Ik moest hem even afstoffen, mijn 3DS, want ik heb het apparaat al een tijdje niet meer aangeraakt. WarioWare Gold is echter wel een goeie reden om de handheld er weer eens bij te pakken, want het zit weer vol irritante, geweldige, verslavende microgames.
Als je Wario nog niet kent, dan zal je waarschijnlijk een beetje schrikken van de man. Hij is de evil versie van Mario. Waar Mario bijna toevallig tegen een muntje aanloopt en het vrolijk in zijn zak stopt, is Wario meer een type dat naarstig achter geld aanrent en het nog uit het gerimpelde handje van een oud vrouwtje zou stelen. Geen leuk persoon om mee in de kroeg te zitten, maar gelukkig wel om een game mee te spelen.
WarioWare ervaring
Als je wel al een WarioWare game hebt gespeeld, dan weet je precies wat je kunt verwachten in Gold. Soms zelfs helemaal exact, want het is niet alleen dezelfde gameplay. Het zijn grotendeels dezelfde spellen. Zo speelde ik WarioWare DIY en de peuter-lekker-in-je-neus-game kwam gewoon weer voorbij in Gold. Genieten! Virtueel is neuspeuteren fantastisch, zo bewijst Wario.
Het is heerlijk om weer in een rap tempo door alle microgames heen te snellen. Een paar seconde dit, dan weer dat, het is heel grappig en voor je het weet ben je weer een half uur verder. Het is elke keer weer een verrassing wat je voorgeschoteld krijgt, maar de meest spelletjes lijken zeer bekend. Ook race je er nogal snel doorheen, want in twee uur ben je echt wel door de verhaalmodus heen.
Wat jammer is, is dat ditmaal voor het eerst in de franchise niet echt gebruik wordt gemaakt van iets consolespecifieks. Natuurlijk wordt het aanraakscherm volop gebruikt, maar dat was op de eerste handheldgame ook al zo. Er is weinig nieuws onder de zon en dat vind ik toch erg jammer. Niet dat er helemaal niks nieuws is, want er zit wel veel meer verhaal in met zelfs volledig ingesproken personages. Dat gebeurt niet vaak.
Grafische update
De games hebben wel een grafische upgrade gehad, waardoor ze er net even wat aantrekkelijker uitzien. Dat is fijn, al zien sommigen er alsnog uit alsof ze door een kind zijn getekend. Maar aan de andere kant hoort dat ook wel weer bij WarioWare. Er is een categorisering aangebracht in de kleine spelletjes: Mashed betekent dat je alleen de D-pad en de A-knop nodig hebt, bij Twist draai je de hele 3DS en in Touch gebruik je het aanraakscherm.
Het is wel de moeite waard om de muntjes te verzamelen, want daarmee kun je onder andere de mogelijkheid vrijspelen dat je je eigen cutscenes kunt inspreken. Dat is natuurlijk hilarisch. De meeste van die vrijspeelbare mogelijkheden zijn weinig interessant, maar ze komen wel in kaartjes en dat is wel lekker om te verzamelen, als je ook zo van verzamelen houdt als ik in dit soort kleinere spellen.
Het oordeel
Dit Greatest Hits-spel van Wario is erg vermakelijk, maar het doet helemaal niets nieuws. Er zitten weinig nieuwe spellen in, er wordt weinig nieuws gedaan qua besturing en hoewel de spelletjes op zichzelf nog steeds heel gaaf zijn, voelt het allemaal net even te bekend.
+ Het blijven grappige spelletjes, zeer verslavend, ze zien er beter uit
– Het is veel te veel hetzelfde als eerdere games, je bent snel door het verhaal heen
