Deze game doet enerzijds niets nieuws, maar is anderzijds enorm opvallend: Cuphead. Reden daarvoor zijn puur de graphics, die zijn namelijk net een tekenfilmpje uit de jaren ’30. Deze game ziet er zo indrukwekkend uit, dat hij zelfs in een paar seconden al een grote schare aan fans weet binnen te halen. Maar, is Cuphead meer dan alleen een uitzondelijk mooie verpakking?
Natuurlijk niet, anders zat ie niet in onze Indiemaand. Ik ben nog niet in de gelegenheid geweest hem zelf te spelen, maar dat is voornamelijk omdat er op elk event waar ik hem heb gezien, zoveel drommen staan van gamers die even willen Cupheaden, dat ik vooral op een afstandje heb staan kijken. Wat erg tof is aan Cuphead, is dat het een heel high energy game is. Het is namelijk niet gewoon een tekenfilm waarin je voortdurend naar rechts loopt terwijl er allerlei dingen gebeuren; het is een game.
Dat betekent dat je moet platformen, maar ook met guns moet schieten. En vaak ook, want je moet om een schuld af te betalen bij de duivel, zorgen dat je een hele reeks eindbazen afmaakt. Een grappig concept waarin je de meest kleurrijke figuren tegenkomt, zoals enkele eindbazen die je in de plaatjes door dit artikel heen kunt bewonderen. Inspiratie voor de uiterlijke kenmerken van die eindbazen, en eigenlijk de game in het algemeen, is het werk van Betty Boop-ontwikkelaar Max Fleischer.
Cuphead zelf wordt gemaakt door Studio MDHR, wat aanzienlijk indrukwekkender klinkt dan slechts ‘twee Canadese broers’. Chad en Jared Moldenhauer zijn de mannen achter Cuphead, en het is de allereerste game van de studio. Ze gaan net zo te werk als men dat in de jaren ’30 deed, waarbij Chad met de hand de achtergronden enzovoorts tekent, en zijn broer vooral de gameplay ontwikkelt. Dat doen ze niet helemaal alleen hoor, ze hebben een team van ruim tien man sterk die zorgen dat Cuphead tot leven komt, waaronder een jazz-muzikant om de game nog meer dat ouderwetse gevoel mee te geven.
Cuphead is, mocht je dat op de beelden nog niet hebben gezien, letterlijk een manneke met een kopjeshoofd. Dat mannetje heeft een ontelbaar aantal levens en neemt ondanks vele sterfgevallen zijn wapens gewoon mee in zijn volgende leven. Het is bovendien mogelijk om een metertje te vullen en een special move te doen, maar daarvoor moet je wel speciale items verzamelen door de levels heen. In je eentje klinkt het al tof, maar met zijn tweeen moet het helemaal vet zijn. Dan wordt Player2 namelijk Mugman, een mannetje met een mokje op zijn kop, die Cuphead een handje komt helpen bij het verslaan van de eindbazen.
Die eindbazen moeten er veel worden, dertig om precies te zijn. Dat aantal is belangrijk, omdat de heren graat in het Guinness Book of World Records willen komen met ‘de meeste boss battles in een run and gun-game. Het huidige record is 25, dus met 30 stuks zitten ze daar aardig boven. Dat recordje is leuk voor ze, maar wij hopen dat je met die dertig eindbazen dus niet in een uurtje door de game heenbent. Het ouderwetse proces van met de hand tekenen, klinkt namelijk wel als iets dat veel tijd nodig heeft. Veel games met een grafisch opvallende gimmick, zijn aan de korte kant.
Gelukkig schijnt er wel DLC in aankomst te zijn voor de game, maar dan moet de hoofdgame natuurlijk wel eerst verschijnen… Hopelijk heb je een Xbox One of een goede PC, want als Cuphead in 2016 verschijnt, dan is dat alleen op die platformen.
