Oké, heb je even? Dat is een vraag aan jou als lezer op dit moment, maar ook de vraag die ik mezelf stelde toen ik Total War: Three Kingdoms voor het eerst opstartte. Dus heb je even? Want dan probeer ik de game zo goed mogelijk voor je samen te vatten…
Total War: Three Kingdoms is de dertiende game in de Total War serie en differentieert zich van de rest doordat je nu niet meer met een complete factie speelt, maar juist met losse historische personages die bij een factie horen en heeft deze een zeer grote rol in het geheel. Het speelt zich af in China, in de periode van de Drie Koninkrijken (184/220 – 280) en toen waren er nogal wat problemen tussen verschillende families die allemaal de keizerlijke troon opeisen. De game is net als alles uit de serie (op Warhammer na) historisch zeer accuraat met personages die echt bestaan hebben. Je kunt aan de start kiezen uit twaalf verschillende personages die elk hun eigen deel van de geschiedenis zullen doorlopen met ieder eigen voor- en nadelen. Vervolgens kun je kiezen uit twee verschillende manieren van spelen, namelijk Records, die een realistisch beeld geeft van het verhaal, of Romance, waarbij je een geromantiseerd beeld geschetst krijgt en waarbij alles net even een tandje heftiger wordt weergegeven. Deze twee modes zijn gebaseerd op de historische boeken Romance of the Three Kingdoms en Records of the Three Kingdoms (logisch tot nu toe toch?). Goed, nadat je je een weg hebt gebaand door alle mogelijke opties is het tijd om te spelen. Je krijgt een introductie in het verhaal en krijgt dan jouw missie en rol toebedeeld. Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad en wat je met de instellingen hebt gedaan krijg je veel of weinig hulp en uitleg bij het behalen van je missies. Ik heb wel eens een Total War spel gespeeld en het leek me wel tof om er meer mee te doen, maar ik kan je zeggen dat dit geen makkelijke introductie is! Er zijn onwijs veel factoren om rekening mee te houden, dingen die je moet regelen en er wordt allerlei diplomatiek op je afgegooid. Oh en niet vergeten dat je oorlog aan het voeren bent, dus je hoeft je niet te vervelen. Ik ben er ook wel achter gekomen dat je het niet moet spelen als je moe bent, dan krijg je alle informatie gewoon niet binnen.
Anyway, ik koos voor mijn eerste spel voor Cao Cao, een makkelijke storyline, ik kies voor Romance en schakel wat extra uitleg in. Cao Cao leidt het Wei koninkrijk en wil over geheel China regeren als geboren strategische leider. Nu ben ik zelf niet zo’n strategische leider, dus ik krijg tijdens het spelen veel tips van een dame rechts bovenin en ik kan elke keer een soort overlay plaatsen die me over vrijwel elk icoontje in het scherm uitleg geeft. Die uitleg is wel prettig, want er zijn, zoals ik al zei, veel factoren om rekening mee te houden. Allereerst natuurlijk de geijkte onderdelen van een Total War game, zoals het onderhouden en uitbreiden van het leger en veroverde steden, het oorlog voeren met tegenstanders, verdragen tekenen etc. Maar naast de gebruikelijke onderhandelingen tussen verschillende partijen krijg je nu ook de mogelijkheid om huwelijken tussen twee families te voltrekken en land van elkaar te vragen/op te eisen. Prettig, want tijdens de strijd om China kun je wel wat gebruiken om je aanzien te versterken en steun te krijgen van andere families en strijders en dat bereik je niet alleen met geweld. Maar een goed aanzien is niet genoeg als je heel China wil veroveren, dus er zit niets anders op dan oorlog te voeren. Waar je aan het begin wat kleinere veldslagen hebt met veel overzicht, verandert het al snel in enorme velden met zeer strategisch opgestelde vijanden, dus een beetje aanrommelen zit er niet in. Gelukkig kun je voor een veldslag even opslaan, zodat je bij een dikke misser het gewoon opnieuw kunt proberen en kun je het spel pauzeren om even rustig te kijken wat er moet gebeuren en kun je het leger aansturen. Overigens kun je ook kiezen voor een Legendary mode en dan is er dus echt even geen sprake van Quick Save of tijdens de pauze het leger aansturen (goede uitdaging maar nog veel te veel voor mij).
