Toverspreuken, wonderlijke drankjes en een pratende kat die met je meereist. De PlayStation Move-game Sorcery is duidelijk een fantasy-game, maar dan zonder RPG-elementen.
De meeste mensen vergelijken Sorcery door het getover -en het feit dat de hoofdrolspeler een jongetje met donkerbruin haar is- met Harry Potter. Dat vind ik onterecht. Ten eerste had Harry Potter (op zijn Lego-games na) gewild dat hij zo’n vermakelijke, goede game met zijn naam had maar is dat niet het geval. Ten tweede zitten hier aanzienlijk minder karakters in wat de game overzichtelijk houdt.Bijdehand vossenbeestSorcery beleef je als het jongetje Finn, die leerling is van een magiër. Hoewel Harry Potter nogal een goody two shoes is, steelt Finn van zijn meester een toverstaf en gaat hij ervandoor. Dat doet hij met een goede reden, want in dit spel hoeven koninklijke hoogheden een keer niet gered te worden, maar zijn ze juist aanstichters van kwaad. Een gemene koningin wil namelijk de hele wereld duister maken en dat moet Finn voorkomen. Dit verhaal is ook echt gebaseerd op Ierse mythologie, dus dat is wel een leuk detail. Al denk ik niet dat de Ierse held in de oude verhalen ook een poes-achtig vossenbeest bij zich had. Tijdens Finns avonturen in Sorcery is hij namelijk niet alleen, want het vrouwelijke zoogdier Erline reist met hem mee. Ik vind haar een heel leuke toevoeging, niet alleen door haar rol in het verhaal, maar ook in de grappige en vaak cynische opmerkingen die ze naar hem maakt.
Erline hoeft niet bestuurd te worden, maar Finn wel. Lopen doe je met de gewone PlayStation 3-controller en toverspreuken en dus ook aanvallen met de Move-controller. Dat is op het begin wel even wennen, maar gelukkig is Sorcery als een van de weinig Move-games lekker vanaf de bank te spelen, dus je kunt de ‘wandelhand’ gewoon op de bank laten rusten.In tegenstelling tot die wandelhand heeft je ‘toverstafhand’ het erg druk. Soms zelfs zo druk, ervoer ik, dat ik even moest stoppen met spelen om mijn polsen wat rust te gunnen. Hoewel Move helemaal niet zo slecht werkt in deze game, wil het nog wel eens gebeuren dat een bepaalde beweging niet door de game opgepakt wordt, waardoor je hem telkens opnieuw doet en dus een pijnlijke arm krijgt. Vooral omdat verschillende aanvallen (met bijvoorbeeld ijs, vuur, aardbevingen en wind) geselecteerd moeten worden door soms wat lastige draaien met de pols te maken, heb je daar snel last van. Dat wisselen van spreuken zit in principe erg duidelijk in elkaar. Steeds als je op de Move-knop drukt, dan zie je welke beweging je erbij moet maken om de spreuk te selecteren.
Asterix en ObelixDe vijanden verschillen per gedeelte. Zo zijn er geest-achtige wezens die doen denken aan die Asterix-tekenfilm waarin hij met Obelix twaalf taken moet volbrengen. Daarin komen de twee Galliërs terecht op een vlakte waar geestsoldaten rondzweven en die soldaten lijken op de vijanden die je in Sorcery tegen het doorschijnende lijf loopt. Er zijn ook een soort eindbazen, die meestal wel een andere aanvalsmethode vergen dan de standaard zwiep-en-spreuk (hack-and-slash past hier nu eenmaal niet zo bij).Soms moet Finn door kleine gaatjes kruipen om verder te komen. Daarvoor schakelt hij een toverdrankje in, dat hij maakt van onderweg gevonden spullen en zijn ontmoetingen met de alchemist (die af en toe ergens voorbij komt met zijn kraampje en waaraan je spulletjes kunt verkopen en natuurlijk spullen kunt aankopen). Met zo’n toverdrankje verandert Finn dan bijvoorbeeld in een ratje om zo naar een volgend deel van het level te kunnen wandelen.Dat toverdrankjes nemen is erg leuk aangepakt door ontwikkelaar The Workshop. Je selecteert eerst een drankje, vervolgens schudt je je Move-controller tot het bolletje de kleur van het drankje aanneemt en dan maak je een drinkbeweging zodat Finn het drankje tot zich neemt. Regelmatig moest ik mezelf eraan herinneren dat het niet nodig was om daarbij ook mijn mond open te houden. Iets teveel in mijn rol ben ik bang.Dat in een rol schieten maakt deze tovenaarsgame je erg makkelijk. Je wordt direct meegenomen in het verhaal, de omgevingen en figuren zien er fantastisch uit en er is over veel soorten toepassingen van enerzijds de Move-controller (en dus de spreuken) en de toverdrankjes nagedacht. De game geeft daardoor echt het gevoel dat je op avontuur bent en dat is erg leuk.
Arcane BoltEen kanttekening -naast het feit dat Move je armen soms behoorlijk moe maakt als hij je niet goed leest- wil ik plaatsen als het gaat om de vijanden. Deze zien er vaak wat minder mooi uit en komen in groten getale op je af. In principe is dat wel leuk, maar na een tijdje gaat de lol er van het steeds schieten met de meest basis spreuk (genaamd Arcane Bolt, dat is er eentje waar je echt met ‘schiet’ alsof het een geweer is) wel af. Aan de andere kant kun je ook andere spells inzetten om je vijanden te lijf te gaan. Zo kun je ze bevriezen, verbranden en zelfs een wervelwind van vuur maken. Dat laatste vergt soms best wat moeite en concentratie en deze spell leer je dan ook niet vanaf het begin af aan, maar dat draagt wel bij aan het gevoel dat je steeds een betere tovenaar wordt.Juist omdat je alleen Finn speelt en een maatje bij je hebt, maar ook bezig bent met iets ‘stiekems’ gaat het avontuur je als gamer snel aan het hart. Sorcery kent vele charmante gesprekjes tussen Finn en Erline, grappige gameplay en vooral een originele besturing door Move. Tel daar het aantrekkelijke uiterlijk bij op en je hebt een van de leukste games die tot nu toe met de Move-controller te spelen is.
Mijn score:Gameplay 8/10Fun 8/10Levensduur 6/10Graphics 8/10Originaliteit 7/10 Totaal door de reviewer: 7,4
