De volgende keer dat ik een column schrijf hier op Female-Gamers.nl, zal het 2014 zijn. Hoewel ik eigenlijk altijd een hekel heb aan Oudejaarsavond, wordt dit wel een extra memorabele.
Niet dat ik zulke wilde plannen heb die avond hoor, dat valt wel mee, het gaat me meer om waar ik die avond aan zal denken. Het is een avond die, of je het nu wilt of niet, toch in het teken staat van afscheid nemen. Afscheid nemen van een jaar waarin ik twee keer ben verhuisd, waarin familie afscheid heeft moeten nemen van iemand die veel te jong overleed en waarin ik twee keer van baan ben geswitcht. Allemaal dingen die niet per se heel erg leuk zijn en een jaar wel nogal bewogen maken.Gelukkig zijn er ook leuke dingen geweest in 2013. Ik heb de mogelijkheid gehad om een geweldige reis te maken naar Indonesië met mijn familie, ik heb een hele prima nieuwe baan gevonden waarin ik de hele dag mijn Engels kan oefenen, ik heb het financieel altijd goed gehad en veel mensen om mij heen (inclusief mijzelf) zijn gezond gebleven. Het zijn dingen waar je niet dagelijks bij stilstaat, totdat het tegendeel je overkomt. Ik probeer mezelf te dwingen af en toe toch aan die akelige mogelijkheden te denken, om des te dankbaarder te zijn dat mijn leven wat dat betreft vrij soepel is verlopen tot nu toe.Goed, genoeg melodramatiek, want er is een heel groot deel van mijn leven waar we met zijn allen toch wel een soort afscheid van nemen. Niet dat ik ze op 1 januari allemaal aan de straat zet (helaas, buren!), maar met het afsluiten van 2013 komt ook het afsluiten van de current-gen. Wii, PlayStation 3 en Xbox 360 zijn niet langer hip. Je moet een PlayStation 4, Wii U en Xbox One hebben staan als het even kan. Dat is natuurlijk wat overdreven, maar ik verwacht in 2014 niet heel veel meer te schrijven over de huidige gen. Het is next-gen wat de klok slaat en hoewel Xbox One officieel nog niet in Nederland en België verkrijgbaar is, is er natuurlijk best aan het apparaat te komen. En hij werkt prima.Ik koester aan alle drie de ‘oude’ consoles heel goede herinneringen. Hoe ik zo enthousiast werd van de aanpak van Nintendo met Wii, want ik denk echt dat er heel veel mensen gamer zijn geworden die dat eigenlijk niet waren. Wii Fit heeft me ook heel blij gemaakt. Ik ben heel enthousiast geworden over bewegingsgamen dankzij Xbox 360 en Kinect. Vooral dank aan Harmonix voor het maken van al die Dance Central-games. Op de PlayStation 3 heb ik heel wat uren gestoken in diverse LEGO-games, maar ook een prachtige, unieke game als Ni No Kuni. Ik ga de apparaten missen. Ze staan nu nog wel even rondom de televisie alsof er niets aan de hand is en er wordt nog veel op ze gespeeld. Dat zal in 2014 waarschijnlijk ook nog wel even doorgaan, maar ik hoop zo langzamerhand toch steeds meer op mijn Xbox One, PlayStation 4 en Wii U te gaan spelen. Ik vind het in ieder geval heel erg tof om de consoles steeds meer te gaan ontdekken. Er is zoveel op zo’n apparaat te doen, zonder dat je er per se meteen retailgames op begint te spelen. Hoewel afscheid nemen van 2013 dus met gemengde gevoelens gaat, zie ik 2014 alleen maar heel positief. Mijn goede voornemens? Net als elk jaar: sonjabakkeren en nog meer gamen dan vorig jaar. Moet wel goed komen met al die mooie nieuwe apparaten toch?
