Na het succes van de eerste Rise of Industry-game, ontwikkeld door Dapper Penguin Studios en uitgegeven door Kasedo Games, heeft laatstgenoemde in samenwerking met de indie gamestudio SomaSim een tweede deel uitgebracht. Dit deel moet de grenzen van zijn voorganger verleggen en brengt een hoop nieuwe ideeën met zich mee. En dat allemaal in een jaren ’80 jasje.
Rise of Industry 2 speelt zich af in een levendig Verenigde Staten in de jaren ’80, wat dé tijd en plaats is voor snelle innovatie, mondialisering en ongekende winsten. De speler zal zich moeten navigeren door een industrieel landschap, waar er een hoop concurrenten op de loer liggen. Aan jou dus de taak om de juiste beslissingen te maken en het vervullen van de American Dream!
Om gelijk maar met de spreekwoordelijke deur in huis te vallen, Rise of Industry 2 leek in eerste instantie niet helemaal mijn game te zijn. Een city builder en strategische managementgame op z’n tijd vind ik erg leuk, en speel ik graag, maar wat dit genre betreft ben ik echt een casual gamer. Rise of Industry 2 gaat daarentegen behoorlijk de diepte in en raakte mij in het begin al snel kwijt. Het lijkt namelijk op een city builder, maar dat is het niet – het is echt een business builder. Daarbij komt ook kijken dat ik de instructies in het begin wat overweldigend vond; je moet met een hoop rekening houden en mini-managen, maar dat kan voor de ene speler juist een pluspunt zijn. De hardcore strategie- en managementfans zullen namelijk denk ik echt van deze business tycoongame kunnen genieten. En wat blijkt, toen het kwartje eenmaal bij mij ook gevallen was, bleek dit een ontzettend leuke game te zijn.
Je begint met een beperkt stukje land, met de mogelijkheid om later uit te breiden. Hier ga je jouw industriële imperium opbouwen. Je zult complexen moeten aanleggen, wat een collectie van gebouwen is die op elkaar aangesloten zijn en tot dezelfde specifieke industrie behoren. Hierbij is het belangrijk dat deze goed op elkaar aansluiten, met de juiste wegen, en dat de juiste gebouwen hier geplaatst worden. Daarnaast moet je ook rekening houden met de stroom- en watertoevoer, en de hoeveelheid woningen die beschikbaar zijn voor jouw harde werkers.
Als je dan eindelijk zo’n complex gebouwd hebt, moet je deze natuurlijk draaiend zien te houden. Hiervoor heb je natuurlijk de juiste grondstoffen en producten nodig, en als je deze niet zelf al produceert, zal je deze waren ergens anders vandaan moeten halen. Dat betekent dat je, door middel van contracten, moet gaan onderhandelen met andere partijen. Dit werkt twee kanten op, want met deze langdurige contracten kun je ook juist jouw producten en grondstoffen verkopen. Het is trouwens ontzettend makkelijk om teveel te snel te willen en er waren momenten dat ik overweldigd raakte door het aantal contracten dat ik had lopen, en die ik niet allemaal kon voldoen. Het is makkelijk om het overzicht kwijt te raken in deze game.
De tutorial beslaat ook niet alle mogelijkheden van de game, je leert enkel de basis. Je wordt dus echt een beetje het diepe in gegooid als je aan de scenario’s begint. Spelenderwijs leren kan leuk zijn, maar kan soms ook voor frustratie zorgen. Helemaal als er nogal veel op je scherm gebeurt en de pop-ups rond je oren vliegen. Gelukkig kan je de game pauzeren, en opnieuw beginnen is natuurlijk altijd een mogelijkheid.
