Dit verhaal begint met een persbericht welke mijn aandacht meteen trok. Een game gebaseerd op het klassieke verhaal van Mary Shelley’s klassieke gotische roman ‘Frankenstein; Or, The Modern Prometheus’. Alleen al omdat The Wanderer: Frankenstein’s Creature gebaseerd is op een boek en de adembenemende artistieke trailer deden mijn verlangen naar het spelen van de game aanwakkeren.

Mary Shelly (1797 – 1851), pseudoniem van Mary Wollstonecraft Godwin, was een schrijfster wiens bekendste werk ‘Frankenstein; Or, The Modern Prometheus’ was. Dit verhaal is alom bekend. In The Wanderer: Frankenstein’s Creature is het aan jou om om je eigen versie van het beroemde klassieker te maken waarin je de wereld ontdekt door de ogen van het legendarische wezen. Ben je er klaar voor om de waarheid van je bestaan te aanschouwen?

 

“Everybody Has A Story, A Beginning and an End.”

Alleen al de trailer zorgt voor een brok in je keel. Adembenemend mooi wat betreft visuals, diepzinnige teksten die je stof geven tot nadenken en omlijst met tranentrekkende muziek.

Het wezen start als een lege gestalte, op je reis door het verhaal en door de wereld leer je emoties ervaren en deze emoties hebben consequenties. Tijdens het spelen kom je voor diverse keuzes te staan die zorgt voor jouw versie van het verhaal en de uiteindelijke afloop.

“Love is a Great miracle worker, it turns stone into flesh”

The Wanderer: Frankenstein’s Creature is schoonheid in haar puurste vorm. Artistiek doet het je denken aan prachtige schilderijen gemaakt van waterverf. Het gaat er hierbij om dat je het verhaal en de emotie ervaart. Game over is er hier niet bij, je bent niet eindeloos bezig met levels te behalen; het gaat hier om een wijze les en pure emotie.

Je beleeft de game door de ogen van het legendarische Creature. In feite is het een heel triest verhaal: Frankenstein wordt eigenlijk een monster genoemd terwijl het emoties vormt en zelf gewoon menselijk wil zijn. De keuzes die je maakt in de game bepalen je lot, maar ook de visuele aspecten worden beïnvloed door je keuze. Zo zijn er enorm kleurrijke omgevingen, diepgrijze of felrode, alles door de keuzes die je vlak daarvoor hebt gemaakt en gepaard gaan met de emotionele gesteldheid van “het wezen” op dat moment. Hetzelfde geldt voor de bijbehorende soundtrack welke mee veranderd naargelang je emoties veranderen.

The Wanderer is angstaanjagend voor de buitenwereld. Terwijl het een wezen is met eigen emoties en die zichzelf afvraagt wat “het” is, waar “het” is, waarom het hier is. Is “het” werkelijk een monster, komt het door zijn / haar daden en / of wordt je compleet onbegrepen? Dit alles terwijl “het” enkel op zoek is naar liefde en geaccepteerd wil worden door de gemeenschap.

Wat betreft gameplay is er weinig te beleven en is de game in feite extreem simpel. Het geheel bestaat enkel uit muisklikken en een aantal mini-games die op zeker twee handen te tellen zijn. Is dat erg? Nee, indien je van grafische spektakels en emotie houdt absoluut niet. Een ieder die een diepzinnige game waarin je veel puzzels op moet lossen verwacht komt helaas wel van een koude kermis thuis. Het verloop gaat behoorlijk langzaam, echter is hier expres voor gekozen om het verhaal haar kracht te geven en je op te zuigen in de emoties van “The Wanderer”, de consequenties die daar aan hangen en de prachtige, poëtisch geschreven teksten die in beeld verschijnen.

Helaas spelen een grote hoeveelheid aan bugs de speelervaring parten. Zo was het na het ontvangen van de review-key al 2 weken niet mogelijk om te spelen door een enorme bug, waardoor de game niet gestart kon worden. Gaandeweg zijn er meerdere momenten geweest waar ik vastliep en helaas het hoofdstuk opnieuw moest beginnen.
Maar ach, een kleine game-studio met zulke grootse ideeën kun je dat niet kwalijk nemen.

De conclusie die we uiteindelijk kunnen trekken is dat schoonheid van binnen zit en dat je je niet moet laten leiden door de buitenkant. Het is wat het hart uitstraalt en daadwerkelijk telt.



Linn’s Oordeel

Games waarin emotie een belangrijke rol speelt zijn zeker voor mij weggelegd. Na het uitspelen verlang je naar meer, maar valt er ook een kille leegte. De doorgewinterde gamers zullen wellicht teleurgesteld zijn door het minimale aan gameplay; op een mini-game hier en daar na valt er weinig te gamen. The Wanderer: Frankenstein’s Creature put haar kracht juist uit het visuele en daar zijn ze bij La Belle Games meer dan in geslaagd. Een nadruk die ligt op kunst in tegenstelling tot een volwaardig spel. De uitdrukking ‘kort maar krachtig’ gaat in deze zeker op. Een korte game met prachtige visuals en een grote emotionele nasleep. Wauw!

+ Prachtig vormgegeven
+ Emotioneel verhaal
+ Tranentrekkende achtergrondmuziek
+ Eenvoudige gameplay
– Geen savepoints
– Veel buggs
– Wellicht iets té kort
– Geen diepgaande gameplay

The Wanderer: Frankenstein’s Creature is verkrijgbaar via Steam, een Nintendo Switch- versie wordt in 2020 verwacht.

© La Belle Games
Voor deze review is een review-code beschikbaar gesteld door La Belle Games

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.