Op de Wii U kun je natuurlijk meer dan alleen maar games spelen die van een schijfje komen. Denk bijvoorbeeld aan downloadables zoals Puddle en Nano Assault Neo. Vaak zijn het indie-games en kleine kunstwerkjes, en dat geldt ook voor de game die we nu bespreken: Chasing Aurora.

Gemaakt door een stel Oostenrijkers (van ontwikkelaar Broken Rules), is Chasing Aurora een snoepje om te zien. Niet dat de game erg zoetsappig is, maar wel erg mooi. Hij deed mij een beetje denken aan Japanse vouwkunst, zo fragiel en tegelijkertijd prachtig zien de papier-lijkende vogels eruit. Vogels, want dit is een 2D-game die zich in de lucht afspeelt en dan zijn vleugels natuurlijk wel handig.Wat ook geen overbodige luxe is, zijn vrienden en familie. Het komt niet vaak voor, maar dit is een game die je niet in je eentje kunt spelen. Tenminste, er is wel een mini-singleplayer, maar hier zul je je geen uren mee vermaken. Je hebt dus eigenlijk altijd iemand nodig. In deze game speel je namelijk voortdurend een soort verstoppertje. De ene keer moet je de andere vogel simpelweg vinden, maar het kan ook voorkomen dat je allebei achter dezelfde juweel aan moet. Uiteraard is verstoppertje spelen wel erg makkelijk als je splitscreen zou spelen; een blik op de andere helft en je weet genoeg, maar dat is nu Wii U bestaat verleden tijd.

De een speelt namelijk op de GamePad, terwijl de ander zijn informatie van het televisiescherm haalt. In eerste instantie speel je steeds drie potjes om de boel onder de knie te krijgen. Dat is een beetje jammer, want het voelt nogal oneerlijk omdat er dus een iemand is die twee keer de GamePad kan gebruiken en die besturing werkt net even lekkerder. Het enige wat je hoeft te doen is af en toe op een knop drukken om je vleugels te laten flapperen en verder met de richtingstoets aangeven waar je naar toe wilt, maar toch is het het leukst om dit spelletje met behulp van de GamePad te spelen.

Er zijn eigenlijk drie basiselementen die je moet kennen en vervolgens bevindt je je steeds in andere werelden (die iets weg hebben van Insanely Twisted Shadow Planet maar dan kleurrijker en strakker) maar is er weinig verschil. De drie basiselementen zijn: Hide & Seek, Freeze Tag en Chase. Hide & Seek is uiteraard verstoppertje, waarbij de anderen een vogel moeten vinden, terwijl het in Freeze Tag juist de vogel is die de anderen moet opsnorren en bevriezen. Tot slot is er Chase, waarin je een soort juweel te pakken moet krijgen en bij je moet houden, terwijl anderen hem van je af proberen te pikken. Krijg je hem als tegenstander te lang niet in je vogelpootjes, dan moet je dat met de dood bekopen.

Ik heb deze game met mijn vriend gespeeld, maar eigenlijk zaten we elkaar al vrij snel een beetje aan te gapen van: is dit het? Ik denk dat in Nintendo Land, waarvan je binnenkort hier op Female-Gamers een uitgebreide review kunt verwachten, veel leukere spelletjes zitten om met zijn allen te doen, inclusief verstoppertje-achtige exemplaren. Op zich heeft Broken Rules best een mooie game gemaakt hoor, want de besturing is zo soepel als lipgloss, maar je mist een verhaal. De vogels hebben allemaal namen en lijken verschillende types, maar je ontdekt niets over ze. Wie zijn ze, waar leven ze en wat doen ze daar? Dat zijn dingen die deze interessant lijkende game ook daadwerkelijk boeiend zou kunnen maken. Bovendien zou het leuk zijn als er iets te sparen viel. Misschien begin je dat een stokpaardje van me te vinden, dat kan, maar het is gewoon jammer dat je in een contextloze wereld rondvliegt terwijl je steeds dezelfde opdrachtjes uitvoert zonder dat dat iets aan de wereld verandert. Ook is er dus niets te verzamelen, waardoor je al gauw denkt: “Is dit het nou? Waarom zou ik dit nog langer spelen?”

Doodzonde, want het spelletje ziet er verder zo charmant uit en een ontwikkelaar die helemaal zelf heeft gezorgd voor distributie enzovoorts mag geprezen worden in het gamegeweld van tegenwoordig, maar deze indiegame is helaas niet inventief, niet diepgaand en niet aantrekkelijk voor solospelers. Het mag dan een van de minder dure downloadables op Wii U zijn, ik zou hem lekker links laten liggen en Nintendo Land gaan spelen, maar daarover later meer.Laura’s score:Gameplay: 5/10Fun: 6/10Levensduur: 2/10 Graphics: 8/10Originaliteit: 2/10Totaal volgens reviewer: 4,6

About JennyD

Jenny schrijft graag over games, films en tech. Als ze niet te laat is met op play drukken als haar katten debiel doen, dan is ze in de bioscoop te vinden, cocktails aan het drinken of aan het genieten van een hiphopfeestje.

View all posts by JennyD

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.