The Precinct, ontwikkeld door de Britse gamestudio’s Kwalee en Fallen Tree Games, is een neon-noir actie game, die zich afspeelt in de jaren ’80, in een door misdaad geteisterd Amerika. Spelers duiken in de rol van beginnende agent Nick Cordell Jr. en hij heeft de uitdagende taak gekregen om de orde te herstellen in een stad die verscheurd wordt door bendes, corruptie en verval. Daarnaast probeert hij ook het mysterie te ontrafelen van de moord op zijn vader.

Gelijk bij het opstarten van de game kreeg ik de melding dat, voor de beste ervaring, de game met een controller gespeeld moet worden. Deze instructies heb ik dan ook braaf opgevolgd, en inderdaad, deze game speelt een stuk fijner met controller dan met muis en keyboard.
Wat natuurlijk direct als eerste opvalt, is dat The Precinct inspiratie haalt uit de Grand Theft Auto-games en dan vooral de eerdere delen. Het cameraperspectief is namelijk top down, wat betekent dat je de game van bovenaf ziet. Het verschil is natuurlijk dat je, in tegenstelling tot in GTA, geen crimineel bent, maar juist een agent die de straten van Averno City veiliger probeert te maken. Een super leuk concept, dat vernieuwend aanvoelde en goed uitgewerkt is.
De synthwave soundtrack zorgt voor jaren ’80 vibes en ook de neonverlichting in de stad draagt daaraan bij, die vooral ‘s nachts goed te zien is. Helemaal als het geregend heeft en je de reflecties van de neonlichten ziet op de natte asfaltwegen, dat is waar de game grafisch echt tot z’n recht komt. Het ziet er prachtig uit en is ontzettend sfeervol.

Je kunt elke dag uit verschillende soorten diensten kiezen. Denk hierbij aan het patrouilleren van de straten te voet, maar ook in voertuigen en je kunt zelfs een hele dienst draaien in een politiehelikopter, waarbij je de agenten op straat ondersteunt vanuit de lucht. Je zult tijdens je dienst ook met allerlei soorten misdaden te maken krijgen, die uiteenlopen van vandalisme tot heuse moorden. Aan jou de taak om deze ongure types aan te houden en – indien daar genoeg bewijs en reden voor is – te arresteren en naar het bureau te brengen. Belangrijk hierbij is dat je de juiste handelingen verricht, en gelukkig heb je een handboek tot je beschikking die je kunt gebruiken als naslag. Niet elke overtreding zal gelijk een arrestatie waard zijn, soms is het uitschrijven van een boete voldoende. Aan de hand van hoe je de aanhoudingen afrondt, krijg je ook experiencepunten, waarmee je in rank omhoog gaat. Op deze manier kun je, per rank die je omhoog gaat, ook upgrades vrijspelen.
Wat ik persoonlijk erg vermakelijk en ook rustgevend vond, is om te voet op patrouille uit te gaan en auto’s op de bon te slingeren, die verkeerd geparkeerd stonden. Wel moet je ervoor zorgen dat je gerechtvaardigd een boete uitschrijft, en de juiste reden voor de bon aanklikt. Zo kan een auto verkeerd geparkeerd staan, omdat deze een brandkraan blokkeert, de parkeermeter verlopen is, of omdat het voertuig half op de stoep geparkeerd staat.
Een leuke toevoeging is ook dat er easter eggs te vinden zijn, zoals filmverwijzingen (zoals de iconische jas uit de film ‘Drive’) en -quotes (“nobody puts baby in the corner”).

