Muziek is niet weg te denken uit de huidige tijdgeest en de hoeveelheid manieren om naar muziek te luisteren zijn dan ook grandioos. Van een digitale bibliotheek tot vinyl op oma’s platenspeler, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Maar wat luistert nou echt het lekkerst?

Okay, wat je nu gaat lezen is natuurlijk allemaal mijn mening, gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Dus deel vooral ook jouw ervaringen als het gaat om het luisteren naar jouw favoriete muziek. We zijn heel benieuwd!

Ik ben opgegroeid met veel muziek om mij heen. Mijn moeder luisterde eigenlijk altijd naar muziek, zowel via de radio als met cassettebandjes, cd’s en vinyl (ik ben geboren in 1988). Niet gek dus dat ik het ook heel leuk vond om naar muziek te luisteren via al die verschillende wegen. De radio is natuurlijk hufterproof, die zet je gewoon aan en dan wiebel je lekker mee met wat er toevallig voorbij komt. Ook de cassettebandjes deden het goed met de 90’s housemix of R&B en wat dacht je van zelf liedjes opnemen van de radio! Ik had zelfs een walkman om naar de cassettes te luisteren als we onderweg waren naar familie!

source: Pixabay

Na een tijdje waren de cassettebandjes niet zo interessant meer en gingen we meer naar cd’s luisteren. We hadden zo veel verschillende cd’s in verschillende genres dat het soms wel een kwartier duurde voor ik eindelijk eentje had uitgekozen. Zo knalde Californication van Red Hot Chili Peppers regelmatig uit de speakers of drukte ik er een cd in met filmmuziek (denk aan Halloween, The Exorcist en Legend). We hadden zelfs een cd die de lens kon schoonmaken. Die had kleine borsteltjes én muziek… De echte aantrekkingskracht zat echter in de platenspeler die mijn moeder van de zolder haalde. Ik was denk ik tien jaar oud toen ze deze afstofte en haar platen erbij zette.

Ik vond het heerlijk om de platen voorzichtig uit de hoes te halen en op het plateau te leggen, om vervolgens heel voorzichtig de naald op de plaat te leggen. Stiekem vond ik het ook wel grappig om dan even te springen, zodat de plaat een beetje oversloeg. A Night at the Opera van Queen, de soundtrack van Saturday Night Fever, het maakte mij eigenlijk niet zoveel uit. Het kraken van de naald was een heerlijk geluid.

Toen ik naar de middelbare school ging kreeg ik een discman (zo.. ik moest even nadenken hoe dat heette) en heb ik echt heel veel cd’s versleten tijdens tussenuren in de aula. Later kwam natuurlijk nog de mp3-speler, waar ik dan uren mee bezig was om te kijken welke liedjes ik erop wilde hebben of, misschien nog wel erger, welke ik moest verwijderen. Sony heeft onlangs nog een nieuwe Walkman NW-A306 geïntroduceerd met verbeterde geluidskwaliteit, langere batterijduur en inmiddels 18 bruikbare gigabytes (in plaats van de vroegere 128 mb). Daar kun je dus zo’n 6000 nummers op kwijt (in plaats van maar een stuk of 50). Ik vermoed dat je ook niet meer het plugje van je oordopjes precies goed hoeft te draaien voor het beste geluid.

Op het moment van schrijven ben ik 34 en heb ik vele manier van luisteren geprobeerd en hebben we eigenlijk nog wel toegang tot al die methoden. Laten we wel wezen, de mogelijkheden op muziekstreamingsdiensten zijn natuurlijk eindeloos. Je sluit een abonnement af (of niet) en hebt zo’n beetje onbeperkt muziek en podcasts tot je beschikking en in je broekzak. Toch vind ik dat soms ook wel lastig, want er is zoveel dat ik niet weet wat ik dan moet luisteren. Ik word besluiteloos, besluit soms na twee nummers dat ik toch iets anders wilde luisteren en dan kun je weer opnieuw gaan zoeken. Maar ja, het is toch wel heel lekker dat ik altijd muziek bij me heb en dat ik dan kan luisteren wat ik zelf wil, zonder geneuzel op de radio.

Ergens was het dus wel bevrijdend om maar 100 nummers op je mp3-speler te kunnen zetten. Dat was het gewoon en daar kon je dan ook heus wel van genieten. Of dat mapje met cd’s, waar je misschien tien in kon doen, die zat op een gegeven moment ook vol. Deal with it. We zijn dus best wel verwend met die oneindige database. Soms vind ik het dan ook heerlijk om een LP op mijn platenspeler te leggen en deze helemaal af te luisteren (inclusief het omdraaien tussendoor), om vervolgens een nieuwe plaat te kiezen.

Ik kon vroeger uren in de Free Record Shop rondstruinen en daar een nieuwe cd kopen om deze vervolgens keer op keer te luisteren op mijn kamer. Tegenwoordig doe ik dat vaak eerst op Spotify en als ik het vinyl-waardig vind koop ik die voor de collectie, liefst op gekleurd vinyl. Daardoor ben ik ook wel kritischer geworden als het gaat om het uitgeven van geld aan muziek en dat is eigenlijk wel jammer. Vroeger wist je ook niet of alle liedjes van The Backstreet Boys leuk zouden zijn, je gokte het er gewoon op. Misschien mag ik wel weer wat meer lef krijgen als het gaat om het kopen van muziek. Sowieso komen al die “oude” manieren om naar muziek te luisteren weer terug. Cassettebandjes zijn terug van weg geweest, cd’s worden nog steeds verkocht en vinyl viert hoogtij. Misschien hebben we behoefte aan nostalgie.

Okay, maar wat is dan nu echt de lekkerste manier om naar muziek te luisteren? Het plaatsen van de naald, het omdraaien, het voorzichtige kraakje en vervolgens wel een fantastisch geluid (met dank aan ons audiosysteem). Het luisteren naar vinyl vind ik echt fijn. Het brengt een bepaalde nostalgie met zich mee die een streamingsdienst voor mij nooit gaat halen. Ja het is makkelijk, ja je hebt ontelbaar veel muziek bij je en je kunt lekker je oordopjes of koptelefoon opzetten terwijl je je dagelijkse boodschappen doet. En toch, blijft het luisteren naar vinyl, met alle ervaring erbij, voor mij het allerlekkerste. Bovendien geeft me dat weer een goede reden om straks veel te lang in de platenzaak rond te hangen.

2 Comments on “De lekkerste manier om naar muziek te luisteren”

  1. Helemaal mee eens! Niets is zo fijn als dat ritueel van het opleggen van een plaat. Is voor mij ook een moment van rust.

Leave a Reply to LisaCooper91 Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.