Wat ik zelf erg gaaf vind aan de veldslagen zijn de details, waar je echt even de tijd voor moet nemen om te bekijken als je het spel even pauzeert. Wapens die je na veldslagen of door te ruilen in je inventaris krijgt kun je toebedelen aan een van de hero’s of aan jezelf. Je kunt in een overzicht zien welke wapens je tot je beschikking hebt, wat iedereen gebruiken en welke wapens iemand mag gebruiken (afhankelijke van de klasse). Ze hebben geprobeerd om de kleding zo kloppend mogelijk te maken, al gaven ze tijdens de ontwikkeling al aan dat het onderscheid tussen verschillende units wel duidelijk zichtbaar moet zijn. Daarom hebben ze ervoor gekozen om hier en daar wat meer kleur en verschil in kleding aan te brengen, zodat het voor een speler makkelijker is om onderscheid te maken. Standaard staat de game grafisch in Romance mode, wat wil zeggen dat alles kleurrijker is en heeft een zachter uiterlijk voor de personages. Je kunt er echter ook voor kiezen om klassiek te spelen, zodat alles er wat rustiger uit ziet. Animatie van de AI ziet er perfect uit, het beweegt zoals het moet en ook close up is het prachtig. Goed om te weten is dat ik het heb gespeeld met alle instellingen op Ultra met een resolutie van 1440p. Nadat je een slag hebt gewonnen, krijg je een aantal opties voor de stad die je veroverd hebt, zoals het gevangen nemen van overlevenden of vermoorden (zodat ze zich later niet tegen je kunnen keren). En door al deze strategieën te gebruiken werk je jezelf langzaam naar een overwinning toe, ten minste, dat hoop je dan hè en een verhaallijn is echt niet zomaar afgelopen. Afhankelijk van wie en hoe je speelt kunnen speeltijden enorm uiteenlopen, maar je bent niet in een paar uur klaar. Daarom kun je ook lang plezier hebben van Total War, want na het doorspelen van een verhaallijn zijn er in dit geval nog 11 anderen die je kunt doorspelen. En als je dat hebt gedaan, kun je ook de andere gamemodus nog proberen, dus kiezen tussen Romance of Records of maak je gewoon een custom battle.
Er zijn nog meer toffe nieuwe features die ik wel even genoemd wil hebben. Tijdens het spelen zijn er namelijk momenten dat je keuzes moet maken die cruciaal zijn voor de uitkomst van het verhaal van de persoon die je speelt. Je komt voor een keuze te staan, waarbij de ene trouw is aan het oorspronkelijk beschreven verhaal en de daarbij behorende uitkomst, het andere is een keuze die je laat zien hoe het had kunnen lopen. Je bent zelf vrij om te kiezen voor wat op dat moment het beste bij de huidige strategie past. Daarnaast is er een stamboom waar je de gehele bloedlijn kunt zien inclusief opvolgers en familie die je kunt uithuwelijken aan een andere familie. Voordeel van een huwelijk kan zijn dat je meer land krijgt of meer helden toe kunt voegen aan je collectie. Het alternatief is dat je juist dingen opgeeft en daarmee meer aanzien krijgt. Ook heb je administrators die je opdrachten kunt geven als het ophalen van de belasting of het uitbreiden van het leren door ‘zieltjes te winnen’. Dit houdt een aantal beurten aan en levert je uiteindelijk hopelijk wat op. Ook er is nu geen zogenaamde tech tree, maar is het een prachtige kersenbloesem die ze hier een reformstree noemen. Tijdens een veldslag kun je er tot slot nog voor kiezen om een duel aan te gaan met de held van de tegenstander, dit doen ze tot de dood of tot er een gewond is en opgeeft. Als je opgeeft kun je aanzien verliezen, want het is oneerbiedig om je niet aan de afspraak te houden en overigens wordt het ook niet gewaardeerd als je als speler ervoor kiest om het gevecht te onderbreken.
Alena’s oordeel
Kort houden lukt niet echt met een game als deze, want elke Total War game is onwijs uitgebreid, heeft machtig veel mogelijkheden en zorgt er voor dat je nog lang niet uitgespeeld bent. Total War: Three Kingdoms is niet bepaald een instapmodel met al die mogelijkheden om tot de overwinning te komen, maar als je je er goed in verdiept en de hulp goed benut kom je een heel eind. De game doet absoluut voldoende om uitleg te geven over mogelijkheden en verder moet je consequenties van je acties ook zelf ondervinden. De muziek geeft sfeer en past er goed bij, geluiden tijdens veldslagen kloppen en grafisch is het echt perfect. Het helpt dan wel als je een flinke grafische kaart hebt, maar ook als je deze mogelijkheid niet hebt ziet de game er nog goed uit. De verhalen zijn goed, zijn mooi en geven je veel mogelijkheden om te spelen zoals je het wil. Personages zijn kloppend aan de historie (in ieder geval voor de 5 waarvoor ik me een beetje heb ingelezen) en je waant je toch wel een beetje in oosterse sferen door alle uiterlijke aanpassingen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nu ook wel zin heb om die boeken te gaan lezen, dus wie weet maak ik na het lezen andere keuzes.
+ Grafisch beeldschoon
+ Uiterlijke aanpassingen zoals de kersenbloesem als ‘tech tree’
+ Veel speeltijd, niet snel uitgespeeld of uitgekeken
+ Verhalen van speelbare personages
+ Toffe art voor de cutscenes en laadschermen
– Niet de makkelijkste Total War om mee te beginnen
– Diplomatiek complex met alle huwelijken e.d., misschien niet voor iedereen interessant
