzard familie. Echt alle delen van WarCraft heb ik gespeeld en ik ben er zelfs verslaafd aan geweest. Omdat ik inmiddels al een flinke tijd o.a. reviews schrijf voor Female-Gamers heb ik vaak een stapeltje games liggen die ik moet en graag ook wil spelen. Daardoor schiet het er soms bij in om even lekker weer helemaal verslaafd te raken aan een game, ergens ook maar goed ook. Ik werd ontzettend blij dat ik nu tijd mocht gaan maken voor de game StarCraft II: Legacy of the Void. Want dit brengt me toch weer terug naar het genre waar ik van houd, real-time strategy van een ontwikkelaar die ik erg bewonder Blizzard Entertainment.
Het verhaal gaat verder
In StarCraft II: Legacy of the Void zit een heerlijke campagne met de bekende Blizzard Entertainment cutscenes. De bombastische en epische manier waarop het verhaal via deze cutscenes word verteld is voor mij wederom heerlijk om naar te kijken. Het verhaal gaat over de Protoss waarin we uiteraard Jim Raynor en Sarah Kerrigan weer tegenkomen. Toch is het grote gevecht echt tussen Artanis en Amon. Door middel van een drietal missies moet jij de vijand verslaan en kom je steeds dichterbij de ontknoping, waarmee ook een einde komt aan de StarCraft II-trilogie. Omdat ik niet al te veel wil verraden ga ik hier niet te diep op in. Ik vond het verhaal in ieder geval om te smullen en niet alleen vanwege de cinematische cutscenes.
Leuk StarCraft II maar hoe zat het ook alweer?
Nu ben ik niet helemaal een leek in RTS games maar toch is even een opfriscursus altijd weer fijn, zeker als je vaak wisselt tussen games. Blizzard is zo lief geweest om je hierbij aan de hand even mee te nemen. Je krijgt een stukje voorgeschiedenis om vervolgens langzaam maar zeker door verschillende missies binnen de campagne les te krijgen in hoe je moet spelen. Hoe stuur je ook alweer je werkers aan en hoe kan ik nu een leger ergens stationeren? Maar ook informatie over de gebouwen en hoe je verder moet groeien. Dit maakt de game niet alleen voor ervaren RTS gamers maar zeker ook voor beginners. Als snel maak ik weer gebruik van mijn macro toetsenbord zoals het hoort en speel ik potje na potje. Maar helemaal zeker genoeg ben ik nog niet om online tegen en met anderen te gaan spelen.
Basis hier en een basis daar
Het begint allemaal met een basis. Hier heb je al een aantal werkers, probes, die voor jouw grondstoffen aan het verzamelen zijn. Je hebt uiteraard een aantal standaard soldaten maar er zijn ook een stel krachtige helden die zich niet snel van het veld laten afslaan. Om nu echt helemaal de baas van het veld te zijn kun je aan de slag met ook wat krachtige luchtaanvallen. Zo heb je de Spear of Adun die wanneer je dit aangeeft een aantal sterke laserstralen op jouw doelwit laten schijnen. Al zullen de meeste niet zo blij zijn met de lichtstraaltjes die op hen af komen. Wat ik altijd het fijnst vind om te doen is om meerdere kleine basissen te maken op een veld. Hier kan ik dan nog meer grondstoffen verzamelen en zijn de legers dichtbij de kampen van de vijand. Maar in principe is dit niet meer nodig. Je hebt namelijk een Warp Gate waardoor je dus ook je troepen ergens anders kan laten verschijnen.
Hoe ga je spelen?
Wat ik bijzonder fijn vind van de game is dat deze ook op zichzelf gespeeld kan worden zonder de voorgaande delen. Iedereen kan dus beginnen met StarCraft II: Legacy of the Void. Uiteraard is het handig om eerst even met de campagne te beginnen. Er zijn ook verschillende multiplayer functies zoals de vernieuwde Archon modus. In deze modi speel je met zijn tweeën op een basis. Samen leer je verschillende tactieken en is vooral handig voor de onervaren spelers. Naast deze modus heb je ook de co-op modus waar je samen met een vriend verschillende missies kan spelen. Door te levelen kun je nieuwe mogelijkheden en eenheden vrijspelen. Wat ik ook heel leuk vind om te zien is dat er iedere dag toernooien zijn waar je aan mee kan doen. Deze is open voor iedereen en door verschillende eliminatie rondes kun jij aan de top komen.
Sam’s oordeel
Wat is het weer heerlijk om in een Blizzard wereld te mogen spelen. De besturing voelt natuurlijk aan en ik vind het prachtig hoe er is gewerkt om RTS aantrekkelijk te maken voor beginners. De cutscenes zijn wederom geweldig om te zien maar dat ben ik ondertussen niet anders gewend. De Archon modus vind ik heel erg goed gedaan je leert verschillende online tactieken van een andere speler. Grafisch gezien ziet het er netjes uit. Ik vind het heerlijk om zo nu en dan weer even te spelen.
+ Ook voor de beginnende speler
+ Grafisch mooi uitgewerkt zeker de cutscenes
– Zeer verslavend