Niet alle criminelen en tuig zullen zich even makkelijk overgeven en zetten het soms op een rennen, of proberen weg te vluchten in een voertuig. Aan jou dan de taak om de achtervolging in te zetten, waarbij je moet oppassen dat je niet teveel onschuldige bijstanders erbij betrekt, en dat is soms lastig. Hier merk je dat de game hier en daar nog wat buggy is. Vooral autorijden gaat op het moment van schrijven niet helemaal soepel; het is makkelijk om uit de bocht te vliegen of om onschuldige bijstanders te overrijden (dit ligt niet aan mijn rijstijl, echt waar) en je blijft soms hangen achter onzichtbare pixels. Hierdoor waren de achtervolgingen in de auto niet mijn favoriete gedeelte van de game, omdat het af en toe wat frustratie met zich meebracht. Jammer, want dit onderdeel zou juist één van de leukste moeten zijn, aangezien het de nodige spanning en sensatie met zich meebrengt. Daarnaast word je juist ook beloond voor een goede achtervolging, en als je dichtbij het vluchtende voertuig weet te blijven, krijg je zogenoemde support tokens, waarmee je back-up kunt inschakelen – denk hierbij aan andere politievoertuigen, maar ook spikestrips en wegblokkades.
Een andere bug die het speelplezier een beetje in de weg zat, was dat je partner die niet altijd getriggerd wordt om de auto in te stappen – terwijl je op hem moet wachten, voordat je verder kunt met je dienst. Daarnaast komen andere politievoertuigen, die je als back-up oproept, soms iets te enthousiast aangereden en rijden ze soms voetgangers over, of beuken jou half van de weg af. En dat is niet iets wat je wilt tijdens een spannende achtervolging en je de dader al kwijt begint te raken. Aan het gedrag van de NPC’s kan dus ook zeker nog gesleuteld worden.

Het sandboxprincipe van de game zorgt ervoor dat de game niet snel gaat vervelen. Elke dienst verloopt namelijk net weer iets anders en het is willekeurig wat je gaat tegenkomen. Je zult op die manier zelf criminelen op heterdaad betrappen, maar ook kunnen er meldingen binnenkomen van andere agenten. Laatstgenoemde loopt niet altijd helemaal lekker, aangezien je overweldigd kan raken door het aantal meldingen dat je soms krijgt. Accepteer je zo’n melding, dan wordt jouw huidige taak ‘overschreven’ waardoor je deze niet meer kunt afronden en de desbetreffende crimineel er vrolijk vandoor gaat. Hier word je dan ook op afgerekend, wat niet helemaal eerlijk voelt.
Andere soorten meldingen die je krijgt, zijn in de vorm van een soort quests. Zo word je soms opgeroepen om naar een plaats van een delict te gaan, die je moet onderzoeken. Hierdoor heb je wat meer interactie met de omgevingen, omdat je soms ook gebouwen op moet gaan en daar rond moet speuren. En soms loopt dit uit in vuurgevecht.
Tijdens jouw diensten zal je ook bewijs verzamelen, waarvan sommige bijdragen aan een groter verhaal. Verzamel je genoeg bewijs van bepaalde gangs, dan kun je deze uiteindelijk opdoeken en zo Averno City een stukje veiliger maken.

Conclusie
The Precinct is een ontzettend leuke politie neon-noir actie game, die vernieuwd aanvoelde. De game haalt inspiratie uit de oude GTA-games, maar in plaats van misdaden te plegen, maak jij juist de straten weer een beetje veiliger. De politie- en ondervragingsmechanieken zijn goed uitgewerkt, zo zijn er verschillende handelingen die je moet doen om een aanhouding op de juiste manier op te lossen, en het sandbox-element zorgt ervoor dat elke dienst weer net anders kan uitpakken. De jaren ’80 vibes zitten er goed in, met een synthwave-soundtrack en de hoeveelheid neonverlichting in de stad. Helaas is de game hier en daar nog wel wat buggy, maar dat zal – hopelijk – in de komende tijd wel opgelost worden door de ontwikkelaar. Desalniettemin vind ik deze game absoluut een aanrader en heeft ‘The Precinct’ met deze beoordeling zeker een Pink Prize verdiend.

+ Leuk en vernieuwd concept
+ Goed uitgewerkt, met verschillende misdaden en manieren om deze af te handelen
+ Mooie graphics
+ Synthwave soundtrack
+ Sandbox zorgt voor variatie
– Buggy, vooral autorijden en gedrag NPC’s
– Aantal meldingen soms overweldigend