Als je van vreemde puzzelgames houdt is Road Not Taken het overwegen waard. Ik heb een tijd uitgekeken naar deze game en nu is het de vraag of het aan de hoge verwachtingen voldoet!

 

Road Not Taken is absoluut niet een standaard puzzelgame. De trailers die verschenen hielden mijn aandacht vast en maakten mij erg nieuwsgierig, maar lieten niet zien hoe groot het spel eigenlijk is. Het spel begint bij een scene waarin de ranger die je speelt in een sneeuwstorm terecht komt. Hij wordt aangevallen door een aantal kwaadaardige wezens en valt. Wanneer hij opkijkt, ziet hij een lichtgevende staf voor zich. Hij pakt hem op en neemt hem mee op zijn reis. Hij komt via een bootje terecht in een klein dorpje.

Daar begint zijn grote, heldhaftige avontuur. In het kleine dorpje zijn vele kinderen door zware sneeuwstormen verdwaald in het bos. Ieder jaar zijn ze zo enthousiast wanneer het tijd is om bessen te plukken, dat ze niet in de gaten hebben hoe snel de winter komt. De dorpsbewoners richten zich naar jou om ze te redden.

img_road_not_taken_2

Ik begeef mij naar de ingang van het bos. Het doel is simpel: links boven in beeld is de hoeveelheid energie van de ranger te zien en de hoeveelheid kinderen die je moet redden staat rechts bovenin. Meer informatie heb je eigenlijk niet nodig. De burgemeester laat je weten dat de staf die je bij je draagt van een vorige ranger was, en deze staf erg handig kan zijn. Kom je ooit in de problemen, dan kan je naar de burgemeester terug teleporteren.

Met de pijltjestoetsen kan ik lopen, en met de spatiebalk kan ik voorwerpen direct naast mijn ranger laten zweven. De staf heeft namelijk de kracht om voorwerpen te laten zweven en van de ranger weg te duwen. Op deze manier zal de ranger al puzzelend door de bossen moeten wandelen en zijn doelen behalen. Het is even nadenken hoe je het beste de puzzels aan kunt pakken, maar daarna gaat het al vrij soepel. De besturing is simpel, maar de puzzels zijn dat zeker niet!

img_road_not_taken_1

Het eerste level, of jaar zoals deze game telt, is vrij gemakkelijk. Er zijn verschillende ingangen naar de volgende gedeeltes van het bos. Ze zijn nog niet geblokkeerd, zoals later wel het geval zal zijn. Als je in een gedeelte komt waar een kindje te zien is, staat er vaak ook een moeder in die ruimte. Breng de moeder en het kindje naar elkaar toe door één van de twee op te tillen met de staf en je te verplaatsen of de persoon te gooien door weer los te laten.

Gooien is uiteindelijk het meest effectief, want als je loopt terwijl je voorwerpen of personen tilt dan verlies je energie. Heb je geen energie meer? Jammer, dan ben je dood en zal je weer bij jaar 1 moeten beginnen. De moeders en de kinderen herenigen klinkt gemakkelijk, maar met de vele wezens in het bos zal je altijd uit moeten kijken. Dit spel is zo onvoorspelbaar als het leven zelf, net als de bedoeling is van de makers. Meerdere keren hetzelfde jaar overnieuw proberen zal je niets helpen, want ze zullen iedere keer anders zijn.

img_road_not_taken_4

Het bijzondere bij Road Not Taken is dat je de voorwerpen in het bos en de wezens ook op elkaar kunt gebruiken. Als je dat probeert kunnen de meest bijzondere en onverwachte momenten ontstaan. In een boek kan je terugzien wat voor bijzondere combinaties je inmiddels hebt gemaakt in je vorige levens als je al eens dood bent gegaan. Het maken van nieuwe voorwerpen op deze manier kan vele voordelen geven. In het begin zal je dingen als een bijl ontdekken en hout hakken door deze bijl te laten zweven en naar een boom te gooien. Met gehakte houtjes kan je vuur maken door ze te combineren en vuur zorgt ervoor dat je energie niet minder wordt tijdens het tillen. Ideaal dus, tenzij je het verkeerde combineert en een bloeddorstig monster creëert!

