Cooking Mama heet niet voor niets Cooking Mama. Deze game spelen voelt net alsof je moeder bij je komt eten en je alles uit de kast moet trekken om haar te plezieren. Terwijl, laten we eerlijk zijn, het haar schuld is als je voor geen meter kunt koken; dan heeft ze toch iets vergeten in jouw opvoeding!
Grapje natuurlijk, maar Cooking Mama geeft je met haar stralende lach, sterretjes-ogen en enthousiasme wel dat strebertjesgevoel. Want als je het verkeerd doet, dat komt het stoom uit haar oren en staan haar pupillen in de fik. Best hardcore toch, voor een van de meest casual franchises? Van alle roze glitter meisjestitels die er in het DS/Wii-tijdperk zijn verschenen, is Cooking Mama mijn favoriet.
Redenen daarvoor waren de comic-achtige graphics, het onderwerp: koken, de leuke kleine mini-games en natuurlijk dat temperament van Mama. Er zijn een paar gekke zijstappen geweest in haar carriere, maar over het algemeen is dat nog steeds wat de charme van Cooking Mama bepaalt. Zo ook in Bon Appetit. Na een loopbaan als tuinier en babysitter, gaat Mama weer doen wat echt haar ding is: koken.
Dat betekent dat je door te tikken, slepen, draaien en andere activiteiten stapsgewijs een maaltijd in elkaar knutselt. Het viel me wel op dat het een beste uitdaging was om te zorgen dat Mama boos op je werd. Met andere woorden; het is allemaal wel erg makkelijk qua niveau. Nu is het ook een kinderspel, maar zelfs ukkies zullen hier met hun tech-savvy iPad-vingertjes van tegenwoordig, weinig moeite mee hebben. Tenzij je overal een gouden medaille voor wilt ontvangen, waar je af en toe net naast grijpt doordat Mama het tempo aanzienlijk opvoert, want dan moet je af en toe een gerechtje even over doen.
Het niveau ligt niet erg hoog, maar de fun is dat nog altijd wel. Bovendien is deze Cooking Mama uitgebouwd met wat extra opties, je moet winkelbediende zijn, tuinier, studiebol, enzovoorts. Wederom worden deze taken uitgevoerd aan de hand van mini-games, maar ook dit zijn vooral highscore-spellen en vinden wij het nog altijd het leukst om gewoon lekker te koken. Hoewel gezegd moet worden dat de hoeveelheid aan mini-games enorm is, wat een grote plus is. Hierdoor is Bon Appetit een waardige, volledige game en ontstijgt het dat gevoel van: dit had ook een telefoonspelletje kunnen zijn.
Waar Cooking Mama tot dusver een redelijke solo-ervaring is geweest, wordt dat nu anders. In Bon Appetit kun je via lokale multiplayer spelen met iemand die zelf ook de game heeft. Toch had het leuker geweest als we dit online konden doen. Dat is makkelijker, plus dat het aanzienlijk interessanter is om je highscores met veel meer mensen te delen.
Laura’s oordeel:
Over Cooking Mama 5: Bon Appetit kunnen we kort zijn. Deze game is vooral veel van hetzelfde. Gamers die eerdere Cooking Mama’s niks vonden, zullen door Bon Appetit niet van gedachten veranderen. Gamers die wel lol hebben met het virtuele koken en het proberen te bekoren van die Mama, die zullen lol hebben met de grote hoeveelheid content die deze game m
et zich meebrengt.
+ Een veelheid aan mini-games, een geslaagde formule, ziet er lekker vrolijk uit.
– De multiplayer-opties zijn nog wat kleinschalig, de moeilijkheidsgraad ligt laag en de niet-kook-activiteiten halen het lang niet bij de kokkerel-taken.
Kopen als je: stiekem die enorme golf aan casual games die vroeger op Wii beschikbaar waren -hoe slecht ook-, eigenlijk wel mist.
