De ontwikkeling van deze game is niet van een leien dakje gegaan. Eerst COVID, toen de invasie van Rusland en ook heeft de Oekraïense ontwikkelaar GSC Game World met cyberaanvallen te maken gehad. Het heeft het team meer dan zeven jaar gekost om S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl eindelijk uit te brengen. De game is inmiddels sinds de release al meer dan 1 miljoen keer verkocht. Benieuwd wat wij ervan vonden? Lees dan snel onze review.
S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl (vanaf hier ‘Stalker 2’ genoemd) is een first-person shooter survival-horrorgame, die zich afspeelt aan de grens van de zogenoemde Chornobyl Exclusion Zone. In 1986 vond hier natuurlijk de Kernramp plaats, maar in Stalker 2 is er in 2006 nóg een ramp gebeurd.
Spelers kruipen in de huid van Skif, een Stalker (juist, uit de titel) wiens huis buiten de Zone is verwoest door een artefact. Laatstgenoemde ontstaan door anomalieën, die uitzonderlijk gevaarlijk zijn. Zo kunnen ze de zwaartekracht omdraaien, de vorm aannemen van gaswolken en doorbreken ze de wetten van de realiteit. Echter, deze anomalieën leveren ook bijzondere artefacten op, die unieke krachten met zich meebrengen. Dit maakt het voor velen toch interessant om het risico te nemen en om op onderzoek uit te gaan in de Exclusion Zone, wat betekent dat gevaarlijke mutanten en dodelijke anomalieën niet de enige obstakels op je reis zullen zijn.
Belangrijk is om de survivalelementen van Stalker 2 niet te onderschatten. De game is onvergeeflijk en je zult – voor zover mogelijk – zo goed mogelijk voorbereid te werk moeten gaan. Zomaar een vuurgevecht inrennen, dat overleef je niet, maar er zullen momenten zijn waarbij dit je gewoon overkomt en een inschatting moet maken of je vlucht, of het gevecht aangaat. Je zult dus voorzichtig moeten zijn; overal ligt wel gevaar op de loer. Laatstgenoemde is waar de horrorelementen van de game echt op volle toeren draaien. De duisternis is doodeng, ondanks dat je een zaklampje tot je beschikking hebt. Ik heb menigmaal met zweethandjes gezeten als ik in – op het eerste oog – verlaten tunnels rondliep, niet wetende wat er achter elke bocht me te wachten zou staan. Daarnaast weet de game het gevoel van kosmische angst ontzettend goed over te brengen. De angst voor het onbekende, niet wetende of er een anomalie zich voor je neus bevindt; Stalker 2 kruipt wat dat betreft echter onder je huid. Gelukkig heb je een artefact detector op zak en kun je erachter komen of er een anomalie in de buurt is, door middel van een boutje voor je uit te werpen. Op deze manier onderbreek je ook de anomalieën voor een korte tijd en dat kan je leven redden; stap je per ongeluk in zo’n anomalie, dan word je in stukken gescheurd of honderden meters verderop geslingerd, met dodelijke gevolgen. Het boutje is daarnaast een super leuk gameplayelement en je zult deze echt moeten gebruiken. Het geeft een speelse touch, aan een toch wat serieuze game.
Stalker 2 zet in op het neerzetten van een realistische ervaring. Je zult geen gekke potions vinden waarmee de speler zich kan healen, maar EHBO-dozen en verband. Laatstgenoemde zul je moeten gebruiken als je aan het bloeden bent, iets wat je makkelijk over het hoofd kunt zien. Ren je door prikkeldraad heen, dan begint de speler logischerwijs te bloeden en zul je een verbandje moeten gebruiken. Het is dus aan de speler om de gezondheid van hoofdpersonage Skif goed in de gaten te houden. Je zult hierbij ook rekening moeten houden met het hebben van trek. Honger leidt namelijk tot verminderde gevechtsprestaties. Een stukje brood of een worstje helpen dan al een hoop. Daarnaast is straling één van de meest voorkomende bedreigingen in de Zone en ernstige blootstelling is schadelijk voor de gezondheid, en kan zelfs dodelijk zijn als de speler dit niet behandelt. Gelukkig bestaan er anti-stralingsdrugs en helpt een scheutje Wodka. De animaties van het openmaken van flesjes en eten, is overigens ontzettend leuk gedaan. Ook de manier waarop Skif zijn rugzak pakt, als je de inventory opent, zorgt ervoor dat je qua gevoel in de wereld van Stalker blijft. Hetzelfde geldt voor het erbij pakken van de kaart – deze staat namelijk weergegeven op je PDA (Personal Digital Assistant).
