Wie kent inmiddels de Nederlandse Engelsman Keith Bakker niet? Neem dan even een kijkje naar dit artikel, daar kun je onder andere lezen dat hij een expert schijnt te zijn bij verslavingen. Zo dus ook bij gameverslaafden. Maar deze zelfde man laat nu weten dat games helemaal niet zo verslavend schijnen te zijn…Aan de BBC liet de oprichter van Smith & Jones weten, door een interview dat de meeste verslaafde gamers niet echt verslaafd zijn. Ze hebben tekenen van verslaving, maar tijdens hun behandeling valt het toch op dat het geen verslaving genoemd mag worden. Het lijkt meer een sociaal probleem te zijn, de zogenaamde verslaafde kinderen hebben gewoon hun ouders en leerkrachten nodig.Keith Bakker had een eigen methode om de jongeren van hun verslaving af te helpen. Dit programma is inmiddels aangepast en staan de sociale problemen meer centraal in de behandeling. Deze jongeren duiken juist hun games in om zo contact met anderen te vermijden of misschien zelfs pesterijen die ze tegen komen. Zo blijkt maar weer dat het allemaal wel wat meer meevalt. Er zijn wel “game verslavingen” onder een aantal jongeren, maar die gaan over het algemeen gepaard met een andere verslaving als drank of drugs en heeft de naam cross-addiction. De jongeren die hier een probleem mee hebben worden geschat op zo’n 10%. De overige 90% heeft dus eigenlijk niets aan de verslavingshulp die hun geboden wordt.
