Misschien heb je het al vaker gehoord: Fire Emblem. Dat komt omdat deze gamefranchise uit diverse delen bestaat. Zelfs binnen Fire Emblem Fates komen we drie versies tegen: Birthright, Conquest en Revelation. Die drie versies vinden allemaal plaats in een game vol gevechten, grappige dialogen en actie.
Nohr en Hoshido zijn in oorlog en jouw personage, Corrin, moet kiezen aan welke kant ze staat en zorgen dat er een einde komt aan de ellende. Ik ben begonnen met Birthright, want ik had gelezen dat dat de makkelijkste verhaallijn was. Dat klopte ook wel, want ik fietste er redelijk makkelijk doorheen. Je hebt een team bij je van boogschieters, personages met helende krachten, vechtjassen en strijders te paard, uiteraard kun je die, want dit blijft een RPG-achtige game, dik trainen zodat de missies makkelijker worden.
Die missies komen neer op turn-based gevechten en het zoeken naar items. Zo wordt er door iets speciaals (een zogeheten Dragon Veign) te gebruiken bijvoorbeeld het water uit een rivier gezogen. Erg handig als de brug stuk is en je er anders niet langskunt. Verder is het vooral keihard werken, want je moet heel veel tijd in de game steken om verder te komen, zeker als je de Birthright verhaallijn hebt doorlopen en met Conquest verder gaat. Dat vond ik zwaar, maar dat was toch de moeite waard omdat de game er fantastisch uitziet en heel verslavend werkt. Ook als het je even teveel wordt, dan ga je uiteindelijk toch nog door omdat je wil weten hoe het verder gaat, wat er allemaal nog te ontdekken valt.
Het lag wel echt aan de interessant gameplay dat ik doorspeelde, want ik vind de game er niet heel appetijtelijk uitzien. De personages zien er niet op hun best uit op 3DS, hoewel ze wel mooi ontworpen zijn; het schermpje lijkt het toch niet fantastisch te kunnen weergeven. De dialogen zijn leuk, maar zijn wel heel typisch JRPG: veel flauwe grapjes en opmerkingen waarvan je denkt dat je iets hebt gemist. Soms voelt dat een beetje buitengesloten, maar speel alsjeblieft door, want het is supergaaf om dit avontuur te beleven met zoveel verschillende personages samen.
Bovendien zijn de dialogen ook wel weer leuk, want het gaat heel vaak over liefde en versierpogingen gaan over en weer, dat is wel weer schattig. Ook roepen ze vaak hele lieve dingen tijdens het vechten trouwens, zoals: Oh, het spijt me dat ik dit doe! Of: Je bent een rotte appel! Het hangt een beetje af van het personage waarmee je speelt, want er zijn ook stoere kale mannen die alleen maar duistere dingen over oblivion roepen, maar de dames zijn uiterst schattig.
Als je op zoek bent naar een JRPG om heel veel tijd in te steken en je helemaal onder te dompelen in een andere wereld met superleuke vrienden, dan is Fire Emblem Fates wel iets voor je, het is een hele goede game, de balans in de gevechten zit goed. Ik ben wel teleurgesteld over het uiterlijk van de game, want het lijkt alsof de ontwikkelaar teveel wilde, waardoor het er alleen maar wat rommeliger uit is gaan zien. Zonde, want de kostuums van de personages zijn prachtig.
Laura’s oordeel:
Fire Emblem Fates is geen game die het JRPG-genre compleet op zijn kop zet, maar het is wel een heerlijk uitgebreide game waarin je enorm veel kunt ontdekken.
+ Vechten is goed in balans, enorm veel content, leuke groep personages
– De graphics vallen wat tegen, soms moet je heel hard werken voor een klein resultaat
Kopen als je: helemaal verslingerd bent aan het JRPG-genre
