Eindelijk kon ik hem zelf spelen: Super Mario Odyssey. In de aankomende Switch-game nemen we Mario weer op N64-achtige wijze in 3D mee op avontuur. Het wordt voor de grap een soort GTA met Mario genoemd, maar op de persstand van Nintendo kwam ik er al gauw achter dat dat wel een heel overdreven vergelijking is.
Waar je in GTA niet alleen mensen overhoop kunt rijden, kun je ook nog eens hun auto overnemen. Dat gebeurt allemaal niet in Odyssey, want deze game is juist lieflijk. Zo geeft de burgemeester je de taak om een stel muzikanten van de straat te graaien voor een optreden, en krijg je voor alle volbrachte missies telkens een maantje. Het sfeertje is bovendien heel lekker: het zonnetje schijnt, er gebeurt vanalles om je heen, mensen genieten van elkaars muziek en Toad komt ook af en toe langs.
Wat ook heel tof is, is hoe de pet van Mario ineens een rol speelt (en we de volle bos haar die hij nog op zijn hoofd heeft kunnen zien!). Zo kun je door de joycon te schudden de pet in een rondje om je heen laten vliegen, waarbij er in een keer meerdere vijanden kunnen worden uitgeschakeld. Of je gebruikt de pet om vijanden over te nemen, zoals een kogel. Ineens vlieg je dan zelf als kogel door de lucht, waarbij je zelf kunt sturen waarop je wordt afgevuurd.
Het is zo gaaf hoe een bekend personage als Mario in een totaal andere wereld, toch weer als vanouds voelt. Er zijn zoveel vernieuwingen, die ook echt anders voelen, maar uiteindelijk weet je wel dat je met je oude vertrouwde Mario op pad gaat en dat maakt het zo mooi. Ik genoot er in mijn speelsessie heel erg van om samen met Mario deze nieuwe wereld te betreden en de nieuwe mogelijkheden te ontdekken.
Je kunt het spel ook met twee spelers doen, waarbij de tweede persoon eigenlijk ongeveer dezelfde rol heeft als bij Super Mario Galaxy. Je bent niet een cursor, maar je bent de pet, en dat is leuk samenspelen omdat de pet enorm veel mogelijkheden heeft.
27 oktober verschijnt Super Mario Odyssey op Nintendo Switch.
