Er werd mij gevraagd om FIFA 19 te reviewen, maar ik heb werkelijk geen snars verstand van voetbal en de laatste keer dat ik een FIFA game heb aangeraakt was ongeveer 10 jaar geleden. Je kunt dus wel zeggen dat dit dan wel een bijzondere keuze is, dus ik heb besloten om er dan ook maar gewoon blanco in te stappen. Mocht je dus denken, wat een n00b, dat klopt!
Goed, vrijwel nooit FIFA gespeeld, game is geïnstalleerd, gaan met die banaan. Ik doe nog een beetje stoer alsof ik weet wat ik aan het doen ben, maar het voelt vreselijk knullig als ik gelijk mijn eerste potje met Ronaldo moet spelen. Ik heb het idee dat ik alle kanten op ren, dus focus, waar is die bal, waar ben ik, waar ben ik nu weer, o ja, ik wissel natuurlijk steeds van speler, dat was ook zo. Wonder boven wonder speel ik 2-2 gelijk, dus zo slecht is dat nog niet en ik krijg gelijk een aantal suggesties voor de instellingen. Hij schat me schijnbaar nogal hoog in, dus ik schaal het wat af naar beneden, stel de besturing af zodat het voor mij prettig werkt en kom uiteindelijk in het hoofdmenu terecht. Daar krijg ik de keuze uit een aantal manieren om mijn voetbalkunsten te vertonen: The Journey, Aftrap, FIFA Ultimate Team (FUT) en Career.
Ik begin maar met The Journey: Champions, waarbij ik het verhaal van een aantal voetballers ga doorspelen en waarbij de keuzes die ik voor ze maak (ook hoe slecht ik voetbal) invloed heeft op het verhaal. The Journey werd voor het eerst geïntroduceerd in FIFA 17 waar Alex Hunter de hoofdrol speelde en door het grote succes werd het verhaal voortgezet in FIFA 18 en zo nu ook FIFA 19. Alleen in FIFA 19 komen er nog twee voetballers bij, namelijk Danny Williams en het zusje van Alex, Kim Hunter. Het verhaal wisselt zelf tussen de spelers, waardoor je steeds focust op iets anders. Danny moet zijn reputatie als speler opschroeven, Kim sluit zich net aan bij een team en Alex is al een stap verder en gaat zijn carrière grootser aanpakken. Door het spelen van de carrière krijg je hier en daar wat uitleg over wat te doen, bijvoorbeeld over hoe je een pass moet doen of hoe je het uiterlijk van je speler kunt aanpassen. Volgens mij moet je hier echt van houden, want cut-scenes duren soms lang en het voetballen relatief kort als je alleen maar een korte training hoeft te doen tot je weer een nieuwe cut-scene krijgt.
Vervolgens probeerde ik FUT, de spelmodus waarbij je jouw eigen perfecte team moet samenstellen. Je hebt natuurlijk wel wat spelers nodig om te beginnen, dus kies je een land waarvan je de meeste spelers ontvangt. Die spelers staan al in een opstelling, waar je weer tussen kunt schuiven. Ik ken eigenlijk al die spelers niet, dus ik heb geen idee wat ik zou moeten doen, maar gelukkig werkt het met een soort vergelijkingssysteem waardoor je kunt zien of iemand beter op die positie is of niet. Daarnaast moet je ook nog denken om de teamspirit, dus moet je ook kijken of de spelers goed met elkaar in verbinding staan. Je krijgt om te ondersteunen nog een leenspeler (in dit geval kies ik Suarez), om de teamspirit voor de eerste paar spellen wat op te krikken. Door deze modus te spelen verdien je geld waarmee je nieuwe spelers kunt kopen om het team te verbeteren. Geld is op zich best snel verdiend, maar spelers worden duurder naarmate de kwaliteit hoger wordt, dus er gaat ongetwijfeld wel wat tijd in zitten voordat je jouw Ultimate Team bij elkaar hebt verzameld. Het samenstellen van een Ultimate Team is natuurlijk niet origineel, want tegenwoordig voegen veel games dit aspect toe aan het spel en vaak vind ik het bovendien de meeste keren overbodig. Ook nu vond ik het niet heel bijzonder, maar misschien dat het leuker is als je de spelers daadwerkelijk kent en je er verstand van hebt.
