Zo nu en dan stijgt mijn bloeddruk wanneer ik door mijn Facebook tijdlijn scroll. Vaak hou ik gewoon mijn mond en scroll verder en denk het zal wel. Alleen gisteren zag ik iets voorbij komen waarover ik nu toch graag even wil schrijven.
Female-Gamers
Sinds een aantal jaar mag ik voor dit geweldige platform schrijven. Vaak krijg ik ook te horen of we tegen mannen zijn, of het platform nog wel nodig is en waarom dan?! Toen Female-Gamers werd opgericht door Patricia en Yvonne was er weinig aandacht voor vrouwelijke gamers. Maar uiteraard waren deze er wel, onze Patricia en Yvonne waren hier het levende bewijs van. Het duurde niet lang voordat ze andere gamende vrouwen aantrokken die graag wilde schrijven voor de website. Allemaal met hun eigen unieke eigenschappen en liefde voor de game-industrie. We hebben altijd een diverse club vrouwen in ons team van jong tot oud. De een studeert nog, de ander is een echte jonge carrièrevrouw en dan hebben we ook nog mama’s. Wat ons op de eerste plaats verbind is gamen, daarnaast willen we elkaar en alle andere vrouwen steunen binnen de game wereld. Onszelf laten groeien en soms ook een beetje zelfverzekerder maken. Hierbij zijn we erg dankbaar dat we steun krijgen van andere vrouwen maar daarnaast zijn we ook heel erg blij met alle support die we van mannen krijgen. Gamen is in ons ogen voor iedereen en ook bij Female-Gamers is iedereen welkom om de liefde voor gaming te delen.
Wie is Sam?
Mijn naam is Sam en ik vind het heerlijk om te gamen. Ik ben opgegroeid met een jonger zusje en ons werd geleerd dat we alles konden doen wat we maar wilde. Ja ik werd wel een beetje geplaagd door mijn ouders omdat ik toch duidelijk de nerd in huis was. Maar ze waren toch ook altijd weer dankbaar wanneer ik hen iets kon uitleggen over bijvoorbeeld de DVD-speler. De NES werd in huis gehaald zonder ook maar te denken of het eigenlijk wel iets voor meisjes was. Op een mooie zaterdagochtend stond hij er met Super Mario en Duckhunt. Niet alleen ik speelde er op maar ook mijn moeder en tante waagde een poging. De console was voor iedereen en het maakte niet uit of je goed was of dat je maar heel kort speelde. Gamen was bij ons thuis voor iedereen die het leuk vond om te doen. Dit is altijd zo gebleven en terwijl ik mijn weg meer vond in games als Stronghold Crusader, Warcraft, Doom, de Sims en Fable. Ging mijn zusje vooral aan de slag met racegames zoals Need for Speed. De games waren niet gelabeld voor jongens of meisjes en de game werd ook niet weg gepakt wanneer bleek dat je niet zo goed was in het spel. Plezier hebben dat is het belangrijkste wat er is. Toch merkte ik op latere leeftijd dat jongens verbaasd waren wanneer ik ze vertelde dat ik gamen ook leuk vond. Vaak vroegen ze het nog niet eens maar als ik ze dan over een game hoorde praten mengde ik me al gauw in het gesprek. Ondanks dat ik thuis gewoon mocht gamen raakte ik een beetje onzeker.
Jongens tegen de Meisjes
Omdat ik gamen ook leuk vond mocht ik vaak ook mee gamen. Dit was altijd wel heel erg gezellig alleen toch was het net als met vele andere dingen met een ondertoon. Wanneer ik een jongen inmaakte met Street Fighter, Warcraft of een andere game werd de jongen uitgelachen; “Ha ha je bent verslagen door een meisje!” Sommige jongens waren wijs zeiden: “nou en!” en andere riepen “ze heeft gewoon geluk gehad!” Dat een meisje al flink wat uren in het spel gestopt zou hebben was vaak niet het eerste wat in ze zou opkomen. Maar als vrouw krijgen we dit niet alleen in gaming voor onze kiezen. De meeste sport is nog steeds gescheiden in mannen en vrouwen teams en competities. Want mannen zijn gewoon sterker, sneller, handiger, slimmer en eigenlijk gewoon beter dan de vrouw. Heel leuk en schattig dat we ook willen gamen en joh we zijn allemaal gegroeid dus laten we die geëmancipeerde vrouwen ook een kans geven, toch?! Dit word ons al van kinds af aan geleerd en gelukkig veranderd dit steeds meer. Een jongen die huilt is een mietje en een meisje dat in bomen klimt een tomboy. Dat een jongen gewoon wat gevoeliger is of een meisje gewoon van klimmen houdt kan niet. Er moet een verklaring zijn voor het afwijkende gedrag…
De feminist
