Een zucht naast me laat mij weten dat het weer zover is. Irritatie door een game, boos worden omdat iets niet lukt. Ik vraag me af of er ook mensen zijn die altijd zonnig en vrolijk zitten te gamen of heeft iedereen wel eens een boosheids aanval? Hier in huis zijn we bekend met de boosheids aanvallen.Vrolijk begin ik de dag en krijg ik na het huishouden zin om een potje te gamen. Hmmm, wat zullen we eens gaan doen. World of Warcraft , Sims 3 of lekker Wii-en. Al snel wint mijn wow verslaving het en ik log in op mijn Shaman die level 80 is. Na even getreuzeld te hebben ga ik beginnen met een aantal daily’s. Ik wil een nieuwe chest waardoor ik extra experience krijg zodat het levelen sneller gaat. Zo gezegd zo gedaan, vrolijk vlieg ik een stukje op mijn vogel om vervolgens te vechten tegen de gladiatoren uit alle grote steden in World of Warcraft. En ja hoor, daar begint het. Poging 1 mislukt en ik probeer het positief te bekijken, huppa nog een keer. Na 5 keer proberen is het me nog niet gelukt om de nobele ridder waar ik van moet winnen te verslaan. De irritatie slaat toe, ik begin wat te mopperen en krijg klamme handen. En nog een keer na 7 keer proberen word ik boos en begin ik hardop te mopperen. Ik vraag me hardop af sinds wanneer World of Warcraft vrouw onvriendelijk is geworden en waarom Blizzard zoiets achterlijks verzint om zulke gevechten uit te voeren. En dan nog de opmerking het ligt niet aan mij, het is gewoon te moeilijk. Naast me hoor ik de zucht van irritatie van mijn vriend die mijn gejammer zat is. Maar het moet en zal me gewoon lukken! Na 10 pogingen geef ik het op boos sta ik op rij mijn stoel naar achter en stampvoet de trap af. Piep slecht woord stom piep slecht woord spel.
Een kwartiertje later sluip ik zachtjes naar boven, bang dat Mike boos op me is, maar terwijl ik om het hoekje kijk van de computer kamer zie ik hem achter mijn pc zitten. Ik ga kijken wat hij aan het doen is en hij is net klaar met de gevechten en het is hem gelukt! ‘Zo’, moppert hij, ‘ga je nu je mond houden? Ik heb het voor je gedaan.’ Blij dat ik ben! Het is gelukt en morgen weer een nieuwe poging. Zo gaat het een aantal dagen met flink wat mopperen door, maar uiteindelijk werpt het zijn vruchten af en oefening baart kunst! Ik krijg ze zelf verslagen, maar nog steeds niet altijd. Om de lieve vrede te bewaren besluit Mike om voortaan met mij dagelijks de quests te doen, zodat ik een stuk minder mopper en hij zich niet aan mij hoeft te irriteren. Dit gaat nu alweer een aantal dagen prima. En ik? Ik ben weer vrolijk en zonnig, behalve als mij iets niet lukt.Ik heb zo’n vermoeden dat mensen zich wel herkennen in boosheids aanvallen of irritaties door gaming. De gamers die ik ken hoor ik toch met regelmaat zuchten, mopperen of schelden tegen hun pc. Hoe is dat bij jullie?