Het overkoepelende verhaal is interessant en meeslepend, maar het zijn de willekeurige ontmoetingen onderweg en sidequests die de game echt diepte geven. Spelers krijgen hierbij vaak ook de vrijheid om te bepalen hoe ze zo’n sidequest aanpakken en wie je helpt, of verraadt. Het kan namelijk ook net zo goed zo zijn, dat je een groep bandieten helpt, maar dat zij jou verraden. Beter dus om ze voor te zijn. Daarnaast zijn er ook momenten van rust te vinden in de game, zo kun je namelijk rond het kampvuur gaan zitten en luisteren naar sterke verhalen van andere Stalkers. Het is ook mogelijk om een gitaar erbij te pakken, mits je deze in je inventory hebt zitten. Super gaaf om bovenop een gebouw of toren even tot rust te komen en wat deuntjes te spelen.
Grafisch ziet de game er ook waanzinnig mooi uit, en zijn het vooral de omgevingen die prachtig zijn vormgegeven. Bovendien is de map ook enorm, welke meer dan 60 km2 beslaat. Genoeg om te ontdekken dus. Veel zal je overigens te voet moeten doen, maar Stalker 2 bevat gelukkig ook een fasttravelsysteem. Zo kan je makkelijk van de ene nederzetting naar de andere reizen, maar wel moet je deze natuurlijk eerst nog vinden. In de nederzettingen vind je andere Stalkers, kun je je wapens laten repareren (want niet alle uitrusting die je vindt op je reis zal in goede staat zijn) en ook kun je spullen verkopen of uitwisselen met andere Stalkers.
De Engelse voice acting is wel een minpuntje en laat veel te wensen over. Sommige personages zijn voorzien van overdreven cheesy Britse accenten, die totaal niet passen en dat doet af aan de serieuze en onheilspellende sfeer van de game. Het is dan ook zeker aan te raden om de game in de originele taal (Oekraïens) te spelen, met ondertiteling. Ben je bang het één en ander te missen van het verhaal, dan is het prima om de game in het Engels te spelen, maar voor een meer meeslepende ervaring is de originele taal wel echt een must.
Nadat de game net uitgebracht was, bevatte deze veel bugs, maar velen zijn al door middel van verschillende patches verholpen. Toch ben ik er een aantal tegengekomen tijdens mijn speelsessies en is de framerate niet altijd stabiel. Gelukkig niets gamebrekends en ach, in Stalker 2 spreken we niet van bugs, maar anomalieën. Wel is het wat knullig om sommige NPC’s weg te zien “lopen”, terwijl ze op dezelfde plek blijven staan. Daarnaast zijn de meeste NPC’s toch wel erg houterig om naar te kijken en een tikkeltje awkward, helemaal als je ze aanspreekt. Denk hierbij aan de oude Elder Scrolls-games.
Ondanks dat is Stalker 2 wel echt een waanzinnige game en zie ik het als een ruwe diamant, die met elke patch steeds meer geslepen wordt en daarmee beter.
Lisa’s oordeel:
Het is eigenlijk heel bijzonder dat Stalker 2 na al die jaren vol tegenslagen dan eindelijk is uitgebracht. Nog indrukwekkender is het uiteindelijke product dat ontwikkelaar GSC Game World heeft afgeleverd, want Stalker 2 is een ontzettend goede survival-horrorgame, dat veel te bieden heeft. De grote open wereld is prachtig vormgegeven, waar een hoop te ontdekken is, en vooral het gevoel van kosmische angst wordt goed overgebracht. De game kruipt echt onder je huid. De sidequests die je tegenkomt maken echt verschil en zorgen voor diepgang in de wereld van Stalker 2. Jammer is wel dat de Engelse voice acting te wensen overlaat en het is dan ook van harte aanbevolen om de game te spelen in de originele taal voor een meer meeslepende speelervaring.
+ Sfeervol / spannend
+ Omgevingen zijn prachtig
+ Boutje gooien naar anomalieën
+ Goede sidequests die diepgang brengen
+ Gitaarspelen
– Engelse voice acting laat te wensen over
– Houterige NPC’s
– Framerate niet stabiel
Meer weten over de ontwikkeling van S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl? Dan is deze documentaire een aanrader:
