Eind vorig jaar hebben we de demo voor KARMA: The Dark World mogen spelen en uit onze preview is gebleken dat deze Orwelliaanse psychologische horrorgame er eentje was om in de gaten te houden. De volledige game van Pollard Studio is inmiddels uitgebracht en wij hebben ‘m gespeeld! Benieuwd of de hoge verwachtingen waargemaakt worden? Lees dan snel verder.
KARMA: The Dark World speelt zich af in een alternatieve tijdlijn, in Oost-Duitsland. Het is 1984 en de zogenoemde Leviathan Corporation regeert met ijzeren vuist en controleert haar burgers via massabewaking, sociale klassen, bewustzijnsveranderende drugs en de belofte dat de poorten naar Utopia opengaan voor degenen die dienen.
Spelers duiken in de rol van hoofdpersonage Daniel McGovern. Hij werkt voor de Thought Bureau van Leviathan en is een zogenoemde Roam Agent. Met behulp van geavanceerde technologie, kan hij in de hoofden van verdachten kruipen, om vervolgens hun herinneringen te onderzoeken. Daniel is van de veronderstelling dat hij – zoals gewoonlijk – weer een nieuwe zaak onderzoekt, maar niets is wat het lijkt.
Zoals de demo destijds ook al liet zien, is de wereld van KARMA waanzinnig mooi vormgegeven, en is dit (gelukkig!) dus ook het geval in de volledige game. Ontwikkelaar Pollard Studio heeft hiervoor gebruikgemaakt van de meest geavanceerde Unreal Engine 5 systemen, zoals Lumen en Nanite. Tevens komen zowel de animaties van personages als gezichtsuitdrukkingen realistisch over, waardoor de wereld waar je ingestapt bent, en de personages waarmee je te maken krijgt, relatief echt aanvoelen. Dit draagt ook bij aan het neerzetten van een indrukwekkende filmische ervaring.
Het is duidelijk dat de game inspiratie haalt uit films als ‘They Live’ (1988) en series als ‘Twin Peaks’ (1990). Het onderbewustzijn, alsook het vervagen van de grens tussen realiteit en droomwereld, spelen namelijk een grote rol. Vooral fans van David Lynch zullen met een grote grijns achter hun PC zitten – je komt namelijk op een gegeven moment letterlijk in een omgeving terecht die bijna één op één lijkt overgenomen te zijn van de Black Lodge uit ‘Twin Peaks.’
Vanaf het moment dat je deze wereld instapt, weet je dat dit een bijzondere en surrealistische ervaring gaat worden. De duistere, atmosferische landschappen zijn zowel onheilspellend, als rustgevend; de omgevingen nodigen uit om rond te kijken, maar toch krijg je het gevoel dat er iets op de loer ligt en je niet helemaal veilig bent. Er hangt ook een beklemmende sfeer, wat de game soms ontzettend spannend maakt, zonder dat er daadwerkelijk wat gebeurt. Je zult dan uiteraard ook af en toe een jumpscare voorgeschoteld krijgen, en juist op de momenten dat je het niet verwacht. Deze sfeer, en het mysterieuze verhaal, zijn de kracht van deze game en maken dat je wilt blijven spelen, om zo beetje bij beetje het mysterie te kunnen ontrafelen.
De muziek in de game droeg ook veel bij aan de sfeer. Deze wisselde namelijk af tussen melancholische pianomelodieën en angstaanjagende elektronische soundscapes. Tevens vond ik de sound design ook erg effectief – helemaal als je op een gegeven moment achterna wordt gezeten door een eng monster en je zijn voetstappen steeds dichterbij hoort komen. Daarnaast vond ik de voice-acting van hoofdpersonage Daniel erg overtuigend en leefde ik met het hoofdpersonage mee. Echter, als je bedenkt dat de game zich afspeelt in Oost-Duitsland, is het wel vreemd dat we naar Britse accenten luisteren, in plaats van Duitse accenten. Hierdoor komt de setting niet volledig tot z’n recht, en had de game zich net zo goed ergens anders af kunnen afspelen. Dit was ook het geval in de demo en ik had gehoopt dat hier wat meer mee gedaan zou worden in de volledige game. Eerlijk is eerlijk, af en toe werd er wel een Duits woordje ingegooid, maar dat beperkte zich tot een enkele “scheiße”. Een kritiekpunt wil ik het niet noemen, maar het had de game nog gaver kunnen maken, in ieder geval qua gevoel en authenticiteit.
De gameplay van KARMA is erg rechttoe rechtaan, en relatief beperkt. Je hoeft geen rekening te houden met gevechtsmechanieken, strategieën en andere verglijkbare acties. De game voelde hierdoor af en toe meer als een walking simulator aan, maar gelukkig moet je ook puzzels oplossen en bepaalde objecten vinden, om verder te kunnen raken in het verhaal. Daarnaast zijn er ook flink wat collectibles te verzamelen, die soms ook weer door het oplossen van een soort minipuzzel toegankelijk worden. Het beloont dus om je tijd te nemen en rond te neuzen.
Als ik dan toch een minpuntje moet benoemen – en dan ben ik echt op zoek – dan is het misschien dat het openen van deuren wat onhandig gaat. Met de linkermuisknop klik je namelijk op de deurklink en door het bewegen van de muis open je de deur. Vaak gaat dat niet in één keer goed en sta je een beetje te klootviolen bij een deur. Een argument hiervoor zou kunnen zijn, dat de deuren zwaar zijn en daarom wat moeilijk te openen zijn, maar dat lijkt me hier niet toepasselijk. Dit heeft de pret gelukkig niet mogen bederven en had het relatief weinig invloed op mijn speelsessies.
Conclusie
Wat een waanzinnige game heeft de Chinese ontwikkelaar Pollard Studio neergezet met KARMA: The Dark World. De (vaak beklemmende) sfeer is de kracht van deze psychologische horrorgame, en gecombineerd met de prachtige graphics, muziek, sound design en voice-acting, zorgde dit voor een heel indrukwekkende ervaring. De gameplay is simpel, en relatief beperkt, maar dat draagt bij aan de filmische setting. Wel word je af en toe uitgedaagd door puzzels op te lossen, om zo weer verder te kunnen raken in het verhaal en beetje bij beetje het mysterie te ontrafelen. Super leuk om te zien dat de ontwikkelaar inspiratie heeft gehaald uit ‘Twin Peaks’ en ‘They Live’. Dat maakte de filmnerd in mij erg blij.
De game heeft met deze mooie score dan ook zeker een Pink Prize verdiend!
+ Prachtige graphics
+ Intrigerend verhaal
+ Goede sfeer
+ Spannend
+ Muziek
+ Voice acting…
– … Teveel Britse accenten in plaats van Duits?
– Ik wil meer!
– Het openen van deuren gaat soms onhandig