Een vrouw met de opzij in haar tuinbroek en kort gewiekt kapsel die een hekel aan mannen heeft. Dat is hoe de feminist regelmatig geportretteerd word. Een vrouw die zelfstandig is, vol zelfvertrouwen, haar eigen pad kiest, wilt groeien, leergierig, een mening heeft, andere vrouwen steunt, sterk en toch ook kwetsbaar. Zo zie ik de feminist en er zijn nog wel meer kracht termen die ik eraan vast wil plakken. Dankzij deze vrouwen met lef hebben wij dames meer rechten gekregen. Een van de mooie voorbeelden is bijvoorbeeld Aletta Jacobs de eerste vrouw in Nederland die studeerde en arts werd. Maar zo zijn er veel meer sterke vrouwen te vinden en allemaal hebben ze ervoor gezorgd dat we steeds meer mogen als vrouw. Wanneer ik soms rond loop op een event of in gesprek ben met andere gamers denk ik het gaat eigenlijk heel erg goed met vrouwen in onze industrie. Al snel laat ik mijn wapens zakken en stap weer heerlijk rond zonder het gevoel mezelf als vrouw in deze industrie te moeten verdedigen totdat…
Doen alsof
Dit tldr-stukje was niet ontstaan zonder een vraag die gisteren via een vriend op mijn tijdlijn verscheen. Er werd gezocht naar twee gamende dames die goed kunnen gamen (of in ieder geval heel goed kunnen doen alsof!) Ergens kon ik niet serieus geloven dat iemand die echt op zoek is naar gamende vrouwen zo dom was om die opmerking tussen haakjes erbij te zetten. Maar wat ik dan ook altijd weer doe bij mezelf: ‘Maak je niet druk Sam, lach er maar gewoon om en ga er niet serieus op in hij maakt vast een grapje!’ Ik reageerde met een spottend filmpje, die mijn partner met me deelde omdat hij echt verbaasd was, van een Duitse YouTube ster. Ze mocht in de video op uitnodiging van Ubisoft FarCry Primal spelen in een kittig pakje. Ook zij kon heel goed doen alsof ze kon gamen, ze had er hoe dan ook plezier in en met de video heeft ze op flink wat likes kunnen rekenen. Tsja de liefde van een man gaat toch echt door zijn passie voor gaming, of ging die gezegde anders. Toch bleef die opmerking bij mij in mijn hoofd zitten. Hoezo doen alsof ze goed kunnen gamen? Is dat belangrijk dan? Moeten vrouwen zich bewijzen voordat ze plezier mogen hebben in gaming? Is er een speciale maatstaaf daarvoor of een lijstje dat ze moeten afvinken voordat ze de stempel krijgen van Uitstekende Vrouwelijke Gamer?
Serieus nemen
Hoewel er enorm veel vragen in mijn hoofd opkwamen stelde ik ze niet onder de oproep. Gelaten keek ik toe hoe er vrouwen werden getagged en zelfs ook echte professionele gamende vrouwen serieus reageerden op de oproep. Niemand waaronder ik ging serieus in op de opmerking; Of in ieder geval heel goed kunnen doen alsof! Net als ik reageerde hen die de zin ook opmerkelijk vond er lacherig op. Nu heeft dit voor mij meerdere redenen. Een ik schrijf voor twee mediums waarbij het doelgroep vrouwen is en daardoor zet ik mijzelf al in een wat gevoelige positie. Twee ik wil niet de zeikwijf zijn die zeurt over een grapje. Drie ergens vind ik dit soort opmerkingen gewoon weg dom en getuige van onwetendheid. Voor de professionele gamende vrouwen die hebben gereageerd vind ik het lastig en ook begrijpelijk dat ze er niet tegenin gingen. Maar toch moeten we dit wel gewoon lacherig pikken? Waarom kunnen we niet gewoon zeggen: “Hey sukkel zou je die zin niet gewoon weg laten en ons behandelen als een vrouw die gamed?” Ik betwijfel het namelijk of die zin ook gevonden zou kunnen worden wanneer er gezocht zou worden naar twee heren die goed kunnen gamen. Ik vermoed zelfs dat het hele woordje goed eruit gehaald zou worden en dat er zelfs gevraagd zou worden naar gamers of zijn we inmiddels wel van dat laatste stereotypering verlost?
Pikken we het nog?
Nu komen we weer terug bij het stuk in het begin. Is het nog steeds nodig dat er een platform als Female-Gamers nodig is? Mijn antwoord daarop is ja! Niet zozeer om ons te onderscheiden maar om elkaar te steunen. Om nog steeds die vastgeroeste rollen te doorbreken. Maar ook om steun te krijgen van mannen binnen de gaming industrie. Een plek waar je als vrouw veilig kan en mag voelen maar waar we ook zien dat er mannen zijn die zich ook thuis voelen met een gamende vrouw naast zich. Ik moet eerlijk bekennen dat ik me nog steeds enorm thuis voel in de gaming industrie. Ik vind het heerlijk om andere gamers te ontmoeten met een passie voor deze wereld en gelukkig hoor ik ontzettend vaak hele positieve verhalen. Daar ben ik dan ook trots op en geeft me hoop voor mijn eigen dochter. Met al deze positieve aandacht die we vaak ook krijgen in de gaming wereld. Wanneer je communities ziet groeien zoals GirlGamerGalaxy en onlangs ook Game Mama’s. Mogen we dan niet zo’n sukkel even erop wijzen dat hij zo’n zinnetje er gerust uit kan laten ook al zou het een grapje zijn?
