Net een heerlijke wintersportvakantie achter de rug. Het fijne van Lapland in Finland, is dat je overal wi-fi hebt. Echt op de gekste plekken had ik een internetverbinding. Zo kreeg ik alles mee van Flappy Bird.Als ik dus even een welverdiende pauze nam halverwege de piste, en lekker aan de warme chocolademelk zat, dan pakte ik mijn telefoon erbij om Female-Gamers en Twitter te checken. Op een gegeven moment kwamen er plotseling allemaal tweets voorbij over iets dat Flappy Bird heette. Iemand gaf aan dat hij maar liefst 7 punten had gehaald. 7 punten? Dat klinkt niet erg indrukwekkend, of had ik tijdens mijn vakantie teveel Pokemon X gespeeld (ja ja, ik ben inderdaad verslaafd) waarin de punten wat rijkelijk vloeien. Niet wetende wat Flappy Bird verder inhield, scrollde ik verder in mijn Twitter-lijst. Iemand vergeleek de game met Dark Souls en weer een ander gaf aan dat hij helemaal verslaafd was aan Flappy Bird. Eigenlijk dacht ik, ik kijk thuis wel even hoe en wat met die bird, maar toen zelfs Heather erover begon, moest ik wel. Mijn nieuwsgierigheid won het van mijn vakantie (en van Pokemon X schijnbaar, hihi) en ik downloadde spel om het even uit te proberen. Hey, buizen zoals in Mario, dacht ik nog. Nooit in mijn leven heb ik die buizen zo gehaat als in deze tap-tap-tap-game. Ben jij iemand die niet als een gek achter de meute aanloopt, dan zal ik even kort uitleggen wat Flappy Bird inhoudt. Flappy Bird is een retro-uitziend spel met dikke pixels, waarin een klein vogeltje omhoog moet blijven door met zijn vleugeltjes te flapperen. Dat bestuur jij, want jij moet op het scherm tikken om te zorgen dat hij een bepaalde hoogte vliegt. Vervolgens verschijnen er buizen in beeld waar je dan tussendoor moet zien te flapperen zonder ze te raken.En dat is MOEILIJK! Niet normaal. Alle Twitter-puzzelstukjes vielen ineens in elkaar. Ik zou ook dik pochen met een score van 7, want ik ben niet verder gekomen dan 1. Inderdaad, gemiddeld net zo martelend moeilijk als Dark Souls en tot slot ook heel verslavend als je niet van het type opgever bent. Voor de duidelijkheid, ik ben wel zo’n opgever. Toch ben ik blij dat ik nu weet waar die buzz over gaat. Nu gauw weer links laten liggen, mijn Fletchling wordt jaloers.

About JennyD

Jenny schrijft graag over games, films en tech. Als ze niet te laat is met op play drukken als haar katten debiel doen, dan is ze in de bioscoop te vinden, cocktails aan het drinken of aan het genieten van een hiphopfeestje.

View all posts by JennyD

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.