Leonie neemt ons mee naar de wondere wereld van Japan, maar dan lekker nerdy! Voor deze blog neemt ze ons mee naar het Pokemon Center in Tokio.
Ik heb in het verleden wel veel Pokemon gespeeld, maar mijn vriend is een beetje blijven hangen in de Pokemon sfeer. Hij is namelijk een echte verzamelaar en wil elk Pokemon spel dat er is hebben voor zijn verzameling. Daarom kon een bezoek aan het Pokemon center in Tokio natuurlijk niet uitblijven en ik ging erheen omdat mijn vriend dat graag wilde. Ik voelde me een beetje te oud toen ik daar binnen kwam, maar dat veranderde al snel toen ik zag dat er genoeg mensen rondliepen die ouder waren dan ik ben. Mijn vriend liep enthousiast rond, te zoeken naar een figuur van zijn favoriete Pokemon en ik keek om me heen een beetje teleurgesteld, want er waren bijna alleen maar nieuwe Pokemons. We zijn nu al zoveel generaties verder dat ik de meeste nieuwe echt niet meer ken, mijn vriend kon dan ook zijn favoriete Pokemon jammer genoeg niet vinden.
Toen ik daar zo rondliep voelde ik een inspiratie in me opkomen en kreeg ik enorm veel zin om weer Pokemon te gaan spelen. Ik heb Pokemon black geprobeerd, maar vond de nieuwe Pokemon eigenlijk niet zo leuk (want ik heb geen idee wat überhaupt hun element is als ik ze zie) dus ben snel weer gestopt. Dus stelde ik enthousiast voor aan mijn vriend om allebei weer te gaan spelen, Soul Silver en Heart gold. Dit omdat het een remake is van Silver en Gold en hier zitten nog wel de oude Pokemon’s in. Hij begon meteen al enthousiast te vertellen welke Pokemon hij dan zou vangen en hoe hard hij mij zou inmaken bij een gevecht, ik dacht alleen maar, challenge accepted! Nu baalde ik ervan dat ik geen Japans kon en dus niet even Pokemon kon spelen hier in het Pokemon center. Uiteindelijk heb ik een blikje met schattige Pokemon koekjes gekocht en mijn vriend een aantal figuurtjes.
Maar voordat we gingen betalen werden we afgeleid door twee vrouwen voor ons uit Mexico die wel drie mandjes vol hadden met Pokemon figuren! Die vrouw had een lijst met omcirkelde Pokemon en ze vroeg aan de kassa medewerkster of die even wilde nakijken en afstrepen welke ze al had. We wisten niet precies hoeveel ze er had tot ze naast ons kwamen zitten in een koffie café en we begonnen te kletsen.
Het waren een moeder en dochter die hadden de figuren gekocht voor een andere dochter die niet mee was. Uiteindelijk had ze 118 Pokemon figuren gekocht! Ze liet me de lijst zien en ze had nog niet alle Pokemon gevonden die haar dochter wilde hebben. Wij waren in Nakano Broadway geweest en wisten dat ze daar veel tweedehands Pokemon figuren hadden dus zijn we met ze mee gegaan op een quest naar alle Pokemons die haar dochter wilde hebben! Gotta find them all!
Met Pikachu op de foto, deze Pikachu stond in het oudste pretpark van Japan. Met Pikachu moet je wel op de foto!!