De Aftrap is dé modus om samen te spelen en wel on your own terms, want je kunt instellen hoe de overwinning behaald kan worden. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen dat de eerste die drie doelpunten scoort wint, of ga je liever voor Survival waarbij elk doelpunt een speler van de tegenstander verwijdert? Ik heb deze modus niet met anderen kunnen proberen, want gek genoeg hebben we na al die jaren nog steeds maar één controller in huis… Ik heb het anderen echter wel zien doen en die gaan toch meestal snel over op spelen zonder al die voorwaarden aan te passen. Nieuw is ook de mogelijkheid om een Champions League, Europa League of eigen League te starten in de Aftrap, Career of Journey modus die je vanaf de eerste wedstrijd tot aan de finale speelt.
Tot slot heb ik de Career nog geprobeerd, want in deze modus kun je niet alleen voor een carrière als voetballer gaan, maar ook als manager. Aangezien ik voor mijn gevoel wel even genoeg had gevoetbald (sorry voetbalfans) kies ik voor manager. Ik kan uit een aantal kant en klare managers kiezen, die kan ik een naam geven en ik kan nog wat zaken voor de carrière instellen. Er wordt kort een algemene uitleg gegeven over wat de bedoeling is, maar gedurende de carrière dringen zich steeds nieuwe situaties aan waar je uitleg over krijgt. Je moet geblesseerde en geschorste spelers vervangen, transfers beheren en nieuwe spelers scouten. Een aantal zaken kun je automatisch laten regelen, maar voor het scouten en de transfers moet je zelfs keuzes maken. Ook krijg je berichten van spelers waar je wel of niet iets mee kunt doen. Je kunt ook tijdens de carrière als manager nog wel voetballen, maar mocht je daar geen zin in hebben dan kun je ervoor kiezen om de wedstrijd te simuleren, echter betekent dat wel dat je geen invloed hebt op de score. Hoe je als manager handelt heeft natuurlijk een effect op de spelers, wedstrijden en reputatie van jou als manager.
Grafisch vond ik FIFA er al jaren goed uit zien, vooral van een afstandje als je er naar zit te kijken terwijl anderen spelen. FIFA wordt eigenlijk altijd veel gespeeld tijdens ons jaarlijkse familieweekend op de PS4 en via een beamer op de muur. Ik hoor ooms en tantes nog zeggen: “Gut, ik dacht dat jullie voetbal zaten te kijken, maar jullie doen een spelletje. Net echt hè.” Nou daar ben ik het wel mee eens hoor, want als je de animatie van bepaalde vreugdedansjes ziet lijkt het inderdaad op echt voetbal. De engine van Frostbite maakt dit allemaal mogelijk, net als betere tackels, duwen, trekken en reactiesnelheid. Ook de tussenstand, wissels en al het andere eromheen vind ik super realistisch neergezet. Wat ik er af en toe wel gek uit vind zien is het sprinten, soms lijkt het net of ze onmenselijk snel rennen, maar dat kan aan mij liggen. Waar ik wel achter ben gekomen is dat ik geen voetballer ben en dat FIFA niks voor mij is, al geven al die verschillende manieren om te spelen wel wat ruimte om ook met andere dingen te prutsen en iets minder te voetballen.
Alena’s eindoordeel
Ik zal niks zeggen over hoe dingen zijn veranderd in FIFA, want dat weet ik gewoon niet, maar ik kan je wel zeggen dat de game er vet uit ziet, ook voor een voetballeek! De spelers bewegen soepel en realistisch, vreugdedansjes zijn tof gedaan en ook heel vet dat het tijdens het spelen lijkt alsof je naar een wedstrijd op tv zit te kijken met alle recaps, slow-motions, scores, wissels enzovoort. Ik vond het zelf vooral ook heel prettig dat je het niveau van spelen kunt aanpassen, zodat het voor iedereen toegankelijk is. Je kunt zelfs de instructies in het beeld laten staan, zodat je bijvoorbeeld niet vergeet hoe je een bal moet overspelen of moet tackelen. 
Mocht je een pro zijn, dan hoeft dit natuurlijk allemaal niet en is je AI tegenstander een stuk moeilijker (bij mij was de bal vrij makkelijk af te pakken…). Ik ben nog steeds geen fan van FIFA, maar dat komt doordat de sport mij ook gewoon niet zo trekt. Prettig dat er dan de mogelijkheid is om ook op andere manieren te kunnen spelen en niet altijd maar achter de bal aan hoeft te rennen. Hou je toch meer van het rennen, dan is FIFA 19 volgens mij de perfecte game, want als je wil is daar meer dan genoeg van.
+ Graphics
+ Realistisch
+ Veel game modi
+ Animatie en reactie van spelers
+ Mogelijkheid om een potje spelen onder eigen voorwaarden
+ Voor elk spelersniveau geschikt
– Ultimate Team niet echt origineel
– Ging mij snel vervelen als voetbal-leek
– Journey niet heel erg overtuigend
