Ik had, op een paar keer Heartstone na, nog niet eerder een deckbuilder gespeeld. De stijl van Wildfrost sprak me alleen wel aan, dus dit leek mij een uitgelezen kans om het toch eens te gaan proberen.
Ik ben waarschijnlijk een beetje late to the party, want Wildfrost is al een tijdje uit (april 2023 voor PC en Nintendo Switch en mobiel een jaar later), maar met een release voor Xbox in december 2024 werd het toch wel eens tijd. De wereld is gezwicht onder de Wildfrost. Alleen Snowdwell en haar overlevenden staan sterk als de laatste bastion tegen een eeuwige winter. Let’s go!
In Wildfrost bouw je een kaartspel van een aantal standaard kaarten en kaarten die je ontgrendelt tijdens het spelen. Het is een roguelike deckbuilder, dus iedere ronde begin je weer opnieuw aan een soortgelijke reeks aan evenementen. Er zit enige willekeur in de volgorde en natuurlijk de beloningen en iedere ronde is net even anders. Overigens raak je niet alles kwijt, maar behoud je bepaalde verbeteringen en kaarten.
Het kostte me even wat tijd om erin te komen. Dat lag overigens niet aan Wildfrost, maar meer aan mijzelf. Er zijn best veel aspecten om rekening mee te houden. Reactietijd, bijzondere tokens, wat doet je kaart überhaupt en wat is de beste tactiek. Na een aantal rondes kreeg ik het wat meer onder de knie en begint het spel zich stap voor stap te ontvouwen.
Je start iedere ronde in principe in je dorp, je basis. Naarmate je speelt en aan bepaalde voorwaarden voldoet, zoals een aantal vijanden verslaan of bepaalde kaarten spelen, ontgrendelen verschillende gebouwen in het dorp. Deze gebouwen bieden nieuwe mogelijkheden voor het spelen, zoals een huisdier om je te steunen tijdens een ronde of upgrades voor kaarten.
Je start met de Snowdwellers, een stam met verschillende helden met sneeuw- en ijskrachten. Je kiest één held uit een drietal helden (dit varieert iedere ronde), wat voor deze ronde jouw aanvoerder wordt. Deze moet hoe dan ook overleven, anders is de ronde afgelopen. Na je keuze begin je bij een eerste stap op de kaart, een licht gevecht met een aantal vijanden. Je hebt een basis kaartspel bij je met een aantal aanvallende en verdedigende kaarten die passen bij de Snowdwellers. Als je je gevecht haalt kun je verder op de kaart. Je komt hier niet alleen meer gevechten tegen, maar ook plekken om geld, tokens en speciale kaarten met nieuwe vechters, wapens of andere ondersteunende mogelijkheden.
Je kunt oneindig opnieuw proberen, net als met andere roguelikes. Eerst dacht ik dat ik dat dus niet zo leuk zou vinden. Meestal ben ik er na een tijdje wel zat van. Dat gebeurde hier alleen niet. Het werd voor mij steeds meer inzichtelijk wat ik aan het doen was, ik kreeg een beetje de smaak te pakken en was vooral erg benieuwd naar nieuwe kaarten die ik kon ontgrendelen. Zoals ik al zei sprak de stijl me al aan en daarom hoorde het huishouden me regelmatig “ooeehh” en “awww” roepen. De vechters, vijanden en helden zien er echt heel tof uit en doen me een beetje denken aan Adventure Time.
Naarmate je verder vordert, kun je nog twee extra stammen ontgrendelen om mee te spelen, ieder met een eigen kaartspel en krachten. Als je alles beschikbaar hebt kan het best overrompelen, maar de game wordt heel gedoseerd groter en dat vind ik wel fijn. Dat maakt dat het goed te volgen is, ook voor nieuwkomers. Ik zal eerlijk bekennen dat het me wel wat tijd heeft gekost om de eerste baas op de kaart te verslaan en dan ben je er dus nog lang niet. Er zijn in totaal drie gebieden om doorheen te vechten met uiteindelijk een dikke eindbaas. Door het veel te spelen word je natuurlijk steeds beter uitgerust, dus het gaat vanzelf lukken met hulp van de juiste tactiek.
Wildfrost komt van Deadpan Games (ontwikkelaars) en Gaziter (game artist en character designer). Beide zijn vrij onbekend, maar uitgeverij Chucklefish is inmiddels een bekende uitgever van bijvoorbeeld Starbound. Ondanks dat ze misschien niet zo bekend zijn hebben ze wel echt een toffe game neergezet met goede mechanics, toffe muziek en een vette stijl.
Alena’s conclusie
Ik vond het eigenlijk nog veel leuker dan ik had verwacht. Er is ontzettend veel variatie mogelijk, maar vanwege het willekeurige element is het een uitdaging om ieder gevecht de juiste combinatie te vinden. Ik vond het trouwens ook leuk genoeg om gewoon maar uit te proberen. Zeker als er weer een nieuwe vechter in het spel kwam, dan is het leuk om te kijken wat ze kunnen, zodat je de volgende keer misschien een meer tactische keuze kunt maken. Op de Xbox speelt het op zich prima met een controller, al zou het selecteren van een kaart of een knop iets soepeler kunnen. Ik had ook de puber even aan het werk gezet met Wildfrost en hij vond het erg vermakelijk. Hij is meestal van de snelle potjes, maar dit beviel hem wel. We zijn het dan ook unaniem eens dat Wildfrost een aanrader is. Wildfrost is verkrijgbaar voor Xbox, PC, Nintendo, iOS en Android.
+ Toffe stijl
+ Fijne soundtrack
+ Goede mechanics
+ Geschikt voor beginners
– Selecteren van knoppen niet altijd soepel met de controller