Zo leer je tijdens de tutorial niet veel over de dynamische sociale netwerken waar je gebruik van moet maken tijdens het spelen. Dit vond ik een leuke toevoeging aan de game en paste goed bij de sfeer. Je zult contacten moeten leggen en invloedpunten moeten verzamelen, om uiteindelijk gunstigere contracten te kunnen afsluiten voor het verkopen en/of inkopen van goederen. Hoe meer invloed je hebt, hoe beter jouw onderhandelingspositie is. Daarnaast kun je hiermee ook andere partijen verzoeken om jou te introduceren bij machtige leiders in de industrie, waardoor je weer toegang krijgt tot het kopen van nieuwe goederen die je bijvoorbeeld zelf niet produceert. Een andere mogelijkheid is om door middel van researchpunten bepaalde grondstoffen en bijbehorende fabrieken vrij te spelen.
Middels het plannen van leveringen kun je jouw vers geproduceerde materialen naar jouw hoofdkwartier brengen, waar je ze kunt verkopen, of juist naar andere complexen, waar deze materialen weer gebruik kunnen worden voor het produceren van andere goederen. Dit zat goed in elkaar, en zorge voor een dynamische speelervaring, maar ook hier is het van belang dat je in de gaten blijft houden of de leveringen nog voldoende zijn, en of het allemaal wat efficiënter kan. Uiteindelijk is je doel natuurlijk om winst te maken en dat zal je niet lukken door de game simpelweg te laten draaien. Je moet actief bezig blijven om je doel te behalen.
Helaas is de game op het moment ook nog wat buggy hier en daar. Zo is het aanleggen van wegen soms wat vervelend en wordt er geen verbinding gemaakt met andere wegen. Je zult dus een paar keer opnieuw zo’n weg moeten aanleggen, en moeten klikken, wil je contact maken. De game voelt daardoor niet altijd helemaal soepel aan. Daarnaast leken sommige knoppen in bepaalde menu’s/interfaces niet te werken.
De jaren ’80 sfeer zit er in ieder geval bij het opstarten al goed in. De cutscenes, waarbij real life beelden worden gebruikt, worden weergegeven op wat lijkt op een beeldbuistelevisie, met werkende play-, pauze- en volumeknoppen. Daarnaast staat de user interface standaard op 200% ingesteld, met joekels van knoppen, wat ook voor een retrosfeer zorgt. Deze kan (gelukkig) worden aangepast en wat kleiner worden gemaakt, zodat je meer overzicht hebt over wat er allemaal op je scherm gebeurt. Grafisch ziet de game er relatief simpel uit, bijna cartoonachtig. Al met al denk ik dat er iets teveel is ingezet op het neerzetten van een retrosfeer. De game voelt namelijk af en toe wat verouderd en oubollig aan, en dat lijkt me niet te bedoeling. Wel super leuk dat de producten die je maakt ook teruggrijpen naar de jaren ’80, zoals het produceren cassettetapes.
Conclusie
Het duurde even voordat ik Rise of Industry 2 doorhad, maar toen het kwartje eenmaal viel, bleek dit een ontzettend leuke business tycoongame te zijn. Belangrijk ook om te weten is, dat dit geen city builder is, maar echt een business builder. De game gaat daarbij behoorlijk de diepte in, en je zult een hoop moeten minimanagen en in de gaten moeten houden. Laatstgenoemde kan overweldigend zijn. Leuk is wel dat de game gebruikmaakt van dynamische sociale netwerken, waardoor je weer gunstigere contracten kunt afsluiten voor het inkopen en/of verkopen van goederen. Ideaal voor de hardcore fans van dit genre. De jaren ’80 sfeer zit er goed in, alleen lijkt de game zich iets teveel hierop hebben ingezet, waardoor je niet alleen een retrosfeer hebt, maar ook af en toe het gevoel hebt een verouderde game te spelen.
+ Veel mogelijkheden
+ Goed uitgewerkt
+ Dynamische sociale netwerken
+ 80’s vibes!
– … maar daardoor ook oubollig
– Kan overweldigend zijn
– Buggy
– Tutorial beperkt