De combinaties lijken eindeloos en dan is het fijn om terug te kunnen kijken hoe je dat speciale drankje maakt. Soms kom je een geblokkeerde weg tegen. Je zult dan meerdere dezelfde voorwerpen of wezens naast elkaar moeten plaatsen zodat de blokkade weg gaat. De blokkade geeft aan dat je bijvoorbeeld drie bomen naast elkaar moet plaatsen, of vrij herten, wat een stuk lastiger wordt want die lopen telkens als jij ook loopt. Soms zijn de gewenste voorwerpen niet in dat gedeelte van het bos en moet je ze daarheen gooien of proberen te creëren. Dit maakt het avontuur een stuk ingewikkelder, maar wel lekker uitdagend!

img_road_not_taken_5

Na het eerste jaar krijg je in beeld hoeveel kinderen je gered hebt en hoeveel geheimen je ontdekt hebt door dingen te combineren. Vervolgens staat dat er maar 14 jaren bestaan voor je pensioen. Ik was oprecht verbaasd, ik had een veel groter spel verwacht dan 14 puzzels. Echter, ik kwam er al gauw achter dat de moeilijkheidsgraad goed wordt opgeschroefd. Het tweede jaar was vrij pittig en mijn eerste dood van mijn ranger was al bij jaar 4. Bij ieder jaar worden de bossen groter en zal je meer kinderen moeten redden. Er lijken ook steeds meer verrassingen op het pad van mijn ranger te komen. Vele voorwerpen hebben voor- en nadelen en hebben diverse werkingen op andere voorwerpen.

Het zomaar rondlopen zonder goed na te denken ga je steeds minder doen, want iedere stap heeft een gevolg. Nadat ik alle kinderen heb gered en terugkeer naar het dorp, willen de dorpsbewoners graag een praatje maken. Sommigen hebben een cadeautje en anderen vertellen gewoon wat. Het is verstandig om even naar ze te luisteren, want wat ze te zeggen hebben kan je later in je voordeel gebruiken. Ze hebben namelijk allemaal een voorwerp waar ze best graag meer van willen, zoals: goud, bessen of konijntjes. Het geven van cadeautjes aan de mensen in het dorp kan de relatie tussen hen en jouw ranger verbeteren, waardoor je handige uitrusting kan krijgen met prettige bonussen voor de avonturen.

img_road_not_taken_3

De makers van Road Not Taken wilden met dit spel het onverwachte van het leven recreëren. Het leven heeft namelijk soms de raarste wendingen. Naar mijn mening is ze dat echt gelukt, want ik heb tijdens de avonturen de gekste dingen meegemaakt; Het is veelzijdig door de vele wezens en voorwerpen die je in het bos tegenkomt, de blokkades maken het erg lastig om alle kinderen te vinden en de agressieve wezens maken het ook geen picknick.

Het combineren van de vele voorwerpen en wezens zorgt ervoor dat ik soms al mijn eigen ruiten had ingegooid. Ik had alle bomen al gekapt en kwam er daarna achter dat ik die nodig had voor een blokkade verderop. Dan heb je pech en moet je de bomen ergens anders zoeken. Zo heeft een geit al een keer alle bloemen opgegeten die ik nodig had. Ondanks dat het spel maar 14 jaren kent zal je hier heel lang zoet mee zijn. De bossen worden zo veel groter en moeilijker ieder jaar… Ik heb erg genoten van Road Not Taken, en zal hier nog vele uren mee aan het puzzelen gaan. Je vraagt je gewoon telkens af: wat als ik nou eerst die andere weg was ingeslagen?

 

img_road_not_taken_boxartSandra’s Score:
Gameplay: 9/10
Fun: 8/10
Levensduur: 9/10
Graphics: 8/10
Originaliteit: 8/10

Totaalscore volgens reviewer: 8.4

About DarkPendula

Dol op Nintendo en stiekem wil ze alle Amiibo nog verzamelen. Met de 3DS, Wii U, PlayStation 3 en PlayStation 4 heeft ze een aardige gameverzameling opgebouwd. Als het uit komt is ze aanwezig op verschillende persevents. Met een afgeronde opleiding Informatica wil ze graag zelf games gaan maken.

View all posts by DarkPendula

3 Comments on “Review: Road Not Taken (PC)”

  1. Heb deze game via PS+ gedownload, en vind hem ook erg vermakelijk. Het enige wat jammer is, is dat als je dood gaat je overnieuw moet beginnen, maar dat maakt de game ook weer uitdagend. Erg leuke game waar ik waarschijnlijk nog heel wat uurtjes in ga steken.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.