In navolging van onze review van The Legend of Zelda: Breath of the Wild is hier nu eindelijk onze Switch-recensie. Hij liet even op zich wachten, zullen we maar zeggen. Niet omdat het heel lang duurde de twee te vergelijken, er waren simpelweg reviews die voorrang hadden en vakanties die tussendoor kwamen. Sumi masen! (Japans voor: SORRY!) hierbij alsnog onze recensie van deze supertitel.

Zoals ik hierboven al liet doorschemeren is het verschil tussen Zelda op Switch en op Wii U niet heel groot. Het is echt een graphics-dingetje, dat uiteraard pas stoort als je weet hoe hij er op Switch uitziet. In ieder geval ben ik blij dat deze game al zo snel beschikbaar werd gemaakt op de nieuwe console, want als er een manier is om Switch goed te testen, dan is het wel door een game te spelen die letterlijk tientallen uren in beslag neemt. Je kunt er dankzij Switch voor kiezen om onderweg te spelen of het apparaat in de dock te zetten waarbij je op de televisie verder kunt spelen. Die laatste optie is qua graphics volgens mij iets beter, maar ik ben zelf echt een onderweg-gamer dus daar heb ik speelde Zelda overal: in de trein, bij mijn ouders op de bank, in de bioscoop wachtend op de trailers…

Heerlijk, want je kunt jezelf even helemaal vergeten als je je in die prachtige wereld stort waar Link allerlei avonturen kan beleven. Ik moest eerst wel wennen aan de open wereld, omdat ik iemand ben die vooral houd van games die een duidelijk verhaal en doel hebben. Uiteindelijk niets te klagen: je wandelt weliswaar rond in een enorme, overweldigende, visueel spectaculaire wereld: de game geeft je wel de juiste handvatten om je op weg te houden. Natuurlijk wilde ik meteen weer proberen om van heuvels af te glijden, want dat vond ik tijdens Gamescom zo leuk. Maar er waren belangrijkere zaken te doen en er werd meteen al een dungeon geopend die met een lastig puzzeltje kwam.

Verder is dit een Zelda-game bij uitstek. Hoewel de look and feel heel anders is dan menig eerdere Zelda: het is opvallend dat er toch net zoveel liefde, bijzondere verwijzingen en karakter inzitten die het dan wel weer typisch Zelda maken. Laat je daar overigens niet door afschrikken als je geen Zelda-speler bent: ook voor mensen die nog nooit Link hebben bestuurd is het hartstikke speelbaar. Ik weet niet of ik Breath of the Wild direct zou aanraden als game voor beginnende Zelda-spelers, want er zijn nog veel meer geweldige titels in de franchise, en deze is toch wel iets anders door die open wereld opzet, maar het is als je een Switch hebt wel een must Zelda te kopen.

Het is namelijk zo’n heerlijke game: die wisseling tussen actie en het vechten tegen vijanden, puzzelen om een dungeon door te komen en ondertussen de hele landkaart te ontdekken is heerlijk. De kwaliteit van de game is uitmuntend: ik heb geen last gehad van vreemde haperingen of dingen die niet goed werden geladen: wat dat betreft is dit weer typisch Nintendo. Het is jammer dat Zelda slechts een van de weinige grote Switch-titels is tot nu toe, maar het is er wel eentje die eigenlijk verplicht zou moeten komen bij aanschaf van de console.

About JennyD

Jenny schrijft graag over games, films en tech. Als ze niet te laat is met op play drukken als haar katten debiel doen, dan is ze in de bioscoop te vinden, cocktails aan het drinken of aan het genieten van een hiphopfeestje.

View all posts by JennyD

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.