Het tweede deel van de Resident Evil: Revelations 2: episode 2 heb ik ook voor jullie kunnen spelen. Bewonder mijn ervaring met deze DLC maar pas op, dit artikel bevat spoilers!!

Nog even terugblikken

Nadat je Claire Redfield en Moira Burton heb ontmoet, eindigde mijn verhaal in de radiotoren waar Moira contact probeerde te zoeken met wie haar dan ook maar kon horen over de radio. Ik had al veel verteld over de inhoud van de game en wilde het nog een beetje spannend houden voor jullie, daarom had ik nog niet verteld over Barry Burton die we hebben ontmoet in episode 1. Barry Burton is de vader van Moira. Hij heeft haar gehoord over de radio, alleen jammer genoeg een half jaar te laat. Je hebt inmiddels ook Natalia ontmoet, het kleine meisje dat alleen ronddwaalt op het eiland, samen gaan ze op zoek naar enig bewijs naar leven van zijn dochter.

De twee verhaallijnen

Je speelt weer twee verhaallijnen, die van Claire en Moira aan de ene kant en aan de aan de andere kant die van haar vader Barry en het meisje Natalia. In het begin was ik een beetje in twijfel of ik het na een tijdje niet heel irritant zou vinden om bijna elke keer hetzelfde te moeten doen, alleen dan met andere personages, maar dat was eigenlijk niet nodig. Dit hebben ze goed aangepakt met omleidingen zoeken, verschillende wapens en de goede verhaallijnen, deze elementen maken het helemaal weer goed. Als je dingen onderweg pakt of opent met Claire en Moira, dan zie je het later in het verhaal weer terug bij Barry en Natalia.

Het virus

Barry ontmoet het kleine meisje Natalia en neemt haar onder zijn hoede. Natalia heeft ook haar speciale krachten, ze kan de gemuteerde medegevangenen zien door muren heen als een soort rookwolk. Erg handig! Het meisje is ook zeker niet bang, ze kan bakstenen oppakken en gemuteerden de hersenen inslaan, hoewel dat vrij moeilijk gaat en je beter over kan gaan op Barry. Hij knalt ze namelijk gewoon lekker neer. Ook komen we achter steeds meer geheimen in de game, de armbanden die ze om hebben gekregen die veranderen van kleur naarmate men angstiger wordt .

Conclusie

Ik heb weer erg genoten van deze tweede episode. De vorige Resident Evils heb ik ook gespeeld. Hoewel ik ze geweldig vond om te spelen, vind ik toch dat ze een beetje achterliepen qua gameplay. Ik vond het allemaal nog een beetje houterig en was bang dat dat bij deze game niet veel beter zou worden maar ze hebben me het tegendeel bewezen. Het ziet er goed uit, de gameplay is beter en de game is grafisch aantrekkelijker, al moet ik toch één min puntje nog geven over de besturing. Als je gaat rennen, kan je het vergelijken met een vrachtwagen. Als je in een auto een rondje rijdt, dan is het gewoon een mooi klein rondje. Rijd je met een vrachtwagen een rondje, dan wordt het een mega cirkel. Zo lomp voelt het dus ook als je met je personage rondrent – je kan niet even snel de hoek om. En ik mag er niks over verklappen ,maar de cliffhangers tussen de episodes zijn geniaal!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.